n intensief fan van Kooij: "Kerkebuurt was toonbeeld van het oude Soest" U bolt Waardebon - 2e pak GRATIS U bent van harte welkom. RIGOUREUS uitverkopen. Waarnaar groeide in jaren twintig en dertig op in oude dorpskern achter de Oude Kerk 351223 PIJPEN bv ïandel leest de Soester Courant Spataderen iwOENSDAG 31 DECEMBER 1997 SOESTER COURANT PAGINA 7 erwoerd/ n Haren" eg 20, Soest )1 48 32 Soester Courant ikt wekelijks 30.00(1 grage lezers nwjaarsreceptie le 'Beter laat dan nooit' "De echte Kerkebuurt begon voor ons bij de openbare lagere school" "In de jaren twintig waren hier vier bakkers gevestigd" Want... wegens een opknapbeurt van onze winkel gaan wij Het Sophia-team De specialist aan het woord (14) 7 a& f#r aas. T Navulverpakking 1 kilo Albert Heijn Smitshof, Soest uitvaartcentrum naaruw dbert Cuyplaan te Soest afscheid beschikken wii i als zilvergrijze auto's, kistkoeling beschikbaar. HT BEREIKBAAR. 'bedrijf gevestigd sinds 1938 ervolle verzorging van ten en crematies cht bereikbaar: 'i stijlvolle begrafenis naar Uw wensen. uuu uiïJL. persoonlijk. "NVT VERZORGING 45-3742 XG Baarn 135 - 541 44 33 :ht bereikbaar begrafenissen en ror alle gezindten [gehele land. tan elders verzekerde o's, voorafregelingen en erzekeringen. wkamers: ïtrum "De Engenhof", aan 196 te Soest, irtcentrum De Ark" lat 17 te Baarn. tl 46 35 of 54144 33 veranderingen voorgedaan waar- behoefte is aan een nieuwe wet. ,i le wet maakte het bijvoorbeeld slijk om te komen tot werkgebie- de provinciegrenzen overschrij- it gaat veranderen. De gebieden groter en worden afgestemd opU| ïische samenhang. Een door het 11 rie van Economische Zaken in- 2 commissie adviseerde over de werkgebieden met als resultaat aantal kamers teruggaat van 28 ners hebben, vooruitlopend op| andkoming van de nieuwe weg, r; regelen getroffen om vanaf 1 ja- 1998 het bedrijfsleven in hun gebieden van dienst te kunnen nieuwe wet geeft de kamers een nogelijkheden om hun activitei- d af te stemmen op de behoefte bedrijfsleven in de verschillen ds. Over vier jaar wordt bekeken ret aan de verwachtingen heeft root Gaesbeeker Gilde is de vereniging van Soest en van r belast met de verdediging van Oat was tenminste eeuwenlang tie en deze is natuurlijk inmid- t meer aan de orde, want inmid- eker 100 jaar overgenomen door tselijke autoriteiten. Toch pro- et gilde ook in deze tijd haar lingen na te streven, maar dan sociaal-cultureel vlak. Bescher- in dat klimaat gebeurt bijvoor oor samenwerking met andere verenigingen en instellingen, of een maar door beschikbaarstel- i de accommodatie. Zo organi- smpo Toer Soest, Wandelcomi" van Gaesbeek, AV Pijnenburg 1 ieder een op hun eigen terrein 2 activiteit. De gezamenlijke 'bonden tekenen in samenwer- et het gilde voor de jaarlijkse icontactmiddag. ïodigt het Gilde hen, maar ook ndere belangstellende uit om op 4 januari 13.00-15.00 uur in het 'is (Steenhoffstraat 46) het gl35 n op een voortzetting van deze erking. Rond 13.30 uur zal extra it besteed worden aan het be- jken van het programma van de Ie Gildefeesten, waarin nog een ijdelijk samenwerkingsverband speelt. Het wapen met de drie ringen van de \familie Van Herwaarden hangt al eeu- ïwenlang aan de gevel van de voormalige en gelijknamige herberg. Toen de redactie van de Soester Cou rant in het voorjaar een oproep deed aan oudere Soesters die iets over vroeger kunnen en willen vertellen, reageerden onder anderen Adriantis Johannes vanDorresteijnen Christel Fugers-Mineur. De redactie tekende het relaas van de voormalige schilder en oud-verloskundige op en publi ceerde hun verhalen in de jnbileum- krant die op zaterdag 30 augustus verscheen. Ook de Baarnaar tan van Kooij Jr. belde ons op met de mededeling dat hij van alles en nog wat wist van de Kerkebuurt, waar hij in de jaren twintig en dertig woonde. Door tijd gebrek van de redactie haalden zijn herinneringen, die hij op ons ver zoek op papier zette, jammergenoeg de speciale uitgave niét. Onder het mom 'beter Iaat dan nooit'lost de re dactie op de laatste dag van dit jaar alsnog haar belofte in. Het is geen toeval dat in de Kerkebuurt twee lanen zijn ver noemd naar Ferdinand Huyck en de Jacob van Lennep. De laatste naam is van de schrijver die in zijn boek 'Ferdinand Huyck' een wandeling van Amersfoort naar Hilversum van de gelijknamige hoofdpersoon beschrijft. In het boek wordt ook beschreven dat Huyck een tussenstop maakt in De Drie Rin gen, de herberg die destijds in de oude dorpskern van Soest stond. Aan het pand, waarin vroeger De Drie Ringen was gevestigd, hangt tegenwoordig nog het familiewapen, met de drie ringen, van de familie Van Herwaarden. Het was de opa (van moeders kant) van Jan van Kooij jr. (inmiddels sr.), die de zaak enige tijd exploiteerde en er met zijn vrouw woonde. Omdat hij het café-leven niet volhield, veranderde hij van baan en verzorgde hij jarenlang de wachtdienst tussen Soest en Amersfoort. Dat werk werd later overgenomen door Ben Ebing, tegenwoordig pendelt Van Gend Loos heen en weer. Jan van Kooij ver diende zijn brood overigens ook in de horeca. Met zijn vrouw Marritje runde hij Café De Wacht (voorheen het Café van Van Isseit aan de Torenstraat. Daar werden hun vier kinderen ge boren, onder wie Jan van Kooij die aan deze krant zijn herin neringen vertelde. gemeente eenrichtingsverkeer in. Vanuit Amersfoort ging het verkeer achter de Oude Kerk om en kwam het ter hoog te van De Gouden Ploeg (nog een café) het verkeer uit de richting van Soestdijk weer tegen. "Ik heb nog op mijn klompjes gelopen op de rails van de paardentram. Er gaan verhalen dat mijn vader de tram met zijn Ford heeft getrokken. In mijn jeugd was er verder de bus van Geerestijn met als conducteur Gijs Kok die 's winters bij de ingang van de ijsbaan kaartjes verkocht. Toen Geerestijn naar Apeldoorn ver trok, kwam de bus van Tensen." Ruim een halve eeuw later weet Van Kooij nog steeds wie er destijds in de Torenstraat woonden, zoals mevrouw Van Doorn van de garenwinkel. Ook was er de muziektent, waar op zomer avonden PVO speelde en de heer Lus- chen trots het vaandel droeg. En aan de kerkzijde begon de Torenstraat met de pastorie van dr. Van Schaik, ds. Groe- neveld en drs. Isaac van Schaik die bij de jeugd goed stond aangeschreven. Van Kooij: "Hij wist zoveel van vogels dat hij ons soms meer over de vogels vertelde dan over onze Lieve Heer." Naast de kerk lag een klein kerkhof, waar Van Kooij's oom Gerrit van Her waarden doodgraver was. Hij was tevens koster van de Nederlands hervormde kerk, waar zijn zoon Bram het orgel be speelde en zijn dochter Marie de zon dagsschoolles gaf. Marie van Herwaar den deed in die tijd ook veel voor de Soester EHBO (samen met George Klomp en ambulance-chauffeur Gerrit Hoolwerf) en deed jarenlang werk voor het Kerkelijk Bureau. Jan moest tweemaal per zondag mee naar de kerk. "Angstig was ik vaak voor de voorzanger Van de Lucht. Hij zong zo vreselijk hard voorin de kerk. Later kreeg ik van de goede man les in tim meren en figuurzagen in het Driftje op de Driehoeksweg, waardoor ik mijn in druk van hem bijstelde. Naast het huis van de koster lag de 'winkelgalerij' met De familie was bekend in horeca- en klantenkringen. Marritje's grootouders, Jacobus van Ee en Gerritje van de Pol, hadden Café De Rode Haan aan de Birkstraat en deden dat later over aan hun dochter Gijsberlje die trouwde met Hendrikus van Herwaarden. Uit hun huwelijk kwam onder anderen Marritje, de moeder van Jan van Kooij. Hij kan zich nog helder voor de geest halen dat zijn ouders achter Café De Wacht het 'Bovenhuis' lieten bouwen. "Daaronder lieten ze drie ruimten bou wen, twee garages en in de derde kwam later de beroemde (of beruchte) dans zaal van Jan van Kooij. In de jaren twin tig traden daar onder anderen het Duo Hofman, de Sprekende Ezel en de Man met de Drie Benen op," aldus Van Kooij. De Torenstraat was in die jaren smal en eigenlijk niet meer dan een grindweg. Toen de weg werd bestraat, voerde de Jan van Kooij in de Kerkebuurt anno 1997. Aan het gebouw, waarin vroeger de herberg De Drie Ringen was gevestigd hangt nog steeds het wapen van de familie Van Herwaarden (rechts). De toenmalige uitbater was zijn opa, de vader van zijn moe der Marritje van Herwaarden. In zijn jeugd sliep de Baamaar er regelmatig. onder meer de firma's Vis, Wolthuis, Quelle en Middelman." "De echte Kerkebuurt begon voor ons bij de openbare lagere school van mees ter Feenstra, het prototype van een bo venmeester. In de eerste klas kreeg ik les van juffrouw De Ruiter-Kraaikamp. We schreven met lei en griffel en hadden een sponzendoos en een griffelkoker en gebruikten natuurlijk het aap-noot- mies-leesplankje," aldus Van Kooij die verder werd onderwezen door juffrouw Dien Brinkgreve en meester Van 't Hof. Achter de lagere school stond de gym zaal waar de Soester turnclub oefende onder leiding van de heer Van der Lin den. Jan's zus Elly was meer dan tien jaren de pianiste van de gymnasten en turners. Na de school kwam De Gouden Ploeg, het café van tante Jans Stalen hoef, wiens zoon later de uitbater werd van het café bij station Soestdijk. Van Kooij herinnert zich nog het sigarenwin keltje van Koelewijn, waar tijdens de vlucht van de Uiver met speldjes op een prikbord werd bijgehouden waar het beroemde vliegtuig zich bevond. "Op de hoek van de Stationsweg stond het huis van Entrop, daarnaast was Ga rage Matjoe. Verder stonden er enkele herenhuizen en uiteraard het station Soest, waar chef Langkamp en spoorbe ambte Jansen, die onderaan de Zwarte Weg woonde, werkten." "Naast het station was de Lading. Er waren twee sporen, één voor de meel fabriek en één voor het laden en lossen van goederen en vee. Mijn vader is in die tijd varkens-koopman geworden en heeft veel gebruik kunnen maken van deze veelading. Voor ons kinderen was het een ideale speelplaats, vooral in de winter als we gingen sleeën." In de dorpskern waren in de jaren twin tig vier bakkers gevestigd. Van Kooij jr. weet vanzelfsprekend de namen nog: Van Brummelen (die enkele jaren gele den de bakkerij en winkel heeft geslo ten), Van de Flier, Piet Kors en Van Ee. "In onze tijd waren Ant en Piet Kors al levende legendes. Bij Ant kreeg je voor één cent een slierdrop of twee zwarte ballen. Directeur Brands van het postkantoor, de familie Elzenaar, de familie Ekel, de familie Van den Dijssel, kapper Wiers- ma, sigarenhandel Rouwendaal, foto graaf Van Groningen, directeur Hilhorst van de Meelfabriek, de weegbrug, Zon- neheuvel, het café van Adriaan Stalen hoef, bouwbedrijf Salomons, schilders bedrijf Piet Butselaar (tevens trouba dour), elektriciën Piet de Ruiter, hout handel Van de Lam, eindeloos kan Van Kooij blijven doorgaan met het noemen van namen van mensen die in zijn jeugd in en rond de Kerkebuurt woonden. Maar uit het oogpunt van ruimte-bespa ring heeft de redactie de tekst van tien A-viertjes moeten inkorten. "In 1933 ging ik naar de Ambachts school in Amersfoort, op-een fiets van 19 gulden met blokken en een belasting plaatje met een gaatje erin. De rijwiel belasting was toen 2,50 gulden, minder bedeelden kregen ze toen gratis, maar wel met een gaatje erin. Toch was de Kerkebuurt in mijn jeugd een toonbeeld van het oude Soest met veel boeren en landbouwers en een sterke onderlinge band. Toen wij in 1934 weggingen uit Soest, sprak de heer Quelle de histori sche woorden 'We zullen ze missen, de jongens van Van Kooij." Tot de oorlog woonde en werkte Jan van Kooij in Amersfoort. In '42 keerde hij terug in zijn geboortedorp en dook hij onder bij Geerlof Stam sr., de grond legger van het autobedrijf. Na de oorlog verhuisde hij nogmaals naar de keistad om in 1947 even terug te keren naar zijn roots. In de Oude Kerk werd toen zijn huwelijk ingezegend door zijn neef Bram, de vroegere organist die inmid dels dominee was geworden. In 1950 begon Jan mede op advies van Stam, de rijwiel- en motorhandel Van Kooij in Baarn. Die zaak bestaat nog steeds. Jan van Kooij sr., de vader van Jan van Kooij jr. (tegenwoordig sr.) verzorgde in de jaren twintig vrachtdiensten tussen Soest en Amersfoort. Iedereen kende dit beeld van de man die op zijn motor pendelde tussen de stad en het dorp. Koninginnelaan 22, 3762 DE Soestdijk Telefoon: 035 - 602 59 96 - Fax 035 - 601 27 40 Met enige regelmaat treft de lezer in de Soester Courant een nieuwe rubriek aan, waarin specialisten van Medisch Centrum Molendael uitleg geven over bepaalde (veel voorkomende) aandoeningen. Dat gebeurt zoveel mogelijk in begrijpelijke en leesbare taal. In deze veertiende aflevering behandelt M.S. Verweij, chirurg, de spataderen. Spataderen komen zeer veel voor en de behandeling daarvan behoort tot het da gelijks werk van de chirurgen van Me disch Centrum Molendael. Spataderen ontstaan voornamelijk aan de benen. Hier moet het bloed van de tenen in de aderen helemaal terug kun nen stromen naar het hart. Om te voor komen dat het bloed weer naar beneden zakt, zitten er kleppen in deze aderen. Door verschillende oorzaken kunnen de kleppen in de aderen gaan lekken. Bijvoorbeeld omdat er te veel druk op de kleppen komt te staan en deze kapot gaan of omdat de kleppen zelf zwak zijn aangelegd. Als de kleppen lekken, wordt de druk onder die kleppen in de ader groter. Hoe groter de druk wordt, des te wijder wordt het bloedvat. Hier door gaan er meer kleppen lekken. Na verloop van tijd worden de gevolgen zichtbaar als spataderen: uitgezette, on der de huid gelegen kronkelend verlo pende aderen. Klachten Vaak vinden mensen zo'n zichtbaar bloedvat op het onderbeen een lelijk gezicht. Sommige mensen hebben ech ter jeuk, pijn of een onrustig gevoel in het onderbeen, soms met krampen die vaak 's nachts optreden. Ook kan er huiduitslag, verkleuring (bruine vlek ken), een aderontsteking of een bloe ding optreden. In het ergste geval kan een "open been" ontstaan. Verhoogd risico Er zijn groepen mensen, die "vatbaar der" zijn voor spataderen, zoals: mensen bij wie het in de familie voorkomt; zwangere vrouwen; mensen die veel en lang moeten (stil) staan tijdens hun werkzaamheden; mensen die in het ver leden trombose in een been hebben ge had. Behandelingsmogelijkheden Vooraf aan een behandeling wordt een lichamelijk onderzoek verricht. Vaak vindt ook nog een onderzoek met ultrageluidsgolven plaats (Doppler/ Duplex). Met dit onderzoek kan een indruk worden gekregen van de oorzaak van de spataderen. Hierbij kijken wij naar de doorgankelijkheid van de bloedvaten, de stroomrichting van het bloed en de functie van de kleppen. Het onderzoek wordt poliklinisch uitgevoerd en is pijnloos en onschadelijk (geen stra len). Vervolgens zijn de volgende be handelingen mogelijk: "Weg"spuiten Als de spataderen alleen plaatselijk voorkomen en er geen klepproblemen zijn, is het "weg"spuiten een mogelijk heid. Er wordt een vloeistof in de spat ader gespoten, die ervoor moet zorgen dat de ader dicht"plakt". Na enige tijd is de spatader veranderd in een litteken dat nauwelijks meer te zien is. Deze in greep vindt poliklinisch Chirurgische behandeling (stripping) Als de oorzaak van spataderen bescha digde kleppen is, is een uitgebreidere behandeling beter. Met een speciaal in strument (stripper) wordt de ader uit het been verwijderd. Soms worden ook andere zijverbindingen opgeheven. Dit is een dagopname, waarbij een ruggen- prik of narcose nodig is. Open benen Door middel van een kijkoperatie in het onderbeen worden de plaatselijke spataderen in de omgeving van het open been opgeheven. Ook dit is een dagop name. Wanneer er om medische redenen be zwaren zijn tegen een operatie, zoals bijvoorbeeld hoge leeftijd, kunnen elas tische steunkousen een uitkomst bieden als behandeling. Nabehandeling Na het "weg"spuiten en na de operatie verbinden wij het been met een elasti sche zwachtel die ongeveer vijf dagen blijft zitten. Daarna schrijven wij voor enige tijd een steunkous voor. Veel fiet sen en lopen is goed en dat mag al snel na de behandeling. Lang staan moet worden vermeden en het is verstandig uw benen hoog te houden als u zit. Ook is het beter enkele weken na de behan deling niet te sporten. Sauna of solari- umbezoek moet worden afgeraden zo lang er nog reactie is in het been. In het algemeen is een behandeling van spataderen een weinig belastende be handeling met een goed effect. M.S. Verweij, chirurg Medisch Centrum Molendael. KNIP UIT KNIP UIT Max. 4 pakken per klant, alleen geldig op 2 januari 1998. KNIP UIT KNIP UIT

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1997 | | pagina 7