Legioen brult met 'Blauwe Leeuwen' mee
Even spanning in de benen
Werk aan de winkel voor leiding Soest
Cijfers onderstrepen terechte titel
I
VOETBAL zondag
krachtinstallaties
VOETBAL zondag
VOETBAL zondag
WOENSDAG 29 APRIL 1998 SOESTER COURANT PAGINA 13
Historische kampioenswedstrijd Soest brengt exodus teweeg
Ruime zege (0-5) op Neerlandia/SLTO
Spelers Soest overtuigt van zichzelf en elkaar
Kampioensploeg zet rijk gevulde etalage ongewild in de schijnwerpers
"Dit kampioenschap is me meer waard dan tien- of vijftienduizend gul
den." André Hufman schat de kans dat hij volgend seizoen bij Soest speelt
in op 99 procent. "Ik denk dat de groep grotendeels bij elkaar blijft." Of dat
zo is, hangt af van de club, zei Martijn Stalenhoef. Jeroen van Veenendaal
trekt sowieso het blauwe shirt weer aan. "De groep is redelijk op leeftijd en
je gaat naar de eerste klasse, dus is er minder reden om weg te gaan," al
dus de aanvoerder.
De maand mei moet nog aanbreken,
maar meer dan ooit zal de clubleiding
van Soest aandacht aan zijn huishouding
moeten besteden. Er is werk aan de
winkel. Simpelweg vanwege het feit dat
de hoofdmacht zondag geschiedenis
schreef door via een magistraal kam
pioenschap een plek in de eerste klasse
af te dwingen. Een mooier cadeau had
Soest zichzelf, elf dagen voor het 72-ja-
rig bestaan, niet kunnen geven.
Het handvol doelpunten tegen Neerlan-
dia/SLTO in Amsterdam vormde de af
sluiting van een seizoen, waarin Soest
goed, bij tijd en wijle uitstekend voetbal
de. Vooral in november en december
draaiden de radartjes perfect in elkaar
over en kreeg de ene na de andere top
per uit de tweede klasse alle hoeken van
het veld te zien.
Imposante serie
De imposante serie begon in oktober. In
zes wedstrijden had Soest het beschei
den aantal van negen punten verzameld
en in de bekerwedstrijd tegen 't Gooi
stonden de blauwwitten met 3-0 achter.
Toen besloot Peter Visee af te stappen
van zijn favoriete 4-4-2-systeem en met
drie spitsen te gaan spelen. "Sindsdien
is het beter gegaan. Vooral ook dankzij
een heel sterk middenveld en een goe
de verdediging. We hebben niets wegge
geven. Het is heel belangrijk dat jongens
als Martijn Stalenhoef en Paul van der
Grift het hele seizoen beschikbaar wa
ren. Dat we met drie spitsen zijn gaan
spelen, was mogelijk omdat met name
Stalenhoef, Dorrestein en Van der Grift
ontzetten goed doordekten en veel
tweede ballen pakten."
Het tekent de succesvolle Baarnaar (vier
kampioenschappen en een promotie via
de nacompetitie in negen seizoenen) dat
hij zijn visie en voorkeur ondergeschikt
maakte aan het belang van het team. "Ik
denk dat mede door Visee een aantal
jongens beter is gaan spelen," onder
streepte Stalenhoef de rol van de oefen-
meester.
Plezier
Stalenhoef had een jaar geleden zijn
buik vol van voetbal, grossierde in kaar
ten en kreeg een schorsing van zes duels
aan zijn broek. In de vijfde competitie
wedstrijd maakte hij zijn rentree. Als li
bero, maar al snel verhuisde hij naar de
rechtshalf-positie. Jeroen van Dorrestein
hoefde zijn centrale rol op het midden
veld niet in te leveren. Stalenhoef had
daar geen problemen mee. "Het was een
bewust besluit van Visee, het ging goed
en ik moest eerst het plezier terugkrij
gen." Daarin slaagde hij cum laude. "Ik
weet van mezelf dat ik een sterk seizoen
heb gespeeld, maar dat hebben we alle
maal gedaan. Voorin heb je met Huf
man iemand die ijzersterk is in de zes
tien. We hebben een keeper (Michael
van Ee-red.) die punten pakt. Als je zo
in de eerste klasse speelt, draai je bo
venin mee."
Daar gelooft Van Veenendaal ook in.
"Al moet je afwachten hoe het in het
begin gaat. Loop je tegen een ongeluk
kige nederlaag aan, dan kun je zo on
derin terechtkomen." De aanvoerder is
nog zo iemand die kan terugkijken op
een geslaagd seizoen, al is het volgens
hem zelf niet zijn beste.
Visee denkt daar genuanceerder over.
Vorig seizoen wond hij zich nog wel
eens op, omdat te veel spelers niet fel
genoeg de persoonlijke duels ingingen.
"Wat dat betreft is Jeroen dit seizoen een
voorbeeld voor de groep. Hij heeft ont
zettend veel techniek, maar het was
vaak allemaal te lief. Dit jaar heb ik hem
kopduels zien winnen dat ik dacht: jon
gen, hoe krijg je het voor elkaar. Huf
man wordt steeds genoemd, omdat hij
zoveel scoort. Ik heb ze niet geteld,
maar ik denk dat Jeroen van Veenend
aal wel twintig assists heeft gegeven,"
aldus Visee die vooral de mentaliteit bij
schaafde. "Voetballen konden ze al."
Eigenlijk zouden alle veertien spelers
moeten worden genoemd, die het me
rendeel van de speelminuten kregen
toebedeeld. Het was de kracht van Soest
dat het steeds drie wissels op de bank
had zitten, die probleemloos konden
invallen. Er zat balans in het elftal en
dat was vooral ook te danken aan spe
lers als Paul Hilhorst die minder op de
voorgrond trad, maar minstens zo be
langrijk was.
Collectief
Van Veenendaal: "Het verschil met vo
rig seizoen is dat we er mensen bij heb
ben gekregen (Hufman, Hagendoorn,
Grapendaal en Van Ee-red.) en dat we
een collectief vormden. En op bepaal
de momenten waren er spelers die wat
extra's konden brengen."
Met Hufman beschikte Soest voor het
eerst in tien, vijftien jaar over een spits
die er minimaal vijftien inschiet. De
Amersfoorter, vorig jaar in ongenade
gevallen bij zijn trainer van Quick,
maakte er negentien in net zoveel com
petitieduels. Bijna allemaal belangrijke
doelpunten, vindt de topscorer zelf.
Kort na de kampioenswedstrijd ver
klaarde hij dat er geen belangstelling
voor hem is getoond, al weet hij dat
Quick hem terug zou willen hebben en
zijn vader hem graag weer bij WZA
zou zien spelen. "Toen ik nog met Quick
tegen Soest speelde, heb ik wel eens
gedacht: ik wou dat ik bij Soest in de
spits stond. Wat is geld als je geen ple
zier hebt, omdat de trainer het niet in je
ziet zitten, je drie keer per week moet
trainen en niet aan spelen toe komt?"
Etalage
Belangstelling of niet. Als kampioens-
ploeg heeft Soest ongewild de rijk ge
vulde etalage volop in de schijnwerpers
gezet. Stalenhoef, Van Dorrestein, Huf
man en nog wat namen worden onge
twijfeld in menige bestuurskamer ge
noemd. Die van Grapendaal werd enke
le maanden terug in het geruchtencircuit
al in verband gebracht met Quick. De
zelfde geruchtenstroom wil ook doen
geloven dat vier spelers komend seizoen
onderdak vinden bij nzaterdag-hoofd-
klasser Huizen. De spelers zeggen van
niets te weten. Vast en zeker hebben
trainers hun oog laten vallen op de kam
pioenen.
Aan de andere kant heeft ook Visee zijn
ogen de kost gegeven. "Wij hebben geen
spelers met ervaring in het betaalde
voetbal, zoals de meeste andere hoofd
en eersteklassers. En deze groep is aar
dig op leeftijd, dus zullen wij het met
jonge, talentvolle spelers moeten doen.
In de derde en vierde klasse lopen heel
wat spelers die dit niveau aankunnen.
Verder hangt het van de club af," rea
geerde Visee, een klein uur voor het
feest op de Bosstraat-West en vijftien
uur voor zijn examen leiding geven.
De ambitieuze trainer was daarom al
meteen aan het relativeren. "Ja, nu is
iedereen blij en heeft iedereen gelijk.
Maar als we in december ergens onderin
bungelen, is de sfeer veel minder goed."
Installatiebedrijf Mi#|
j. cornelisse bv. li-
Licht- en
Telefoon (035) - 601 30 14
'Met mevrouw Hagendoorn in het legioen, worden de 'Blauwe Leeuwen'
kampioen. Niet alleen de selectiespelers zijn populair onder de aanhang
van Soest. Ook hun vrouwen hebben stille aanbidders. "Zal Schalkwijk wel
zijn," is de eerste reactie die het spandoek bij een insider oproept. Iets ver
derop wordt het zoveelste nieuwe 'clublied' ingezet. Het Amsterdamse
sportpark Ookmeer is omgetoverd in een blauwe zee van Soester suppor
ters.
Vier grote touringcars hebben die mid
dag om kwart over één koers gezet rich
ting de hoofdstad. Tientallen auto's zijn
de bussen voorafgegaan. De historische
kampioenswedstrijd die Soest daar moet
spelen heeft een ware exodus teweegge
bracht. Naar schatting vijfhonderd Soes-
ters staan bij de laatste hindernis op weg
naar de eerste klasse. De finish vormt de
poort naar een bruisend feest tot na
middernacht. Het zijn er vast niet min
der dan destijds in Baarn toen Soest
voor het eerst de derde klasse bereikte.
Petjes
'S.O. Soest, een eerste klas club' staat op
de paar honderd blauwe petjes gedrukt,
die ceremoniemeester Paul Mariens grif
uitdeelt. Zelfs een aantal uitgenodigde
(ex)wethouders bekent kleur. Die pet
past ons vandaag allemaal, denken ze.
De koppies van sommige bestuursleden
zien witter dan die van de jongens die
het moeten doen en hebben het 'blauw
witte' gevoel letterlijk in hun hoofd.
Behalve de petjes gaan ook twee A-vier
tjes met de teksten van alle liederen van
hand tot hand. Het legioen brult uit vol
le borst met zijn 'Blauwe Leeuwen' mee.
Anderhalve minuut na het eerste fluit
signaal veren vijfhonderd toeschouwers
op. Scheidsrechter Van Etten toont zich
een voorbeeldig dompteur en temt de
leeuwen met één armbeweging. De bal
is volgens hem niet over de doellijn ge
weest.
De 'East-side' van de Bosstraat-Oost
heeft zich dan al achter het doel van
Neerlandia/SLTO geschaard. Telkens
zetten ze een nieuw liedje in die 'tekst
schrijver' Marcel Schalkwijk op de me
lodie van gemakkelijke meezingers op
papier heeft gezet.
Bezorgd
"Drie-één voor Xanthos," meldt de ver
slaggever van Radio M wanneer de
wedstrijd een half uur aan de gang is.
Soest krijgt kansen, maar het draait niet
soepel. De eerste bezorgde opmerkin-
Cijfers liegen niet. Alleen al op ba
sis van de statistieken mag Soest
zich een terechte kampioen noe
men, ook al bedroeg de voorsprong
op runner-up Xanthos uiteindelijk
slechts één punt.
Xanthos is de enige ploeg die ongesla
gen bleef tegen de blauwwitten. Zowel
in Soest als in Amsterdam werd het 2-
2. Thuis werkte Soest een 0-2-achter-
stand na rust weg. Uit miste Hendry
Hagendoorn twee minuten voor tijd een
strafschop, waardoor het gelijk bleef.
Daarna zou de voorsprong toch nog
groeien tot vijf punten, maar in de slot
fase van de competitie maakte Xanthos
geen fouten meer, terwijl Soest in Zeist
en Wijk bij Duurstede gelijke spelen
moest toestaan.
Wie Soest regelmatig aan het werk heeft
gezien, kan niet anders oordelen dan dat
er een ploeg in het veld stond die was
ingespeeld en ook op het mentale vlak
de zaakjes voor elkaar had. In alle linies
waren er voortrekkers en als de één een
mindere dag had, stroopte de ander de
mouwen op. De voetballers waren over
tuigd van zichzelf en van elkaar en ze
ker daarin heeft trainer Peter Visee een
belangrijke hand gehad.
Het (logische) gevolg was dat het aan
tal kaarten aan de lage kant bleef. Los
van de schorsing van vier duels die
André Hufman op basis van de verslag
geving van de KNVB-rapporteur had
gekregen ("Ik heb geen elleboog-stoot
gegeven, alleen maar geduwd, omdat hij
Michel Vlaswinkel een stoot had gege
ven") bleef Soest nagenoeg verschoond
van straffen. Alleen de onverzettelijke
Paul Hilhorst moest één wedstrijd van
af de kant toekijken na zijn derde gele
kaart. Opvallend is dat vrijwel allé spe
lers twintig of meer wedstrijden van de
partij waren. Ook de blessures waren,
geheel passend bij een kampioensploeg,
op de vingers van één hand te tellen.
Soest verloor de eerste competitiewed
strijd nog met 2-0 van DWS. Vijftien
zeges en vijf gelijke spelen volgden. Met
23 doelpunten tegen werd Michael van
Ee (anderhalf duel vervangen door Olaf
van der Grift) de minst gepasseerde
doelman. Met 63 treffers (bijna drie per
keer) was Soest tevens de meest produc
tieve ploeg. Twaalf spelers kwamen in
competitieverband tot scoren. André
Hufman (19 uit 19) deed dat het meest.
Michel Vlaswinkel (achtmaal), Martijn
Stalenhoef en Arjan Grapendaal (bei
den zeven) scoorden vaker dan Jeroen
van Veenendaal vorig seizoen deed. Hij
werd toen topscorer met zes doelpun
ten.
Vier jaar na het kampioenschap in de
derde klasse mag Soest debuteren in de
eerste klasse. Trainer Peter Visee begint
dan aan zijn derde seizoen bij de club.
Eigenlijk kon hij niet meer bij de
bal, dat zag je aankomen. Maar
in een uiterste poging kreeg
Martijn Stalenhoef nog net de
bovenkant van zijn voorhoofd
tegen de bal. Bij de tweede paal
verdween die in de bovenhoek:
0-2.
Het was, een minuut voor rust, de
bevrijdende treffer van Soest in de
kampioenswedstrijd tegen Neerlan
dia/SLTO. Bijna drie kwartier had
de spanning in de benen van de
'Blauwe Leeuwen' gezeten. Kansen
had Soest genoeg gekregen, het duur
de alleen zo lang voordat er één
werd verzilverd
Neerlandia/SLTO gaf de punten niet
cadeau. Scheidsrechter H.J.M. van
Etten stak in Amsterdam wel de hel
pende hand toe. Een overtreding van
André Hufman liet hij onbestraft en
drie tellen later werd de spits zelf ge
vloerd: strafschop.
Hij nam 'em zelf. "Ik twijfelde in de
aanloop, ik heb nog nooit een pingel
zo slecht genomen," aldus Hufman
die zijn inzet gekeerd zag, maar in
tweede instantie toch nog raak
schoot. Dat was na 34 minuten ner
veus voetbal: 0-1.
Neerlandia/SLTO had er niets te
genover kunnen stellen, of het moet
de voorzet zijn geweest, waarbij de
bal via Hendry Hagendoorn tegen de
binnenkant van de paal ketste en in
de handen van Michael van Ee viel.
Soest gaf geen kans weg en creëerde
er zelf vele. Ook in de tweede helft
toen de ploeg vrijuit speelde en via
Jeroen van Veenendaal (61ste mi
nuut), Peter Wolfsen (79ste) en Ar
jan Grapendaal (89ste) het moede
loos geworden Neerlandia/SLTO op
een 0-5-achterstand zette. Grapend
aal was in de tweede helft in het veld
gekomen voor de licht geblesseerde
Michel Vlaswinkel. Later losten Mar
tijn de Jonge en Maurice d'Aquino
topscorer André Hufman en aan
voerder Jeroen van Veenendaal af.
Het waren publiekswissels, maar was
tevens een logisch gevolg van het feit
dat De Jonge en d'Aquino verdien
den te spelen, omdat ze ook een be
langrijk aandeel in het succes hebben
gehad.
gen vallen op fluistertoon te beluisteren,
maar die worden luidkeels overstemd als
André Hufman vier minuten later de
ban breekt. De leeuw is los, of zoiets.
Toch drentelen enkele clubmensen nog
steeds ongerust en doelloos rond. Pas als
Martijn Stalenhoef op slag van rust het
startsein voor het tweede feestje geeft,
voelt iedereen dat het goed zit en kan
zelfs voorzitter Paul Smit het aangebo
den biertje niet meer afslaan. De be
stuursleden hebben weer een blosje op
de wangen. De zon breekt letterlijk en
figuurlijk door.
Gildefeesten
Het is aangenaam vertoeven op sport
park Ookmeer, vooral in de tweede
helft. Het legioen zingt zijn helden naar
de eindstreep, waar de bloemen klaar
liggen. "Dit is geweldig hé," schreeuwt
Nico Gros. Zijn oren verdwijnen achter
de meest gelukzalige glimlach van die
middag. 'Heel Soest' komt elkaar tegen
in Amsterdam. Het lijkt de Gildefeesten
wel. Jeroen van Veenendaal, Peter Wolf
sen en Aijan Grapendaal doen mee aan
het koningsschieten en voeren de stand
op naar 0-5. Daarmee wordt Neerlan
dia/SLTO nog gespaard.
Binnenkomer
'Michel bedankt' klinkt het al eerder,
wanneer spits Vlaswinkel zich gebles
seerd laat vervangen door Grapendaal.
'André bedankt' is de hoogste binnen
komer wanneer Hufman het veld ruimt
voor Martijn de Jonge. 'Jeroen bedankt'
is de nieuwste hit wanneer Van Veen
endaal de verdiende publiekswissel en
Maurice d'Aquino de niet minder ver
diende speeltijd krijgt. 'Xanthos tweede
klasse' is eveneens een simpel te ont
houden tekst. De stembanden worden
gesmeerd, de supporters zijn niet meer
stil te krijgen en zwaaien ondertussen
met z'n allen naar Visee.
De trainer weigert op de schouders te
gaan, nadat het eindsignaal van Van
Etten het beginsignaal is voor een spor
tief feest. "Ik hou er niet van als enige
op de schouders te gaan, de spelers heb
ben het gedaan, het is het feestje van de
spelers, zegt hij uiterlijk onbewogen, ter
wijl de champagne in de rondte spuit en
het legioen zich om de spelersgroep ver
dringt.
Ontroerd
Hufman voelt zich thuis op het veld. En
bij Soest, zo blijkt uit de woorden van
de Amersfoorter. "Je bent aan het
warmlopen, hoort de bussen aankomen
en dan al die toeters en je raakt gewoon
ontroerd, eerlijk waar," bekent de koel
bloedige spits ruim een uur na zijn ne
gentiende competitiedoelpunt. Hufman
scoort niet alleen, maar praat ook aan
de lopende band. Hufman kan praten
als Brugman. Totdat de verzamelde pers
Tijdens de twee laatste thuiswedstrijden van Soest stonden al dam bestond het legioen uit nog meer supporters. De
ongeveer vijfhonderd toeschouwers langs de lijn. In Amster- kampioenswedstrijd bracht een ware exodus teweeg.
pen en papier uit zijn gezichtsveld laat
verdwijnen en hem de kleedkamer in
stuurt, met een drankje van zijn ploeg-
makkers in het vooruitzicht.
Visee staat dan, voor het oog nog steeds
emotieloos, buiten met een colaatje stil
letjes te genieten. Net zoals in 1990 en
'91 bij Limvio en in '95 en '96 bij
Greenstars (Baarn). Even later zijn de
meeste supporters al op weg naar Soest.
Op tijd om rond half zeven de 'Blauwe
Leeuwen' op indrukwekkende wijze
welkom te heten bij het Paviljoen aan de
Bosstraat. Niet veel later arriveren de
eerste spelers van Neerlandia/SLTO.
Het feest kan beginnen, beter gezegd:
worden voortgezet. Het ziet erg blauw
op de Bosstraat-Oost.
Op eigen kracht werd Soest kampioen en dwong het zijn debuut af in de eerste klas-
e. Een collectieve groep met spelers die op bepaalde belangrijke momenten iets
extra's konden geven. Van de 22 wedstrijden werd slechts de eerste verloren. Daarna
volgden vijftien zeges en vijf gelijke spelen. Foto's: Johan van Beek
Peter Visee: "Het is belangrijk dat we Wat betreft de productie stak Andre Hufman met negentien doelpunten in netzo
met drie spitsen zijn gaan spelen.veel wedstrijden er met kop en schouders bovenuit.