CAFÉ klinkhamer
20%
van
20%
Visser
C< %s
'Azc heeft behoefte aan activiteiten'
aruóhocK
ACTUEEL
Het blijft genieten!
Keulen
Familie Zenelli slaapt
op de grond en de bank
"Geld is niet belangrijk,
maar een goed leven wel"
pagina 9
prijs~7
WOENSDAG 22 JUL11998
SOESTER COURANT
PAGINA 3
Onze beroemde mosselavonden?
Onze ongeëvenaarde spare-ribs?
Onze geweldige sate' schotels?
mam
snderhoud
specialist
e merken
NIJHOf
Jarig?
ZKJ /O
NIJHOf
Weer braderie van
Winkelkring
Van Weedestraat
Filmhuis: 'Broos'
RAAGD
>MP
advies
rhande-
■er naar
isten
Gevraagd
Bezorgers
voor de
Soester Courant
Vissers in de fout
Dronken rijders
Bestuurders in de
fout op Ossendamweg
Verkeerscontrole
"Willen onze kinderen nog wel terug?"
Olga Kikeleva en Pavel Prozorov:
J
Nog weinig te doen voor bewoners door zomervakantie
IoaaaA'
I
NIJHOf
^Specialist*
SOEST
Ook voor service
moet u bij ons zijn
BAR, GRILL. RESTAURANT
(Al onze gerechten ook om af te halen)
STEENHOFFSTRMT 47 SOEST
035-6018252
♦Acv
i
035 - 601 29 98
korting op
al het
timmerhout
BÓUW WOONWAREN
MINERVAWEG 3, BAARN
Deze korting is geldig t/m 31 juli 1998
Vier uw feest in een
originele
Amsterdamse entourage!
7 dagen per week, geopend.
03S - 601 22 39
Soesterbergsestraat 188 - Soest
korting
op alle
plaatmaterialen
s Ouwehands
ierenverzorgers
renarts neemt
iar vleermuizen 7
speciale entree- r
ik weer een
Reserveer wel
>0. lê
k
BOUW WOONWAREN"
MINERVAWEG 3. BAARN
Deze korting is geldig t/m 31 juli 1998,
Voor herhaling vatbaar. Dat moeten
de leden van de Winkelkring Van
Weedestraat hebben gedacht toen
ze in december de braderie achter
de rug hadden.
De ondernemers in Soestdijk gaan dit
jaar weer een winterbraderie houden en
hebben de vergunning daarvoor inmid
dels binnen. Op zaterdag 12 december
zal er tussen 13.00 en 20.00 uur van al
les te doen zijn in de Van Weedestraat
en een gedeelte van de Burgemeester
Grothestraat. De deelnemende winke
liers mogen kramen plaatsen op het
fietspad. De fietsers en bromfietsers
kunnen dan gebruik maken van de rij
baan. Met borden zal het overige weg
verkeer daarop worden gewezen.
Steenhoffstraat 46, tel. 60195 77
Maandag 27 juli
Na "Krakende Welstand" ('89) en
"Hartverscheurend" ('93) koos regisseu
se Mijke de Jong voor haar derde lange
speelfilm opnieuw een onderwerp dat
haar na aan het hart lag. Zij verfilmde
"Broos", een bestaand theaterstuk dat
ontstond uit de persoonlijke verhalen
van de vijf actrices en hun begeleider,
George Groot.
Na bewerking door De Jong en medes
cenariste Laarman speelden de vijf ac
trices uit het oorspronkelijke stuk hun
rollen opnieuw. Hun ensemblespel werd
in '97 in Utrecht op het Nederlands
Film Festival zeer terecht bekroond met
het Gouden Kalf voor de beste actrice.
Hun spel was volgens de jury niet deel
baar.
Knellende familieband
Vijf zussen, allen in de dertig, hebben
een bijzondere bijeenkomst belegd. In
een vakantiehuis aan zee maken zij
plannen voor familievideo ter ere van
het veertigjarig huwelijksfeest van hun
ouders. Het draait al snel uit op een
confrontatie tussen de zussen. Oude
conflicten, onderlinge rivaliteit en jaloe
zie komen boven, maar worden in inten
siteit nog overschaduwd door Het Fami
liegeheim, het geheim van Vader, die
anderhalf jaar lang verdwenen was.
Regie: Mijke de Jong. Scenario: Mijke
de Jong en Jolein Laarman, naar de ge
lijknamige toneelvoorstelling van Stich
ting De Akteurs. Geluid: Ben Zijlstra
en Joost Roskam. Met: Marnie Blok,
Maartje Nevejan, Leonoor Pauw, Adel-
heid RoOsen en Lieneke le Roux.
Aanvang 20.30 uür. Entree f 9,-. CJP/
65+f7,-.
Reserveren: maandag 9.00-12.00 uur,
tel. 6019577.
Filmagenda augustus: ma.3
"Felice...Felice..."; ma.10 "La Seconda
volta"; ma.17 "Zero Keivin"; ma.24
"Funny Games".
i de hogere
3est, Baarn.
),- k.k.
(elke woensdagmiddag)
Voor informatie: tel. 6014152
korting op alle
ladders en
huishoudtrappen
Deze korting Is geldig t/m 31 juli 1998.
fff h
De politie heeft in de nacht van zondag
op maandag omstreeks half twaalf een
zestal jongelui uit Soest aangehouden,
die in de vijver bij de Vijverhof een aan
tal hengels hadden uitgelegd. Ze bleken
niet in het bezit van de vereiste vergun
ning en kregen alle zes een proces-ver
baal.
De politie hield in de nacht van vrijdag
op zaterdag omstreeks half drie een 19-
jarige Soester automobilist staande op
de Beetzlaan. Hij had te veel drank op
en kreeg een boete van 700 gulden.
Een andere bestuurder, een 58-jarige
Soester, werd in het weekend op de Bis-
schopsweg tussen Baarn en Bunschoten
aangehouden met duidelijk teveel alco
hol in de aderen. Hij zal t.z.t. voor de
rechter moeten verschijnen.
De politie trad zaterdag vier keer op te
gen automobilisten die vanaf de Ossen
damweg de Eikenlaan of de Kastanje
laan inreden. Dat is ook nu de Ossen
damweg weer klaar is strikt verboden.
Op de Soesterbergsestraat werden twee
bestuurders bekeurd wegens het ontbre
ken van de parkeerschijf.
De politie bekeurde maandagmorgen
opnieuw twee automobilisten die de ge
slotenverklaring van de A.P. Hilhorst-
weg negeerden. Een van hen, een 35-
jarige Zaïrees, beschikte bovendien niet
over een geldig rijbewijs. Dat leverde
hem nóg een proces-verbaal op.
tl
Op woensdag 10 juni behoorden ze
tot de eerste groep bewoners die in
het asielzoekerscentrum in Soest
arriveerden. Vermoeid en vertwij
feld oogden ze. Ruim een maand
later ziet de familie Zenelli uit Ko-
sovo er uitgeruster uit, maar dat is
schijn.
Een tafel, een stoel, een bank, een bed,
twee smalle kantoorkasten, een kleine
koelkast, geluidsapparatuur, een televi
sie en een videorecorder ("Gewonnen
bij de bingo") vormen het interieur van
de woonkamer die tevens dienst doet als
slaapkamer. Moeder Fekrije slaapt in
het bed, een van de drie kinderen ge
bruikt de bank en vader Ilijas ligt 's
nachts op de grond, de twee overige
kinderen slapen in de andere kamer die
nog kleiner is. Als ze al een oog dicht
doen, want muziek, slaande deuren en
pratende mede-bewoners houden hun
vaak tot diep in de nacht uit hun slaap.
Ilijas laat drie verschillende medicijnen
zien, waarvan hij er elke dag een aantal
moet innemen. Zonder tabletten slaapt
hij helemaal niet. Dochter Adeline is
vaak ziek. Moeder Fekrije ondervindt
nog steeds de naweeën van een opera
tie aan haar blindedarm, kort na aan
komst in Nederland. Ondanks aanhou
dende klachten wilden de artsen aan
vankelijk niet ingrijpen. De noodzake
lijke operatie duurde uiteindelijk veel
langer dan normaal gesproken. Vijf
maanden lang kon Fekrije niet lopen en
moest ze worden behandeld aan de
wond.
Met z'n vijfen delen ze twee tweeper
soonskamers. In Utrecht, waar ze bijna
drie jaar woonden, hadden ze meer
ruimte. "We hebben spullen moeten
wegdoen," zegt Ilijas.
Toch koos hij voor Soest, omdat het al
ternatief een plek op de asielzoekers
boot in Rotterdam was. "Dat was niet
goed geweest voor de kinderen," luidt
zijn uitleg. Om meer redenen waren ze
het liefst in Utrecht gebleven.
De oudste dochter dreigt het laatste jaar
van haar opleiding tot verzorgster te
moeten opgeven. Omdat er geen geld is
voor vervoer naar en van de school in
de domstad. "In Utrecht was er wel geld
voor. De meeste van de 150 kinderen
gaan straks in Soest naar school. Dat
wordt nu geregeld. Maar voor de vier
kinderen die in Utrecht een opleiding
volgen, is geen geld voor vervoer en zelf
kunnen we het niet betalen."
Het gezin Zenelli moet rondkomen van
238 gulden per week. Ooit was dat 330
gulden, maar omdat asielzoekers geen
huur hoeven te betalen voor hun woon
ruimte en er een scheve verhouding was
ontstaan ten opzichte van de uitkeringen
van de Nederlandse minima, verlaagde
de overheid de uitkeringen. Moeder
Fekrije zegt dat het genoeg is om eten
te kopen, maar er blijft niets over voor
nieuwe kleren of andere dingen.
Voor zoon Egson breekt even de zon
door. Al weken heeft hij gezeurd over
een fiets. Een bevriende statushouder
uit het zuiden van het land komt juist
binnen. Met een fiets. "Heb ik kunnen
kopen voor honderd gulden. Voor mij is
dat geen geld. Ik krijg vijfhonderd gul
den, ben alleen en kan sparen," ver
klaart de 'suikeroom' in zijn beste Ne
derlands met een Duits accent.
Zijn bezoek vormt een welkome afwis
seling in de dagelijkse sleur vol onzeker
heden. Want ongeacht waar ze ver
blijven, de situatie van de Zenelli's is
vooralsnog uitzichtloos. Al een jaar zijn
ze verwikkeld in een juridische procedu
re, nadat hun aanvraag voor een ver
blijfsvergunning werd afgewezen. Het
wachten is op de uitspraak van de rech
ter. Gezien de omstandigheden in Kos-
ovo hoeven ze niet bang te zijn dat ze
worden teruggestuurd, maar de onze
kerheid blijft.
"Teruggaan is niet veilig. De situatie in
ex-Joegoslavië is onmogelijk. De oorlog
stopt daar niet. Europa en Amerika wil
len misschien iets doen, maar Rusland
zegt nee. Het gaat gewoon door. En stel
dat de oorlog over een aantal jaren
wordt beëindigd. Ik zou kunnen terug
gaan, maar de huizen zijn afgebrand. En
mijn kinderen, ze spreken perfect Ne
derlands, willen die over drie of vier jaar
nog terug?"
Voor de kinderen is het van belang dat
ze zo snel mogelijk van het azc naar een
woning kunnen verhuizen. Zelfmoord
pogingen, ruzies, Ilijas heeft het allemaal
regelmatig van dichtbij gemaakt en
hoopt maar dat zijn kinderen niet getui
gen zullen zijn van dergelijke beelden.
Toch is er ook iets positiefs te melden.
"De lucht is hier veel beter dan in
Utrecht. Soest is mooi."
Als joden werden ze gediscrimi
neerd in Kazachstan, waar overwe
gend moslims wonen. Zij werd gere
geld in elkaar geslagen, maar tel
kens werd tevergeefs een beroep op
de politie gedaan. "Jullie maken
zelf problemen," kregen ze steevast
te horen.
Pavel Prozorov en Olga Kikeleva zijn
Kazachstan, nog zo'n staat die geen raad
weet met de zelfstandigheid na het uit
eenvallen van de Sowjet-Unie, ont
vlucht. "De joden durfden niet meer
naar de synagogen uit angst voor bom
aanslagen, de moslims pleegden graf
schennis op onze kerkhoven, 's Avonds
zaten we binnen. Het was voor ons ge
vaarlijk op straat," laat het jonge echt
paar in gebroken Engels en Nederlands
en met behulp van een woordenboek
Russisch-Nederland weten.
Een half jaar geleden zagen ze op tele
visie een programma over Armeniërs
die in Nederland asiel aanvroegen. Bin
nen een maand besloten ze hetzelfde te
doen. De reis duurde negen dagen, het
verblijf in het Opvangcentrum in Den
Haag vier maanden en inmiddels wonen
ze vier weken in het asielzoekerscen
trum aan de Albert Cuyplaan.
Verscheurd
Olga is enig kind en sinds haar vader en
moeder naar Siberië werden getranspor
teerd heeft ze nooit meer iets van haar
ouders gehoord. Het gezin Prozorov
werd jaren geleden al verscheurd toen
vader de benen nam. Met zijn moeder
heeft Pavel al geruime tijd geen contact
meer.
Praten over toen, over Kazachstan doet
pijn, de emoties beginnen een rol te spe
len. Pavel en Olga willen niet terugblik
ken, ze richten zich op de toekomst. Ze
zijn nog jong (25) en vastbesloten een,
(nieuw) leven op te bouwen, zonder
voortdurend achterom te hoeven kijken.
Olga: "Ik begrijp dat het moeilijk is voor
Nederland met zoveel asielzoekers. Ik
weet dat het heel lang kan duren, maar
ik hoop dat we een verblijfsvergunning
krijgen. In Kazachstan zaten we alleen
thuis en hadden we geen geld. Hier heb
ben we ook geen geld, maar wel een
goed leven. De mensen lachen. Geld is
niet het belangrijkste voor ons, een goed
leven wel."
De kamer die het echtpaar op de vier
de etage toegewezen heeft gekregen, is
klein, maar dat is geen probleem. "Het
is goed, we hebben een televisie en de
mensen zijn aardig," zegt Olga.
Energie
Ondanks de problemen in hun vader
land, bruist het tweetal van de energie.
Beiden staan te popelen om te begin
nen. Ze verdienen al een beetje bij door
het bedrijf, dat is ingehuurd om het azc
schoon te maken, te helpen. "We willen
niet stilzitten, maar actief zijn en hebben
tijd genoeg."
Tijdens het kortstondig verblijf in Den
Haag speelde Olga hockey in Rijswijk
("We werden kampioen in de derde
klasse"). Na de zomervakantie begint ze
bij de dames van MHC Soest en wellicht
kan ze bij die club ook (jeugd)teams
onder haar hoede nemen. In het verre
oosten studeerde ze af aan een sportin
stituut met als hoofdvak hockey en een
groot aantal andere sporten als bijvak
ken. Ze was lerares lichamelijke opvoe
ding en trainer/coach en wil dat in Ne
derland ook worden.
De interesse van Pavel wordt volledig
opgeslokt door techniek en computers.
"Ik kan een locomotief besturen en pro
grammeren op de computer. Ik heb
techniek aan de universiteit gestudeerd
en kan een trein uit elkaar halen en weer
in elkaar zetten. Ik hou van techniek,"
zegt Pavel die volgens zijn vrouw iede
re dag aan de fietsen sleutelt.
Zeker één keer per week gaan ze naar
de bibliotheek om te 'Internetten'. Pavel
hoopt dat het azc een of meer compu
ters aanschaft. "Dan kan ik de bewoners
er wegwijs op maken."
Opgeluchter
Onder de omstandigheden hebben ze
het in Soest goed getroffen, vinden ze
allebei. "Soest is mooi met veel groen.
We houden van kleine, rustige plaatsen,
hier heb je geen last van lawaai. Elke
zondag fietsen we door het bos en dan
komen we een stuk opgeluchter thuis.
Dan voelen we ons altijd beter.
In Den Haag volgden ze al vrijwillig
taallessen, in Soest hopen ze bij ROC
Amerlanden hun kennis van onze taal te
verbreden. Ze willen Nederlands stude
ren, met mensen omgaan, zien MHC
Soest als een goede mogelijkheid om
contacten op te doen en willen aanpak
ken. Olga Kikeleva en Pavel Prozorov
redden het wel. Als ze mogen blijven.
Mm*.
r
Links op de foto: Ilijas en Fejkrije Ze-
nelli-Ilijazi verblijven met hun drie kin
deren al drie jaar in Nederland. Het ge
zin heeft per week 238 gulden
Rechts op de foto: Olga Kikeleva en
Pavel Prozorov poseren voor de fotograaf,
maar houden niet van stilzitten. "We wil
len actief zijn en hebben tijd genoeg.
(/ats-o farce/ j
0
makelaar/taxateur 0. G.
YOOV
i/v -WV
m
Alle werkzaamheden op het gebied van
(ver)koop, taxaties, (ver)huur en beheer,
worden niet alleen professioneel, maar
ook met enthousiasme en betrokkenheid
uitgevoerd. En dat verschil merkt u
direct. Want naast de belangrijke zake
lijkheid, is het menselijke aspect bij
onroerend goed aangelegenheden natuur
lijk ook belangrijk. Een vrouw heeft in
deze mannenwereld ook op dat gebied
meer in huis.
Interesse in een nadere kehnismaking?
Bel voor een vrijblijvende afspraak.
Speenkruidstraat 55
3765 AB Soest
Tel 035 6037490
Fax 035 6037491
Er is dringend behoefte aan activi
teiten in het asielzoekerscentrum
(azc) in Soest. Dat zegt Ilijas Zenel
li, een van de 350 bewoners. In
Utrecht, waar hij met zijn gezin
bijna drie jaar woonde, was hij als
vrijwilliger betrokken bij sporteve
nementen, bingo's en allerlei fees
ten.
In Soest ontbreekt het volgens hem op
dit moment aan een budget. "In Utrecht
kreeg ik geld om prijzen te kopen voor
de bingo. Er deden elke week wel 150
mensen mee, ook buurtbewoners kwa
men naar het centrum. We hielden fees
ten, waar soms wel vijfhonderd mensen
op afkwamen, ook Nederlanders."
Het contact met de bevolking van Soest
is zeer belangrijk, vindt Zenelli. "Ik heb
gemerkt dat de mensen in de flat hier
tegenover en in de woningen hiernaast
bang zijn voor asielzoekers. Ik weet niet
waarom. Ze kijken van een afstandje
wat hier gebeurt. Misschien is dat lo
gisch en komt het allemaal goed als er
straks wel contact is."
Demonstraties
Vermoedelijk in september houdt het
azc een open dag voor de bevolking van
Soest. Zenelli wil daarnaast een sport
dag organiseren, waarop Soester clubs
demonstraties geven en zich kunnen
voorstellen aan de asielzoekers, zodat ze
kunnen kiezen wat ze willen gaan doen.
Van één asielzoekster is bekend dat ze
gaat tennissen in Soesterberg, een ander
heeft zich gemeld bij MHC Soest, drie
bewoners gaan elke week naar een
sportschool, maar verder zijn er nog
geen contacten gelegd.
Activiteiten-coördinator Ludo van Os
zegt dat het komt doordat het centrum
nog maar net open is en omdat het zo
mervakantie is. "Het mooiste zou zijn
wanneer we activiteiten met de buurt
centra kunnen organiseren, maar die
zijn allemaal dicht. In augustus gaan we
daarover praten." Op het basketbalveld
je dat binnen het hekwerk van het azc
ligt, heeft Van Os al Nederlandse jonge
ren gesignaleerd. "Volgens hen is het het
beste veldje in Soest. Misschien dat zij
straks contact leggen met leeftijdgeno
ten van het azc." Het verenigingsleven in
Soest ligt nog stil en het zal nog zeker
een week of drie, vier duren voordat de
clubs de draad oppakken en asielzoe
kers er terecht kunnen.
Normale mensen
Zenelli wil niet zo lang wachten en is
van plan om nog deze week folders te
bezorgen bij de buurtbewoners van het
azc. Om ze uit te nodigen voor een ac
tiviteit. "Al komen er maar tien of twin
tig. Dan zien ze dat we normale mensen
zijn. Ze denken misschien dat we stelen.
Nou, er zal best wel iemand van hier
stelen. Maar er zijn ook Nederlanders
die dat doen. Bij mij is de politie nog
nooit geweest."
Voor de bewoners zelf moeten ook op
korte termijn activiteiten worden geor
ganiseerd, meent Zenelli. "Als het warm
is, gaat iedereen naar buiten. De één wil
dit, de ander dat en dan krijg je ruzie.
Tenzij je iets organiseert, want dan weet
iedereen wat er wordt gedaan."
Ongeveer de helft van de bewoners is
afkomstig van een azc in Utrecht. Zij
hebben, aldus Zenelli en zijn echtgenote
Fekrije Ilijazi Zenelli, met elkaar leren
omgaan en leven. "We weten hoe we
met ze moeten praten, we kennen el-
kaars cultuur. De mensen die van de
opvangcentra naar een azc komen, ge
ven misschien problemen. Die weten
nog niet hoe het er hier aan toe gaat.
Daarom is het belangrijk dat er activi
teiten worden
georganiseerd."
"In Nederland heb ik voor het eerst ken
nisgemaakt met jeu de boules. Laten we
hier een baan aanleggen, dan leer ik het
de bewoners wel. In Utrecht kreeg ik
ook geld voor sportactiviteiten, hier is
nog niets mogelijk. Ik begrijp dat het
hier nieuw is en alles van de grond moet
worden opgebouwd, maar je kan niet
steeds straks, straks blijven zeggen. Je
moet een keer beginnen."
korting
op alle
schuifpuien
BOUW WOONWAREN
MINERVAWEG 3. BAARN
Deze korting is geldig t/m 31 juli 1998.
Het gaat niet goed met de Kunst bij ons
op Soest. Eén van de laatste stuiptrek
kingen vanuit de kunstpot is het beeld
van de Amsterdamse kunstenaar Jan de
Baat, dat staat op de hoek van de Kamp
weg en de Banningstraat in Soesterberg.
Deze "Vleugel" is mede tot stand geko
men in samenwerking met het Comité
Luchtvaart Herinnerings Monument
Soesterberg. Het kunst- en vliegwerk
werd feestelijk onthuld op 1 juli 1998,
een zonnige dag waarop het vliegveld
88 jaar bestond (volgens Piet Taai het
op één na oudste vliegveld ter wereld)
en de Koninklijke Luchtmacht 85 jaar.
Dit symbolische kunstwerk kostte de
gemeente 160.000 gulden en de lucht
macht 50.000 gulden.
De onthulling geschiedde door "zijne
excellentie" Luitenant-Generaal
B.A.C. Droste. Sinds wanneer wordt
een hoge soldaat aangesproken met ex
cellentie? Den Uyl schafte destijds voor
ambassadeurs deze titel af. Onbegrijpe
lijk was ook dat burgemeester Hans de
Widt verzuimde de naam te noemen van
de constructeur, de heer C.A.M. van
Hengstum, van het Soester me
taalbedrijf, dat al eerder honderd van
dergelijke prachtige beelden heeft gefa
briceerd voor binnen- en buitenland.
Ik moet eerlijk zeggen: het kunstwerk is
een sterk, dynamisch en sierlijk plastic,
waar de Soesterbergse bevolking trots
op kan zijn. De Soesterbergers waren er
kennelijk zo blij mee, dat ze de hele
Rademakersstraat hadden versierd met
oranje vlaggetjes... Nu maar hopen dat
de hangplekjongeren er ook zo positief
over denken, want anders wordt het een
kunstjop.
Ik ben over het resultaat temeer ver
heugd, omdat het vorige ontwerp van
Raoul Teulings niet door is gegaan. Zijn
project "Reminiscene" bestond uit vijf
tien billboards in de vorm van een vleu
gel, waarin gebruiksvoorwerpen van
burgers moesten worden verwerkt. Deze
vijftien versieringen zouden dan op ver
schillende blinde muren in Soesterberg
moeten worden geplakt. Typische
PvdA-kunst vóór en door het volk. De
provincie vond het ook niks en weiger
de mee te betalen. Het project werd in
1996 afgeblazen. Onkosten: 14.777
gulden.
Een ander project, dat nog op stapel
staat en na de zomervakantie wordt op
geleverd, is het kunstwerk "Poorten voor
de Koningsweg" van het duo Jan
Samsom (beeldend kunstenaar) en Ton
Algra (stedenbouwkundige). Het staat
op een vijftal plaatsen langs de Ko
ningsweg in de vorm van een halve
poort op kubussen. Ik citeer:
"Deze vorm heeft een sterke affiniteit
met het thema relatie. De poort functio
neert als verbindingselement en kop
pelt beide zijden van de Koningsweg vi
sueel met elkaar. Door middel van scha
kelingen met de basisvorm ontstaan er
diverse ruimtelijke objecten waarbij de
verwijzing naar poort steeds weer cen
traal staat." Ik geloof het direct.
Ook voor deze kunstopdracht met als
thema "Verbinding/scheiding: relatie"
weigerde de provincie subsidie te verle
nen. De gemeente besloot de 300.000
gulden zelf te betalen. Ik schort mijn
oordeel nog even op, omdat op de poor
ten nog blauwe lichtbanen moeten wor
den aangebracht. Tot nu toe neig ik
meer naar decoratie dan naar Kunst.
Volgens Kees Fens moet bij de confron
tatie met een kunstwerk een tik in je nek
of een scheut in je middenrif een bewijs
zijn van kwaliteit van het werk.
Dat gevoel heb ik nog niet aan de Ko
ningsweg. Ik had het wel in Soesterberg.
Net als de heer en mevrouw Mok van
het Chinese restaurant "Oriental Swan",
die als de bliksem een pagode voor hun
zaak plaatsten om (volgens hun Feng
Shui-geloof) de geheime krachten van
het vliegbeeld in goede banen te leiden.
Dat bedoel ik.
wordt vervolgd)
Eigen technische dienst met 24-
uur service.
Geen voorrijkosten.
Gratis bruikleen app.
Alle reparaties aan huis.
Soesterbergsestraat 35a
Tel. 035 - 602 93 60
