j
Boek Tjitorumpleinkamp gepresenteerd
arttóhocK
Caroluskerk in parkachtige omgeving
'Vierdaagse? Fluitje van een cent'
NIEUW!
PRIMEUR
Danscentrum Dellum
PAGINa m
WOENSDAG 19 AUGUSTUS 1998
Weerzien gevangenen van Jappenkamp in Proefkelder
[Önsfen^n^J
Albert van de Pol
Twee honden los,
bazin bekeurd
Ruiten vernield
van vrachtwagens
ijl
STIJLDANSEN voor (echt)paren
AERONETICS
Rademakerstraat 24 - Soesterberg - tel. 0346 - 352213/352590
Kerkdiensten
Medische dienst
^Bu^^l^kestand^l
Hulpverlening^j
Agenda
Dankzij vrijwilligerswerk van trouwe parochianen
Kilometervreters uit Soesterberg lopen in en rond Nijmegen
Voor-inschrijving
Kunstbus kan tot
zaterdag 29 augustus
Bingoavond in
De Drie Eiken
SOESTERBERGSEmCOURANT
Correspondentie-adres:
P. Taai, Van Maarenplein 1,
3769 EN Soesterberg
Klachten bezorging:
C. van Barneveld,
Molenstraat 112, Soest
tel. 035 - 602 18 41
Nieuw.'
ysteem afgestemd
van AUPING.
'Dit is uniek. Van de circa dertigdui
zend gevangenen van toen zijn wij
hier met slechts een paar mensen
overgebleven om na zovele jaren
weer even bij elkaar te zijn. Samen
beleven we die tijd van toen om daar
een goede streep onder te zetten.
We hebben afgerekend met veel dis
criminatie en misopvattingen'.
Het gebeurde onlangs op een warme
middag in de Proefkelder aan de Ste-
•feerdingweg. Nick van Ee (73) zag de
bekroning van zijn jarenlang zoeken, in
het aanbieden van het eerste exemplaar
zijn boek 'Het Tjilorumpleinkamp'.
inder de gasten S.P. Hille (73) uit
Lmersfoort, één van de kampbewoners
Be de brute overheersing van de Jappen
in voormalig Nederlandsch-Indië had
ïeegemaakt. 'Weet je, het is net of we
iet dit boek alles hebben gezegd wat
fe nog wilden zeggen. Het is het begin
ian de geschiedenis die, toen we weer
ïrug kwamen in Nederland, niet verteld
ïocht worden. Dus we hebben onze
ïond gehouden want men had hier on-
Ser de Duitsers nog veel meer ellende
jehad, zei men.
ris 17-jarige jongens van toen hebben
vij dat kampleven letterlijk en figuurlijk
ieleefd. We zijn na de bevrijding naar
lederland gegaan en hebben hier ge-
/erkt. We zeurden niet over toen. Ster-
eer nog, ondanks of mogelijk dankzij
iet kampleven van enkele jaren zijn we
laaruit gemotiveerd naar voren geko-
nen. Wij hadden en hebben geen psy-
:hiatrische hulp nodig en wij hebben
[geen last gehad van nare syndromen.
[Verder zijn we door de bank genomen
[allemaal geslaagd in het leven,' aldus
Hille.
I Het aangeboden boek van Van Ee geeft
een duidelijk beeld van de tijd van de
cember 1942 tot oktober 1943. In zijn
inleiding noemde de schrijver dat hij er
niet op uit was te melden hoe slecht het
toen was, maar meer over het leven in
zo'n kamp.
Aan vele medewerkers van het boek
mocht Van Ee vorige week een exem
plaar aanbieden. Als een postuum eer
bewijs werd aan de kinderen van een
overleden kampvriend ook een boek
overhandigd. Ontroerende momenten
waren er die middag dat men elkaar al
leen in de ogen keek en zweeg. Want
wie is in staat om al die beelden, ge
dachten, belevenissen en pijn van toen
in een paar woorden om te zetten. Tus
sen de woorden door hoorde men soms
het intense verdriet van lang geleden.
Als jongen van vijftien jaar je ouders
zien vermoord worden, met daarna zelf
de volle zwaarte van het kampleven ja
renlang te moeten dragen. Deze middag
zat hij zwijgend tussen zijn vrienden van
toen en nu. Een man, groot en kaars
recht en dankbaar knikkend dat ook hij
het boek kreeg om voor eens en altijd af
te rekenen met het verleden. 'Ik ben er
niet slechter van geworden ondanks wat
ik toen en ook daarna hier in Nederland
om m'n oren kreeg.'
In 1951 geboren in Soest en een
jaar later verhuisd naar Soester
berg, waar hij tot op de dag van van
daag woont. We hebben het dan
over Albert van de Pol(47), die we
regelmatig zien in zijn mechanische
rolstoel, voorzien van pet en zonne
bril.
Tot zijn diensttijd werkte hij bij V «fe D
en was toen al de trotse bezitter van het
'groot rijbewijs'. Hij had zowel zijn BE-
als CD-rijvaardigheid behaald bij des
tijds Autorijschool Van Groningen. Van
de Pol: 'Aangezien Van Groningen zelf
militair was, verzocht ik hem mij aan te
bevelen bij de Aan- en Afvoer Troepen,
gelegerd in Tilburg. Dit gebeurde en zo
kwam ik daar bij het zwaar vervoer en
werd chauffeur op een zogenaamde
DAF 616, een 10-tonner. Na mijn
diensttijd weer terug naar V «fe D als
verkoper in de supermarkt. Maar ik was
het vrije leven als chauffeur gewend en
solliciteerde met succes naar de Neder
landse Buurtvervoer Maatschappij, wat
nu MidNed is. Na proefrijden en drie
maanden opleiding werd ik in 1973 bus
chauffeur op de 'lange ritten', zoals het
traject Utrecht-Arnhem w werd ge
noemd. Uiteraard reed ik tussendoor
ook de regioroutes en ik heb heel wat'
kaartjes van Soesterbergers geknipt en
later afgestempeld'.
Belevenissen
'Op de rit Utrecht-Arnhem reed regel-
I matig een echtpaar mee, waarvan de
l man voorin ging zitten en de vrouw on
geveer in het midden. Ze kregen dan
een gesprek met de passagier die naast
hen ging zitten en dat werd 's avonds
thuis weer aan elkaar verteld. Ineens
kwam ze alleen en ik vroeg waar haar
man was. Ze vertelde dat hij kort daar
voor was overleden en dat zij de tradi-
tie wilde voortzetten, want juist in de
bus voelde ze het gemis niet zo groot. Ik
Een inwoonster van Soesterberg is be
keurd, omdat ze haar twee honden on-
aangelijnd uitliet. Surveillerende politie
betrapte haar vorige week dinsdag op de
Fokkerstraat.
Aan drie vrachtwagens van een bedrijf
zijn vorige week donderdagnacht ver
nielingen aangericht. Onbekenden gooi
den en/of trapten ruiten en lampen in.
De 44-jarige Baamaar die bij de politie
aangifte deed, schat de schade op vier
duizend gulden.
heb haar daarna nog vele keren als pas
sagier in mijn bus gehad.
Natuurlijk gebeurden er ook vervelen
de dingen en vooral op de nachtritten.
Jongelui die een biertje op hadden trei
terden je dan totdat het te ver ging en
ik ze uit de bus moest zetten. Dat ge
beurde als ze andere passagiers lastig
vielen, meestal meisjes. Als buschauf
feur heb je via de spiegels een goed zicht
op wat er achter je gebeurt en na een
paar waarschuwingen wordt zo'n klant
uit de bus gezet. Dat gebeurde ook met
iemand die verder wilde dan hij zich had
laten afstempelen. Ik stelde hem voor de
keus, of een stempel erbij of eruit. Het
werd een stempel erbij, met als gevolg
dat ik een hele tijd later als fietser bijna
door hem met zijn auto omver werd ge
reden.
Buiten dit werk was ik tien jaar actief als
secretaris van Veilig Verkeer Nederland
afdeling Soest/Soesterberg. Daarvan
waren de jaarlijkse caravancontroles
belangrijk en ver buiten de regio be
kend'.
Rampjaar
'In 1989 werd ik bij herhaling gecon
fronteerd met ziekte, waarop mijn chef
mij ter verantwoording riep met de.
vraag wat er aan de hand was. Ik zei
toen: 'Zeg maar dat dit een rampjaar is'.
Op medisch advies moest ik nogal wat
medicijnen slikken en in 1990 ontdek
te ik dat ik dingen soms dubbel zag. Via
de huisarts kwam ik bij de oogspecialist
die mij naar het ziekenhuis verwees.
Daar ontdekten ze dat ik de ziekte MS
had. Ik was toen 39 jaar oud, op
groeiende kinderen, een eigen woning,
kortom dat viel knap zwaar. Ik heb het
dan ook behoorlijk moeilijk gehad en ik
erken dat ik voor mijn vrouw en kinde
ren soms een etterbak was. Vanaf die
tijd is het steeds een stapje terug doen,
vooral omdat daar ook nog een vorm
van epilepsie bijkwam. Om die reden
kan ik moeilijk lopen en verplaats ik mij
in een elektrische rolstoel'.
Ferrari
Teder mens heeft uiteraard bepaalde
wensen. Mijn leven lang heb ik een be
wondering voor mooie auto's gehad,
maar vooral een Ferrari. Meer dan eens
uitte ik de wens om nog een keer in een
Ferrari te mogen rijden. Ineens stond op
een avond een bloedrode Ferrari voor
de deur met aan het stuur Ton Voskui
len van 't Zwarte Wegje. Hij had de
wagen voor zijn automatiseringsbedrijf
gehuurd en had gehoord dat ik graag
een ritje in zo'n prachtige auto wilde
maken. Weetje, het gaat mij niet om het
hard rijden, maar hoe het zit en voelt. Ik
moet je zeggen, het was een belevenis.
Het was net of je op een raspaard reed,
enorm wat een kracht en soepelheid.
Een belevenis waarvoor ik hem heel erg
dankbaar ben.
Het is wel heel wat anders dan in mijn
elektrische rolstoel. En als het heel goed
met me gaat, dan pak ik nog wel eens
de fiets. Zo hoop ik nog een hele tijd
mee te kunnen gaan. Soms vraag je je
wel eens af, waarom moest mij dit nu
overkomen. Nooit gerookt of gedronken
en altijd zo gezond als een vis. Maar dat
wordt je niet gevraagd en ik heb er nu
mee leren leven, al is de ene dag beter
dan de andere', aldus Albert van de Pol.
Zoekt u voor het komende winterseizoen 1998-1999 gezelligheid en-
gezonde beweging met persoonlijke aandacht, schrijft u dan nu bij ons
in voor een cursus:
Persoonlijk langskomen voor info of inschrijving kan op
ma-, wo- en vrijdag van 19.00 tot 21.00 uur of
bellen voor info: dagelijks van 12.00 tot 21.00 uur
Zondag 23 augustus
ROOMS-KATHOLIEKE KERK
Caroluskerk, Rademakerstraat 75
Voorganger: aalmoezenier F. Duiven
voorde
Zaterdag 19.00 cantores
Zondag 10.30 gemengd koor
Cenakel, Amersfoortsestraat 18
Zondag 09.00 eucharistieviering; ande
re dagen 07.30; gebedsdiensten: dage
lijks 12.15, 15.30 en 18.00 uur. De ka
pel is de hele dag open.
HERVORMD/GEREFORMEERD
(Samen op Weg)
Generaal Winkelmanstraat 99-101
De Hoeksteen, Buys Ballotlaan 2
10.00 ds. M. v.d. Ham, Amersfoort
STERRENBERG
't Lichtpunt, Huis ter Heide
10.30 ds. H. Henstra
Huisarts
Vrijdag 18.00 - maandag 08.00 uur:
P.L. Galjart
Prof. Lorentzlaan 21, tel. 351200
Tandarts
Spreekuren 13.00 en 19.00 uur:
eigen tandarts bellen; dan hoort men
wie er dienst heeft.
Dierenarts
H. J.M. Tonino en P.B.E. Tonino-van
Schieveen,
Kampweg 50, 352467; weekenddienst
na afspraak; in andere gevallen hoort
men via het antwoordapparaat wie er
dienst heeft.
t OVERLEDEN:
5 augustus: Geertruida Louise van
Doornupi (87), Mercury 147;
10 augustus: Johannes Theodorus Pas
(75), Gen. Winkelmanstraat 95;
13 augustus: Maaike Johanna Bruns-
Andeweg (85), Gen. Winkelmanstraat
131 GEBOREN:
21 juli: Victor, zoon van Linda, Pascal
Bouma en Jordi, Mercury 57; 9 augus
tus: Sanne, dochter van Wiljo en Janet
Vreeman, ApoIIo 63.
Opgave: tel. 351252.
Hulp
Centraal Meldpunt Vrijwilligershulp
Werkdagen 09.30-11.00 uur, 035-
6031119.
Stichting Hulpdienst Soesterberg
Hulp aanvragen: dagelijks 09.00-10.00
uur, 351789, b.g.g. 351658 of 352626.
Kruiswerk
Stichting Kruiswerk N.O. Utrecht
24 uur per dag bereikbaar onder 0900-
8344* (20 ct. per minuut).
Maatschappelijk werk
Stichting Thuiszorg en Maatschappelijk
Werk N.O. Utrecht
Generaal Winkelmanstraat 103,
352606, elke dinsdag en woensdag
09.30-10.30 uur.
Politie
Veldm. Montgomeryweg 2 (Kon. Mare
chaussee); werkdagen 12.00-13.00 uur;
centrale meldkamer: 035-5487411;
alarmnummer: 1.1.2.
Donderdag 20 augustus
09.00+15.00 info Soesterberg, Radio
Soest
Steenhoffstraat 46, tel. 60195 77
Maandag 24 augustus
Funny Games
Shockerend als "Clockwork Orange",
controversieel als "Natural Born Kil
lers". Een thriller met zwartgallige hu
mor. Een psychologisch drama en een
nachtmerrie.
Twee goed opgeleide jonge mannen, die
zich onder andere Paul en Peter noe
men, ontmoeten een familie die op va
kantie is. Al snel wordt de familie ge
vangen gezet in haar eigen huis en ge
marteld, iets wat de bezoeker van dicht
bij mag meemaken. Het lijkt op een
soort spel met de levens van man,
vrouw, kind en hond. Waarom doet men
het? Een uiterst duistere en consequente
thriller uit Oostenrijk. Wat een burger
lijke idylle zou moeten worden, ver
wordt tot een nachtmerrie van jewelste.
Waarom doen zij wat zij doen? Zij zelf
antwoorden op deze vragen van Georg
slechts "Waarom ook niet?", zij genieten
ervan om deze vakantiegangers te folte
ren en hen met hun spelletjes te kwel
len. De film leeft van de tegenstelling;
de rustige beelden, deels ziet men minu
tenlange instellingen, zij zijn een con
trast tot de brutaliteit, waarmee Peter en
Paul te werk gaan. Ook de vriendelijk
heid die de beide heren tonen staan in
tegenspraak tot de agressiviteit waarmee
zij de familie behandelen, zodra zij
weerstand bieden aan hun bevelen.
Aanvang: 20.30 uur; Entree: 9,00 gul
den, cjp/65+ 7,00 gulden.
Elke dinsdag en zaterdag kan men
een aantal mannen rondom de RK
Caroluskerk aan de Rademaker
straat vinden. Ze komen handen te
kort om het grote terrein met inbe
grip van het kerkhof netjes te ma
ken, maar vooral te houden. En dat
het mooi is geworden mogen ze tot
hun genoegdoening van velen ho
ren.
Op initiatief van wijlen Pastor Jules
Ypma werden enkele mannen benaderd
en bereid gevonden om op basis van
vrijwilligheid kleine klusjes in en om de
Caroluskerk te verrichten. Vooral het
verzorgen van de tuin op het terrein, van
in totaal anderhalf hectare, was drin
gend noodzakelijk.
Eén van de eerste vrijwilligers was Jan
Jasperse waarna hij steun kreeg van
Joop Poort, Bert de Groot jr, Piet Weer-
desteyn, Kees Majoor en Piet Groot.
Jasperse en Groot zijn de voortrekkers
die bepalen wat of waar iets moet wor
den gedaan. Direct achter de kerk ligt
een bos met de zogenaamde 'brevierpa-
den'. Dit is helemaal in handen van Piet
Weerdesteyn. Het daar achter gelegen
kerkhof, waar Theo Vergeer de beheer
der is, wordt gezamenlijk
Vrijwilligerswerk
Groot: 'Met een enkele uitzondering
zijn we allemaal gepensioneerden die
positief op de destijds gedane oproep
hebben gereageerd. Een dermate groot
terrein moet je goed onderhouden, an
ders wordt het een chaos. De laatste
paar jaren begint er structuur in te ko
men, zoals het plaatsen van een hek
werk en aanleg van goede paden en
planten. Dit vrijwilligerswerk doen we
met plezier. Vergeet niet dat de kerk ons
gezamenlijk huis is, waar we als parochi
anen samenkomen om te vieren, maar
ook om te gedenken. Het doet je goed
als dat huis en de directe omgeving
schoon en mooi is; het geeft als eerste
aanzicht een positief beeld. Elke dins
dag zijn we hier van negen tot vier uur
en elke zaterdag van negen tot twaalf
uur. Het is vrijwilligerswerk dus niet
verplicht en je wordt er ook niet voor
betaald. Toch komen we altijd trouw en
dat geeft een goede onderlinge band en
verstandhouding. Als we iets nodig heb
ben dan is er altijd wel een lid van de
parochie die bijvoorbeeld tegels over
heeft of we mogen gebruik maken van
bepaald apparatuur. Het kost nagenoeg
niets'.
De echo's van de bedelende clochards
klinken nog in de oren, die destijds geld
vroegen voor een renovatie van de pas
torie. Dat is gebeurd en daarna volgde
de aanpak van het omliggende terrein.
Het vooraanzicht van de Caroluskerk
veranderde door de aanleg van een
bloemenperk met zonnewijzer. Het ge
heel kreeg een nieuw hekwerk en ver
wilderde bosschages werden omgezet in
een parkachtig geheel. 'En dat is nog
maar het begin', aldus Bert de Groot.
'Moet je het eens zien als het allemaal
klaar is. Tot onze werkzaamheden be
hoort ook het plaatsen van de kerst
boom aan het eind van het jaar. We zien
dat als ons jaarlijks uitje. We halen de
boom van het Kontakt der Kontinenten
en vervoeren die naar de kerk. Dan gaat
het in een groot zeil en wordt het naar
z'n plaats gebracht. Vervolgens wordt de
Elke dinsdag en zaterdag onderhou
den de vrijwilligers het terrein rond de
kerk.
meters hoge boom omhoog gezet en
goed getuit'.
Wandelend over het terrein krijgt men
pas een goede indruk van het vele werk
wat is en steeds moet worden gedaan.
De destijds verwaarloosde achtertuin is
dankzij Weerdesteyn in een prachtig
geheel veranderd. De zogenaamde bre-
vierpaden, waar vroeger de pastoor da
gelijks biddend wandelde, zijn weer
ruim en breed voorzien van scherp af
gezette kanten. Dan spreken we nog
niet eens over het kerkhof wat een vol
gende keer de aandacht zal krijgen.
Na de bijzondere vierdaagse (open
rondom Nijmegen was het even uit
blazen. Maar ineens zaten ze weer
bij elkaar, de sportieve plaatselijke
wandelaars met elk hun verhaal.
'Weet je dat de kijkers die aan de
kant zaten meer blaren van het zit
ten hadden, dan wij met het lopen?'
Het is één bonk plezier in de gezellige
huiskamer van de familie Hoekstra aan
de Mercury, als negen van de voor zo
ver bekende twaalf Soesterbergerse
Vierdaagse-lopers binnen druppelen.
De ronde begint bij de Bert Vermeer
(50) die deze keer het achtste kruisje in
ontvangst mocht nemen. Voor hem is
Nijmegen altijd feest, vooral 's avonds
met collega's van de Utrechtse Politie.
Ondergebracht in een voormalig kloos
ter werd het best een gezellige week.
Met z'n zessen liepen ze de 40 kilome
ter route. Hij vond het deze keer aan de
kanten rustiger dan anders, met uitzon
dering van uiteraard de laatste dag.
Het echtpaar Peter en Hanny Esseveld
had de beroemde tocht voor het eerst
gelopen en het was voor hen dan ook
een belevenis. 'Maar je moet er wel iets
voor doen', voegt Hanny er met een
bedenkelijk gezicht aan toe. Vooral de
derde dag was zwaar met die zeven heu
vels in de route. 'Denk je dat je er 's
avonds al bent, dan moet je nog een
heel eind tippelen en dat is zwaar,' rea
geren beiden lachend. Ze keken onder
weg hun ogen uit naar mensen die bij
voorbeeld 's morgens om zeven uur hun
hele stereo-installatie buiten hebben
staan. En dan het applaus, de stimulans
voor velen. Hun training was goed ge
weest, al vond Hanny dat ze een vol
gend jaar enkele meerdaagse trainings-
tochten op het programma moeten zet
ten. Dus volgend jaar weer? 'Natuurlijk!'
Astrid van de Meer was met haar vader
het begeleidend duo voor het echtpaar
Esseveld. Astrid haalde haar vierde
kruisje met glans. 'Het gaat per jaar ge
makkelijker. Alleen had mijn vader last
van de nieuwe, schoenen. Dus dat moet
een volgende keer niet meer gebeuren.
Het was leuk om onderweg dorpsgeno
ten te zien lopen of aan de kant te zien
zitten. Ja, het liep voor mij allemaal ge
smeerd dus ik ben het volgend jaar weer
van de partij,' aldus Astrid. Carla Baars
slaagde voor het derde kruisje en liep de
tocht der tochten met twee collega's. Zij
was bij vrienden in Nijmegen onderge
bracht, dus had ze het wel wat gemak
kelijker dan de anderen die dagelijks
heen en weer moesten reizen. Deze keer
ging het beter als de beide vorige keren.
'Als je in een dip zit moet je gaan zin
gen, dan doen de mensen aan de kant
ook mee. Het is een goede zaak dan
even aan een militaire colonne te kop
pelen om het ritme weer terug te krij
gen.
Hans Stevens liep voor de 25e keer
mee. 'En dat heb ik geweten. Elke dag
moest ik een ander shirt dragen die mijn
familie voor mij had weggelegd. De
wildste kreten stonden daarop. De der
de dag kreeg ik last van een blaar aan
mijn rechtervoet. Die is 's avonds vak
kundig behandeld en kon ik de vierde
dag getaped de tocht uitlopen. Ik ben de
laatste dag vermomd als Julias Caesar
Nijmegen binnengelopen. Loop ik langs
de hoofdtribune, zien de dure generaals
mij niet eens. Ik zeg 'hé joh, kun je niet
groeten?, waarop ze netjes in de hou
ding sprongen met de hand aan de pet,'
aldus Stevens met gevolg dat de rest plat
lag van het lachen.
Sandra Miltenburg ging en slaagde voor
de vijfde keer. Met collega's in de me
dische sector sliepen zij luxe in een ho
tel in Beek. 'Vooral de medische verzor
ging van artsen en therapeuten is dan
zeer geslaagd. Deze keer geen enkele
blaar, zonder de sokken binnenste bui
ten te dragen. De afstanden worden vol-
Tot uiterlijk 29 augustus kunnen lief
hebbers van theater zich nog aanmelden
voor de kunstbus. Het gaat daarbij om
voorstellingen in het eerste half jaar van
1999.
De agenda van de kunstbus ziet er als
volgt uit. 19 januari: 'Ja, Ja, de Liefde
(komedie met o.a. Peter Faber); 24 fe
bruari: 'Annie' (musical met o.a. Nelly
Frijda); 30 maart: 'Drie keer twee is zes
teveel' (klucht onder regie van John
Lanting); 15 april: 'Dansend langs de
Zijderoute' door Internationaal Dans
theater; 16 mei: 'Das Land des Lachelns
(operette); 9 juni: 'Anatevka', musical
met Henk Poort in de hoofdrol.
Opgeven kan bij de dames G. Meije-
rink, tel. 352041 en M. Dusschooten,
tel. 353338.
gens mij steeds korter al had ik de twee
de dag wel last van brandende voeten.
Het volgend jaar? Zeker weten!', aldus
Sandra.
En dan tot slot 'de meisjes met rode
haren', Jenny Kurvers en EUy Hoekstra.
Een paar apart zoals zij die vier dagen
hebben gelopen, nee zelfs gedanst. 'Eer
lijk, we hebben vier keer 40 kilometer
fluitend gedaan. Het ging allemaal pri
ma en dat voor de eerste keer voor Jen
ny. De verzorging onderweg van onze
beide echtgenoten was uitstekend. Of
we nu uitgepraat zijn? Ben jij mal. We
hebben onderweg genoten en vooral van
de verrassingen die je zag met de lekke
re hapjes die je overal werden aangebo
den.' Toch heeft Jenny nog bedenkingen
voor een volgende keer. 'Dat kost mij
zoveel aan training en dan die vier da
gen nog, dat mijn baas dat mogelijk niet
goed zal vinden', aldus Jenny.
Niet aanwezig waren Maas Jan Planta-
gie, Peter Warning en Jan Prins die ook
allen slaagden en het zoveelste kruisje in
ontvangst konden nemen. De groep
bleef nog even napraten en ging uit el
kaar met de groet: 'Tot volgend jaar!'
Op vrijdag 21 augustus wordt er in het
Dienstencentrum "De Drie Eiken" een
bingo gehouden. De kaarten kosten zes
gulden incl. een kopje koffie. Er zijn
mooie prijzen te winnen. De zaal is ge
opend vanaf 19.00 uur, de bingo begint
om 20.00 uur.
Vanaf heden is er een nieuw Eiken
blaadje met daarin alle activiteiten tot
en met oktober. Het is de moeite waard
om zich van deze activiteiten op de
hoogte te stellen zodat men er aan deel
kan nemen. Het Eikenblaadje ligt klaar
in Dienstencentrum "De Drie Eiken".
I
I
