J Nieu moe Deel oudste industrieterrein ook kantoorbestemming geven Vóór uitvoering bouwplan contact met planologie en bouwen raadzaam Hoe te handelen bij een klacht? Gemeente scherpt regels aan voor afwenteling claims planschade op initiatiefnemer tot een bouwplan Kunstenaars kunnen een beroep doen op nieuwe wet, de WIK UI de^veker Gemeente wil gebied 'nieuw leven geven' Ji WOENSDAG 16 DECEMBER 1998 OP 'T HOOGT PAGINA 2 WOENSDAG Publiekszaken is 's middags dicht nP Mateloos Mobi "Het oude industrieterrein een nieuw leven geven." Dit is, kort ge zegd, volgens Ad van Dongen van de gemeentelijke afdeling Planolo gie en Bouwen het doel van de om vorming (revitalisering) van het oude bedrijventerrein. Hij wijst er met nadruk op, dat dit niet gebeurt zonder hierover eerst gesproken te hebben met vertegenwoordigers van de bedrijven zelf, met name die aan de Industrieweg, met de Soes- ter Zakenkring, de Kamer van Koophandel en vanzelfsprekend ook de omwonenden. Vooral voor deze centrale weg door het oudste deel van het Soester in dustrieterrein is naar het oordeel van de gemeente een nieuwe inrichting noodzakelijk. Niet alleen door ei gentijdse bebouwing waar vraag naar is, met name kantoorpanden (waar voor het 'opschroeven' van de nu geldende bouwhoogte van acht naar achttien meter wenselijk wordt ge acht), maar vooral ook door een complete herinrichting. Volgens Van Dongen is het oude industrieterrein hard aan een face lift toe, omdat de huidige situatie een negatieve weerslag heeft op de bedrijven die er gevestigd zijn. "Dat komt heel simpel ook omdat 'het er niet uitziet'. Dan is het zo dat tradi tionele industrie die wij hier vroeger ook hadden, wordt verplaatst naar lage-lonenlanden. Wij krijgen hier steeds meer dienstverlening en daar door meer kantoorpanden. Dat is een behoorlijke omvorming. In zo'n nieuw gebied moeten mooie, frisse gebouwen komen, die echt iets uit stralen, waar je mee voor de dag kunt komen, waar je bezoek kunt ontvangen. De lelijke hekwerken moeten plaatsmaken voor mooie af scheidingen. Er moet een ander wegdek komen, betere parkeergele- genheden. Kantoorgebouwen stel len immers andere eisen dan een fabriekspand. Kortom, het gebied moet er dan 'gelikt' uitzien, met bo men en ander groen. De nieuwe werkgelegenheid die dan ontstaat, moet vooral ook werknemers aan trekken die een hoge opleiding heb ben. Er zitten een heleboel mensen in Soest die elke dag allemaal de Randstad inrijden om daar te gaan werken, en uit de Randstad komen degenen die in de Soester industrie werken." Er zijn tal van kantoren die helemaal niet in de Randstad hoeven te zitten, in een grote stad of 'bovenop' een station. In Soest is zelfs een vraag naar kantoren, zegt Van Dongen. Tot nu toe is daar geen plaats voor. Er is weliswaar een 'oud' industrie terrein, dat nodig aan een kwaliteits verbetering toe is, maar er mogen volgens het geldende bestemmings- ÏW: - REVITALISERING bedrijventerrein SOf ST De gemeente heeft in 1998 een groot aantal zaken illegaal bouwen of ge bruik behandeld. Achteraf bleek dat in 42 gevallen wel vergunning ver leend kon worden. In 39 gevallen koos degene die een aanschrijving van de gemeente kreeg om werkzaamheden te stoppen dan wel een bouwwerk af te breken eieren voor zijn geld. Een enkele zaak moest bij de rechtbank worden afgewerkt. Volgens Maijan van Lunteren, juriste op de gemeentelijke afdeling plano logie en bouwen, bestaat de indruk dat waar het bouwtoezicht buiten actiever is, meer illegale kwesties worden opgespoord, maar dat uitein delijk slechts voor een klein deel daadwerkelijk een aanschrijving ver stuurd moest worden. De conclusie is dan ook, dat tijdig ontdekken van illegaal bouwen en gebruik ertoe leidt dat de gemeente de bouw in een vroeger stadium dan anders kan stilleggen. "Dan gaan we eerst met de mensen praten en dan blijkt vaak dat we geen aanschrijving hoeven uit te laten gaan.." Afgezien telefoontjes die de ge meente krijgt van bijvoorbeeld kla gende buren of anderen zijn vier bui tendienstmedewerkers van de ge meente belast met het toezicht op naleving van de verleende bouwver gunningen. Ze kijken ondertussen of ze niet ergens dingen zien ontstaan waarvoor geen vergunning is afgege ven. Hiervan maken ze rapport op. Vervolgens bekijkt de afdeling pla nologie en bouwen eerst of het mo gelijk is dat in dat geval alsnog een bouwvergunning kan worden afgege ven. Dan gaat er naar de betrokke ne een brief uit met de mededeling dat hij die achteraf toch moet aan vragen. Bij twijfel krijgt de betrok kene een bouwstop opgelegd, wordt hij schriftelijk gehoord. Vervolgens neemt het college van burgemeester en wethouders een besluit; in negen tig procent van de gevallen gaat een aanschrijving uit. "In 99 procent van de gevallen schrij ven we aan. Dit gaat dan op straffe van een dwangsom dan wel be stuursdwang. Dit laatste betekent dat de gemeente afbreekt en de kos ten hiervan op de betrokkene ver haalt," aldus mevrouw Van Lunte ren. Overigens leidde tot nu toe de aanschrijving met de verplichting om de bouw te stoppen dan wel het gebruik te beëindigen tot een be zwaarschriftenprocedure. "Het opleggen van een dwangsom komt bij de mensen harder aan, heb ik de indruk. Bij bestuursdwang denken sommigen kennelijk: de ge meente zal het zover wel niet laten komen, maar een dwangsom voelt men direct in de portemonnee. Mocht dat niet werken, dan gaan we alsnog bestuursdwang opleggen." Er lopen nu nog zo'n vijftien rechtsza ken, waaronder enkele 'oude' be roepsprocedures. Mevrouw Van Lunteren vermoedt dat dit aantal zal afnemen door een tijdige aanpak in gevallen waarin illegale bouw wordt vastgesteld. Wil men een dwangsom of bestuursdwang voorkomen, dan moet men bij de rechtbank een zo genoemde, voorlopige voorziening aanvragen, vergelijkbaar met een kort geding. Het aantal gevallen van illegaal bou wen verandert nauwelijks, volgens mevrouw Van Lunteren. "Daar is beslist niet altijd opzet bij," zegt ze. "Met name als het om een schutting gaat, zeggen de mensen vaak: dat wisten we niet, we dachten dat we die zonder meer mochten neerzet ten." In dit verband wijst ze op de gemeentelijk uitgave 'Schuttingtaal' die enkele jaren geleden werd opge steld. In die beleidsnota staan uit voerig de regels beschreven waaraan men zich moet houden als het om het bouwen van erfscheidingen gaat. De nieuwbouwwijk Boerenstreek is i dan ook gebouwd met 'Schutting- taal' in de hand. Sinds februari van dit jaar heeft de gemeente er stelsel matig controles gehouden met be trekking tot de erfscheidingen. De hele wijk is inmiddels een keer geïn ventariseerd. In enkele gevallen trof men erfscheidingen aan waarvoor geen bouwvergunning was aange vraagd, maar die achteraf toch ver leend kon worden. Dat is op ver zoek van de betrokkenen ook ge beurd. Daarnaast stelde men vast dat een vijftal schuttingen was gebouwd waarvoor het ook achteraf niet mogelijk was een vergunning te ver lenen. In die gevallen volgde de ge meente de aanschrijvingsprocedure. De aandacht van de buitendienstme dewerkers richt op alle delen van de gemeente. Vooral in het buitenge bied (Landelijk Gebied, Hees - waar het illegaal wonen in bijgebou wen is aangepakt- en de Amers- foortsestraat Soesterberg) worden bouwactiviteiten extra gevolgd. De rijksoverheid heeft hier dringend om gevraagd. Afgezien daarvan be staat de indruk dat vroegtijdig ont dekken van illegaal bouwen en ge bruik ertoe leidt dat met hieraan eerder een einde maakt. Oostelijke Eng Voor het ontwerpen van het nieuwe bestemmingsplan Oostelijke Eng wordt eveneens een grootscheepse actie op touw gezet om te bekijken wat daar op het gebied van bouwen en gebruiken aan illegale activitei ten heeft plaatsgevonden of nog plaatsvindt. "We willen voorkomen dat in het nieuwe bestemmingsplan illegale situaties op grond van het overgangsrecht zouden kunnen blij ven bestaan." Het oudste gedeelte van het industrieterrein in Soest, met name het cen trale deel ervan langs de Industrieweg, is volgens het gemeentebestuur hard aan ,een nieuw leven' toe. Het moet een eigentijds aanblik en uit straling krijgen. Daarvoor is het nodig dat ook de vestiging van kantoor panden mogelijk wordt gemaakt. De gemeente is bereid hieraan mee te werken, op voorwaarde dat ook de ondernemers hieraan een bijdrage le pten geen kantoren komen. Dan is het min of meer logisch om het be stemmingsplan zodanig aan te pas sen dat vestiging van kleinere kan toren wel mogelijk is. "Anders zoekt men ruimte elders, terwijl Soest ei genlijk wel mogelijkheden heeft maar die niet gebruikt. Alleen moet de Industrieweg, waar die mogelijk heden liggen, dan wel opgeknapt worden. Degenen die zich daar wil len vestigen, zouden dan wel een financiële bijdrage in de kosten van de metamorfose (zoals groenvoorzie ning, aanleg parkeerplaatsen en in richting van de straat) moeten beta len. Daar staat dan tegenover dat de gemeente wil meewerken door ves tiging van kantoren mogelijk te ma ken en hoger te bouwen dan nu is toegestaan." Van Dongen legt er de nadruk op dat het om een plan gaat. Het idee van het 'nieuw leven inblazen' is in ieder geval positief ontvangen door de commissie ruimtelijke ordening, die als eerste over plan is ingelicht. De volgende stap is inschakeling van de Zakenkring en de Kamer van Koophandel. Uiteraard hebben ook de omwonenden de gelegenheid hun visie te geven, maar eerst moet de politiek instemmen met het moge lijk maken van de bestemmingswij ziging. De gemeente kent momenteel nog drie mogelijkheden waarop burgers een klacht kenbaar kunnen maken. a. Het meldpunt woonomgeving: hier kunnen mensen terecht met klachten over zaken in hun woon omgeving; hierbij kan gedacht wor den aan: - losse of kapotte klinkers in voet pad of fietspad; - kapotte verlichting langs de weg of voetpaden; - zwerfvuil; - hondenpoep; - kapotte of vernielde verkeersbor den; - overhangend groen, waardoor hin der en/of gevaar voor voetganger, fietser of andere weggebruiker ont staat. Wie nu bijvoorbeeld uitzicht heeft op een weiland en plotseling gecon fronteerd wordt met de bouw van een flat, is al gauw geneigd te veronder stellen dat zijn huis minder waard wordt. In dit geval zou er sprake kun nen zijn van planschade als gevolg van de wijziging van de bestemming of het gebruik. Hiervan kan in zowel directe als in indirecte zin sprake zijn: direct doordat het eigen perceel minder waard wordt, bijvoorbeeld als gevolg van het feit dat grond naast de woning niet langer voor woning bouw is bestemd terwijl dit vóór de wijziging van het bestemmingsplan wel mogelijk was, of doordat een ander dicht bij een bestaand pand gaat bouwen. De meeste claims komen van burgers die menen schade te lijden door uitvoering van plannen door anderen. Om in het vervolg de gemeente te vrijwaren van planschadeclaims, heeft de gemeenteraad beleidsregels vastgesteld, zegt de heer J. C. Stuf keus van de gemeentelijke afdeling Wegen, Grondzaken en Verkeer (WGV). Die komt erop neer, dat niet langer de gemeente opdraait voor de kosten van de claims, maar degene voor wie het gemeentebe stuur de planologische mogelijkheid heeft geschapen zijn plan uit te voe ren en daarvan profiteert, meestal een particulier of een ontwikkelaar. Het is daarom niet redelijk dat de financiële schade die een ander lijdt door de gemeente wordt vergoed. In de nieuwe beleidsregels is de ge meente daarvoor dan ook gevrij waard. Hoewel een verzoek tot planschade moet worden ingediend bij de gemeenteraad, komen bij toe wijzing ervan de kosten geheel voor rekening van degene die het initia tief tot de bouw neemt. Het gemeentebestuur heeft tot vast stelling van de nieuwe regels beslo ten omdat het aantal planschade claims de laatste tijd toeneemt. In de oude regeling kende de gemeente planschade toe of wees het verzoek hiertoe af. In het laatste geval kon men hiertegen aanvankelijk in be roep bij de Kroon. De laatste jaren echter moet men eerst bezwaar ma ken bij de gemeenteraad. Als deze de volhardt in zijn standpunt tot niet toekennen van planschade, kan men in beroep, eventueel zelfs ho ger beroep, bij de rechter. Kroon- beroep is dus niet meer mogelijk Sinds deze procedure wordt gevolgd, worden niet alleen veel meer claims ingediend, maar ook toegewezen dan voor die tijd. b In deze planschadezaak heeft het gemeentebestuur Soest min of meer 'zijn nek uitgestoken'. Soest wordt door de Vereniging van Nederland se Gemeenten (VNG) dan ook als voorbeeldgemeente genoemd als het gaat om de nieuwe aanpak van de kwestie van de schadeclaims, zonder de wettelijke regeling aan te tasten. Die houdt in dat men bij de gemeente moet aankloppen voor planschadevergoeding en dat, bij toewijzing, de gemeente betaalt. Die bepaling blijft onverkort overeind als het gaat om uitvoering van gemeen telijke plannen en de gemeente dus zelf de initiatiefnemer is van het werk. In de meeste gevallen gaat het ech ter om andere dingen. Bijvoorbeeld om het uitbreiden van een huis -wat volgens de geldende voorschriften niet zou kunnen worden toegestaan- dat daardoor meer waard wordt, maar waarvan de buren last hebben. De gemeente heeft uitvoering van het plan weliswaar mogelijk ge maakt door (eventueel vooruit te lopen op) een wijziging van het be stemmingsplan. De gemeente zou dus in feite verant woordelijk zijn voor kosten die ze niet had hoeven te maken als ze de gevraagde vergunning had gewei gerd. Als ze die wel verleend heeft omdat er overigens tegen medewer king aan het verzoek van de aanvra ger geen bezwaar bestaat, is het daarom niet meer dan billijk dat degene wiens verzoek wordt gehono reerd zelf een eventuele claim voor planschade voor zijn rekening neemt. Zou hij daarmee niet akkoord gaan, dan zou dit financiële aspect reden voor de gemeente kunnen zijp om de vergunning voor een bouw plan te weigeren. Anders zou zij mogelijk moeten betalen indien er schadeclaims worden gehonoreeerd. De nieuwe beleidsregels geven de gemeente waar de claims altijd moe ten worden ingediend de mogelijk heid om de kosten op de aanvrager te verhalen. Daartoe wordt in het contract met de aanvrager van de bouwvergunning een bepaling opge nomen die de gemeente van kosten door claims vrijwaart. Bij grootschalige plannen wacht de gemeente voortaan eventuele claims niet af maar vraagt ze eerst advies aan een landelijke stichting die in deze materie is gespecialiseerd en gemeenten adviseert. De kosten van dit pre-advies komen voor rekening van de aanvrager. De stichting gaat precies na hoe het bestaande bestem mingsplan eruit ziet, wat volgens plan de nieuwe situatie zou worden en of daaruit voor de gemeente na deel voortvloeit. De stichting bekijkt overigens niet alleen wat er in feite al staat, maar ook wat het geldende bestemmings plan nog voor mogelijkheden aan geeft. In het geldende plan zouden wel eens veel meer (gebruiksmo gelijkheden bestaan of gecreëerd kunnen worden dan er tot dan toe benut zijn. Als voorbeeld noemt Stufkens het terrein van de kerk De Hoeksteen in Soesterberg. Daarop rust een bijzondere bestemming. Dit betekent dat er talrijke mogelijkhe den zijn. Er zou bijvoorbeeld een verenigingsgebouw komen of een asielzoekerscentrum, in ieder geval is een bijzonder gebruik mogelijk. De gemeente overweegt echter om hier woningen te bouwen. Dit is een geval waarin de gemeente advies heeft gevraagd over eventueel te verwachten planschadeclaims bij uitvoering van het woningbouwplan. Zou dit toch worden doorgezet, dan worden deze al op voorhand, volgens de begroting van de planschade door de stichting, in de kosten voor de bouwer 'meegenomen'. De aanvra ger moet in zo'n geval, als er sprake is van een groot risico, een bankga rantie afgeven. b. De klachtentelefoon: hier kunnen mensen 24 uur per dag terecht om te reageren op zaken van algemeen belang waarover ontevre denheid heerst; bijvoorbeeld: lang, wachten langer dan vier weken) op een antwoord op een brief; het niet verhelpen van een klacht bij het meldpunt woonomgeving binnen de daarvoor geldende tijd; via de klachtentelefoon kunt u om opheldering vragen. c. De Verordening Klachtenbehan deling: deze verordening biedt de mogelijk heid om een klacht in te dienen over de behandeling van een persoon of diens zaak door het gemeentebe stuur, een bestuurder of een ambte naar; niet tegen alles kan een klacht wor den ingediend; dat kan niet: - als het gaat om algemeen gemeen telijk beleid; - als het gaat om een zaak waarvoor al een aparte bezwaar- en beroeps procedure van toepassing is. In de praktijk is gebleken dat deze drie mogelijkheden voor burgers verwarrend zijn. Er wordt zo nu en dan op een verkeerde plek een klacht ingediend of een melding doorgegeven. Dat kan ook bij de verwerking tot misverstanden of fou ten leiden. Om de mogelijkheden voor burgers te verbeteren is besloten om met ingang van 1 december 1998 tot een vereenvouding over te gaan. Vanaf dat moment zijn er nog twee adressen waar men met een klacht terecht kan: HET MELDPUNT WOONOM GEVING A. telefoon 6093666 (tijdens werk- tijd) B. telefoon 6093459 (24 uur per dag) Bij het meldpunt kan men terecht: met allerlei ergernissen over zaken die in de woonomgeving niet goed zijn; voor zaken inzake de inzameling van afval en het aanbieden van grofvuil. Het meldpunt zorgt dat de klachten of vragen op de juiste plaats terecht komen. Dit kan zijn: bij de uitvoerder van de ploeg wijkbeheer; deze zorgt ervoor dat de klacht binnen 24 uur is verhol pen; als dat niet lukt dan wordt binnen 24 uur contact opgenomen om een en ander te verduidelijken; dan zal ook worden medegedeeld wat de gemeente wel of niet kan, wat de gemeente zal doen en bin nen welke termijn; de afdeling die voor de afwikke ling/beantwoording verantwoorde lijk is. Het meldpunt is op twee manieren te bereiken: 1. via nummer 6093666: dit nummer is bereikbaar tijdens werkuren (van 08.00 tot 16.00 uur); het kan zijn dat meerdere mensen op (ongeveer) hetzelfde moment bel len; u komt dan in de zogenpemde wacht en kan het even duren voor dat u daadwerkelijk geholpen wordt; 2. via nummer 6093459: dit nummer is gekoppeld aan een antwoordapparaat; u kunt 24 uur per dag uw boodschap inspreken; het apparaat wordt tijdens werkda gen regelmatig afgeluisterd om daar na ervoor te zorgen dat uw klacht, vraag of opmerking op de juiste plek terecht komt; de termijn van 24 uur gaat dan lo pen vanaf het moment waarop de band wordt afgeluisterd. De telefonische bereikbaarheid van het meldpunt wordt op deze wijze aanmerkelijk verbeterd. U behoeft niet meer te wachten tot de volgen de dag om uw verhaal kwijt te kun nen. B. HET MELDPUNT KLACH TEN TELEFOON 6093450 In dit meldpunt worden de klachten over het uitblijven van een reactie en de afwikkeling van de Verordening Klachtenbehandeling voortaan ge combineerd. De verantwoordelijkheid voor dit meldpunt is in handen gesteld van de klachtencoördinator. De klachtencoördinator wordt af hankelijk van de inhoud van de klacht belast met: met een bemiddeling tussen klager en de bij de klacht betrokken af deling; het gaat hierbij om zaken waarop een klager binnen 48 uur een reac tie kan/zal krijgen; de afwikkeling van de procedure op grond van de Verordening Klachtenbehandeling; hierbij gaat het om meer ingewik kelde zaken waarvoor een afdoe- ningstijd van maximaal zes weken geldt. Beide activiteiten zijn er op gericht om de klager zo snel mogelijk hel derheid te verschaffen. U kunt dit soort klachten ook schrif telijk indienen; het is-adres is dan: Klachtencoördinator, Antwoord nummer 88, 3760 VB Soest (een postzegel is niet nodig). Ook liggen er bij de informatieba lie van het gemeentehuis speciale klachtenformulieren waar u gebruik van kunt maken. Telefonisch is de klachtencoördina tor alleen tijdens kantooruren bereik baar. De afdeling Publiekszaken is don derdag 31 december (Oudejaarsdag) vanaf half twee 's middags gesloten. Die dag kan men dus voor paspoor ten, rijbewijzen en uittreksels alleen tussen 08.30 en 13.30 uur terecht. In verband met de jaarlijkse interne nieuwjaarsbijeenkomst is het ge meentehuis maandag 4 januari van af 10.00 uur geopend voor publiek. Met ingang van 1 januari 1999 treedt een nieuwe wet in werking, de Wet Inkomensvoorziening Kunste naars (WIK). Het doel hiervan is een speciale inkomensregeling te treffen voor kunstenaars en daar naast het bieden van ondersteu ning bij het opbouwen van een ren derende beroepspraktijk als kun stenaar. Angelique Willems, juriste op de afdeling sociale dienstverlening van de gemeente, legt uit dat kunste naars die op dit moment een rende rende praktijk hebben, maar na 1 januari 1999 minder inkomsten ont vangen, een beroep op de WIK kun nen doen. Op dit moment is de si tuatie zo dat zij bij plotselinge ver mindering van inkomsten in de bij standsregeling vallen. Dit houdt on der meer in de verplichting tot sol liciteren en het beschikbaar zijn voor alle soorten werk. Er is ook een categorie kunstenaars die als het ware gedoogd worden. Zij krijgen tijdelijk bijstand. Bij het in werking treden van de WIK moeten ze de keus maken of zij zich aanmel den voor de WIK dan wel in de bij stand blijven. In dit laatste geval worden zij niet langer beschouwd als volledig kunstenaar. Voor hen die nu bijstand ontvangen, geldt dat zij tot 1 januari 2000 de keuze hebben uit de WIK of de bijstand. Daarna geldt voor hen dat zij geen beroep meer kunnen doen op de WIK. Voor hen die voor deelname aan dt WIK kiezen, geldt een termijn van tien jaar. Binnen die periode mogen ze, als een soort knipkaartsysteem, maximaal vier keer een beroep doen op de WIK. De hoogte van de WIK- uitkering ligt op 70 procent van het bijstandsniveau. De uitkering wordl verstrekt als een lening. Na een jaar wordt bekeken of er niet te veel aan WIK-geld is betaald en volgt de definitieve vaststelling van de uitke ring. Als de kunstenaar niet meer dan 125 procent van de bijstands norm heeft ontvangen, hoeft hij de 'lening' niet terug te betalen. DE WIK is er voor zowel scheppen de (bijvoorbeeld schilders, teke naars, beeldhouwers, regisseurs, choreografen) als uitvoerende (ac teurs, dansers, musici) kunstenaars, maar evengoed voor kunstenaars die zowel creëren als toepassen, zoals architecten, illustratoren en grafisch ontwerpers. In het laatste geval gaat het meestal om jonge kunstenaars die net de kunst- of bouwkunstop leiding hebben gevolgd. Zij zouden anders niet de mogelijkheid hebben aan te tonen dat ze een renderende beroepspraktijk kunnen uitoefenen. Kunstenaars in Soest die een WIK- aanvraag willen indienen, moeten hiervoor naar Amersfoort. Daar is de instelling gevestigd die de be- roepstoets doet, Voor verdere informatie kan men terecht bij de gemeentelijke afdeling sociale dienstverlening. Aan de Rademaken malen 'gesleuteld'. N het programma. Hiei gemaakt wil de genie gevraagde subsidie u John Buitenhuis van c nologie en bouwen h dat de maatregelen dit Rademakerstraat wer vooral bedoeld warei plaatsen van bloemt aanbrengen van asver: straat voor het doorg; onaantrekkelijk te mal zou het min of mee moeten worden om v foortsestraat gebruik herprofilering de Rai heeft naar de menin| huis niet de sfeer geki voor ogen had: het sch gezellig winkelklimat In navolging van de straat en nu van de sestraat in Soest hebbe ter en wethouders bes aan de Rademakerstra resultaten in Soest oo king tot het winkelen, uitstallen door winkelii nu toe de resultaten o ervan verwacht werde De formele plangrens inrichting in Soesterbf leen het projectgebied straat tussen de Prof. L de Kampweg. Buitenh ter dat het tot studie worden uitgebreid tot d omdat dit gedeelte me het hele gebied bepaalt, sluitende Banningstra; immers het ijsbaanterp stappunt voor buspass nieuwe kunstwerk. E Van de Griendtlaan slaan, vallen ook binne bied, omdat zij hiero] weerslag hebben, evei route van het Dorpsp Rademakerstraat. Knelpuntenkaart De gesprekken over de met diverse belangengr bedoeld als startbijeenl een brainstormsessie on wat de problemen en kn 1 f i e u b e NIEUW NIEUW Lopen, rennen, vliegen, v opstaan! In het Milieu Educatief Kwekerij' is tot 28 januari toonstelling 'Mateloos Mol 'Mateloos Mobiel' staat h£ mensen, dieren en plar Zowel positieve punten a van mobiliteit van mens, komen aan de orde. In d 'ing zijn natuurlijk ook wee tieve elementen opgenorr Verplaatsen dieren en pli dezelfde redenen als n verplaatsen mensen, plar zich? Waar en hoe botse lende belangen van m« dier? Wat doet de gem gebied van mobiliteit? Op andere vragen geeft de 1 Mateloos Mobiel' antwoo Nat*?* w

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1998 | | pagina 34