i
'Van heidehut tot residence'
Narrow escape boven Soesterberg
SPOED
7 op soes rf
BEZORGERS
JAN van ZAL mwA
Verdwenen
Soest
Bericht van Hester Koning (5)
Eemland weer kampioen
Uit de historie van Soest(erberg)
Bijdrage voor
historisch boek
schuttersgilden
Parkeerbonnen
Museum Oud Soest
Historische
Vereniging
Soest
Eet Villa
♦Van Den Brink
Moederdagbrunch
PAGINA 8
WOENSDAG 1 MEI 2002
SOESTER COURANT
PAGINA 9
woonbon
ingevulde woonbonnen
endien wordt gecontro-
orwaarden voldoet. De
klopt, wordt in volgorde
eldt de leeftijd en de
elijke of economische
mland*
de periode dat men
idig adres.
ia bovenaan de kandi-
uw persoonlijke gege-
jezinssamenstelling en
imet de gegevens uit de
dministratie Persoons-
vens juist dan wordt de
ar/verhuurder aangebo-
oning dan krijgt u via de
iro waarmee u de leges
huisvestingsvergunning
>r een woning, dan wordt
i het verstrijken van de
d door de verhuurder,
sbrief is het niet mogelijk
bekijken. Het heeft geen
meren naar uw kansen.
1ERKING BENT GEKO-
ONING ONTVANGT U
wijzing
de woningtoewijzingen
n een overzicht. Daarbij
weel reacties er op een
en of de woning aan een
3 toegewezen. Ook wordt
lur, de eventuele maat-
imische binding en het
enaantal vermeld. Op die
ichatting maken van uw
gelijk type woning en
isen aanpassen.
inden
is het mogelijk om op
gronden een urgentie-
>n. Slechts in een zeer
len zal een dergelijke
an toepassing is voor een
strekt. Informatie hierover
3 afdeling Publiekszaken
srdeel huisvesting.
3n serieuze klacht mocht
Itoewijzing, dan kunt u die
)ij de gemeente Soest,
onruimteverdeling, Post-
)EST.
eeft over het toewijzings-
larvoor terecht bij Portaal
Ie afdeling Publiekszaken
it. Ook zijn hier informatie-
i kunt u ook vinden op
il, bouwen en wonen,
bestaat uit de gemeenten
nschoten, Eemnes, Leus-
iberg.
oor de desbe-
ilde bonnen of te
'huurder.
kken verhuurder.
tum:_
turn:
ider de 18 jaar
'k:_
woning:
ier€
n invullen)
Iromer zie spelregels)
ïnd.
sn periode van
raagt uw enkele
tel:
ïve van een gehandi-
behorende persoon
Mijn naam is Hans Zeijpveld. Als ervaren inkoper bij Bosman Electra beheer ik
ons corale wagenpark. Van ZAL biedt mi) de beste prijs/kwaliteitverhouding, waar
bij ik let op snelheid, service en vervangend vervoer voor een passende prijs.
AUTOSCHADESPECIALIST
Beckeringhstraat 11, 3762 EV Soest, tel.: 035 - 6011018, fax: 035 - 6026672
Soest betaalt 250 euro mee aan
'De Gouden Guld', een boekwerk
van de Kring van Schuttersgilden
'Land van Cuijk', waarin de ge
schiedenis van deze kring wordt
beschreven. Het gaat ditmaal om
de periode 1983-2000. Omdat het
Groot Gaesbeeker Gilde lid is van
de kring en ook een plaatsje in het
boek krijgt, heeft het College de
subsidieaanvraag gehonoreerd. De
uitgave wordt gedekt uit het fonds
welzijn onvoorzien.
Tijdens een controle in de blauwe
zone op de Weegbreestraat heeft
de politie negen parkeerbonnen
uitgeschreven. De ontvangers had
den hun auto geparkeerd zonder
de blauwe schijf te gebruiken.
Amsterdamsche Bazar Nilsson, Soesterborgsche straat, Soest,
Volgens een bericht in een lan
delijk dagblad telt Nederland
op dit moment 2046 post
agentschappen en dat aantal
wil de PTT Post behoorlijk te
rugbrengen, dat merken we
ook in Soest. Wist u dat na Hil
versum in Soest ooit het tweede
postagentschap van Nederland
Het werd 16 april 1926 officieel
geopend in "De Amsterdamsche
Bazar", de galanteriewinkel van
F.W.J. Nilsson aan de Soesterberg-
schestraat 13, nu nummer 39.
In een advertentie uit 1927 lezen
we over De Amsterdamsche Ba
zar, wat er allemaal te koop is: Ga
lanterieën, Glas, Porselein, Speel
goederen, Aardewerk, Huishoude
lijke artikelen, Electrische Lam
pen, Ijzerwaren, Kachels Roos
ters en daaronder Souvenirs van
Soest en Ansichten. Op boven
staand adres is gevestigd een offi
cieel postagentschap belast met het
uitbetalen en in ontvangst nemen
van postwissels en andere postza
ken.
Nilsson junior, toen een jochie van
nog geen tien jaar, nu 82, kan er
aardig over vertellen. Ook in die
tijd hadden de meeste mensen
moeite met nieuwigheden ais tele
foneren en per cheque of giro be
talen. Nilsson: 'Dan kwamen ze
bijvoorbeeld het licht betalen en
dan zei mijn vader: dan moet u dat
girobiljet invullen; dat kónden ze
niet. Dan zei mijn vader: dat doen
de kinderen wel. Ik was 8 jaar en
toen vulde ik al postwissels en gi
robiljetten in. Dat was een kleinig-
Iheid. Klanten geloofden dat vaak
[niet, zeiden ze, laat u dat kind dit
werk doen en dan zei mijn vader:
lij weet het beter dan u. Als ik het
lan had ingevuld, zeiden ze 'dank
u meneer', dag meneer. Mijn moe-
Ier deed de winkel en mijn vader
tond achter het loket.'
'ader was een wat egoïstische
lan. Hij had altijd een dikke si-
Jaar in zijn mond, en die haalde hij
er niet uit wanneer hij tegen de
lensen sprak. Af en toe blies hij
;n dikke rookwolk door het loket.
Kwamen er klanten die een tele
ram wilde versturen. Goed zei
'ader en gaf ze een telegramfor-
lulier. Dan schreven ze erop,
'aar gebeurd: kom direct over,
larius smerige streek uitgehaald.
fZei mijn vader: hoe heet u? Dan
'zeiden ze: dat gaat u niets aan.
Maar vader zei dat er toch een
adres en een afzender op moest,
maar daar wilden ze niets van we
ten. Kwam er een keer een jongen
die een telegram naar zijn meisje
moest sturen. Hij schreef: lieve
pop, blijf morgen thuis, ik kom om
elf uur. Zei mijn vader, wat is het
adres? Kreeg hij als antwoord: dat
gaat u niets aan-want dan gaat u er
zelf heen.'
Status
'Een agentschap gaf toen nog wel
enige status. Ze noemden mijn va
der 'meneer de postdirecteur'. Hij
vader kreeg opeens aanzien want
hij werd van winkelier ineens post
directeur. Kwamen er rijke mensen
en zeiden: meneer we komen even
belasting betalen. Maar niemand
had een postrekening of bankreke
ning, bedrijven wel natuurlijk en
dan zei mijn vader: dat is goed,
komt u maar op met dat belasting
biljet. Ja, maar dat gaat je niets
aan, dan weet je precies wat ik ver
dien. Gegevens als soort belasting,
artikel cohier, termijn en namen
gaven ze uiteindelijk met tegenzin.
Vader verdiende aan elke hande
ling in het agentschap drie cent.
En als hij 500 handelingen had,
kreeg vader 5 gulden bonus. We
verkochten ook postzegels en
kreeg vader 1 dat was zijn
winst.
'Vader kwam een keer duizend
gulden te kort. Hij wist waar de
fout zat, maar kon het niet bewij
zen. Hij moest het zelf bijpassen.
Hij had er de pest in en zei tegen
de man van de PTT die er over
ging: haal de hele rommel maar
weg, want nu moet ik weer zoveel
maanden voor niks werken. Later
kreeg hij bericht dat hij vijfhonderd
gulden schadevergoeding zou krij
gen. Toen heeft hij het nog weer
een tijd volgehouden.
Soms kregen we controle. Kwa
men ze met drie kerels van de kas
en alles werd lamgelegd en ze tel
den alles na. Ontvangsten en uit
gaven, de postzegelkas en vlug dat
die kerels konden tellen. Als alles
klopte, dan prezen ze je de hemel
in. Bij zo'n gelegenheid vroegen ze
vader of hij ook kinderen had. Ja,
zei vader, mijn dochter zit op
school en doet binnenkort eind
examen. Nou, zei de man, als ze
zin heeft om bij de post te komen,
moet ze effe solliciteren. Zo is mijn
zuster bij de post gekomen op het
hoofdkantoor Soest. Haar vrien
dinnetjes waren jaloers. Zij ver
diende meteen veertig gulden in de
maand, dat was in die tijd goed
betaald.'
'Omdat arbeid goedkoop was,
hebben we ook wel personeel ge
had. Jan van Hees en een meisje
Roos. Toen vader aan Roos de eer
ste werkdag vroeg: pak jij even de
telefoon aan, durfde ze dat nog
niet.'
Telefoon
'Bijna niemand had nog telefoon,
je kon in Soest-Zuid toen alleen bij
het agentschap terecht. Een hele
operatie. Eerst aan een slinger
draaien en luisteren en dan kreeg
je de centrale. Die vroeg welk
nummer je wenste en legde de ver
binding. Dan werd je later terugge
beld en dan namen ze de hoorn
op, ze waren met stomheid gesla
gen en velen wisten nog niet iets
terug te zeggen. De mensen moes
ten telefoneren nog Ieren. Later
moesten we ook telegrammen ver
zorgen en dat deden wij als kinde
ren dan. Telegram naar Zonneglo
ren, moesten 20 cent bodeloon
betalen. Zonnegloren lag net bui
ten de kom. Dat vonden ze toch zo
gek. Normaal verdiende vader een
dubbeltje aan een telegram, maar
iets verder weg werd het 20 cent.
Je moest iemand hebben die het
bezorgde en de kinderen kostten
toch niets.
'Voor een telegram naar de Wiek-
Het postagentschap dat op 16
april 1926 werd geopend aan de
Soesterbergschestraat 13.
sloot moesten ze daar 41 cent be
talen. Nilsson als jochie moest daar
een keer een telegram brengen.
Aan de deur zeiden ze: geef maar
hier broer, maar ik zei: nee, om de
donder niet, eerst betalen want als
ze eenmaal het bericht hadden ge
lezen, kreeg je je centen niet. Bel
den ze vader ook nog op, maar
vader zei: dat hoort zo.'
Ansichtkaarten
'We hebben ook wel zelf ansicht
kaarten uitgegeven. Voor de oor
log lieten we die in Duitsland
drukken. Dat was zo goedkoop.
We verkochten die voor een groot
deel door aar. andere winkels. We
kochten ze in voor achttiende cent
en verkochten ze door voor ander
halve cent en zelf verkochten we ze
in de winkel voor drie cent. Een
voudige uitgave, lakkwaliteit met
een minimum afname van duizend
stuks per foto. Het jaar 1934 was
een topjaar, we verkochten toen
37.000 ansichten.'
'Soest had toen een paar honderd
pensions. Logies en ontbijt, lunch
en diner voor een rijksdaalder per
dag. Veel mensen woonden zelf in
de schuur en verhuurden het hele
huis. Het waren de vele pension
gasten die ansichten van het mooie
Soest verstuurden. Wij hadden ver
schillende klanten die betaalden
alleen als de pension tijd achter de
rug was. Op de pof. Ze betaalden
achteraf.'
'Ik wilde als jochie een keer op
vakantie en dat kostte natuurlijk
geld. Mijn vader zei: weet je wat je
doet, je gaat ansichtkaarten verko
pen op het kampeerterrein. Ik ver
diende twee cent voor elke kaart,
omdat ik er ook al een postzegel
had opgeplakt. Dat vonden de
mensen een geweldige service. Als
ze de kaarten meteen schreven,
deed ik ze ook nog gelijk op de
bus.'
'In de oorlog hebben we van het
agentschap nog de meeste plezier
gehad. Want we hielden de tele
foon. Het was een diensttelefoon
en kostte ons geen abonnement.
Mijn zuster werkte op het hoofd
kantoor. Mijn zuster zei als er wat
op Soestdijk gebeurde, bel even
naar Soest-Zuid.Tn de oorlog wil
de ze de schrijfmachine vorderen,
maar vader zei: die hebben we
niet. Hadden we verstopt achter bij
ons in de hooiberg bij boer Schou
ten.
Als de Duitsers op Soestdijk fiet
sen vorderden en ze hoorden dat
op het hoofdkantoor, belde zus
snel naar Soest-Zuid.'
'Vader is met het postagentschap
in 1948 opgehouden. Er was voor
ieder werk genoeg en goedkoop
personeel was niet meer te krijgen.
Over de jaren heen heeft hij er
twee huizen aan overgehouden.
Hij is later in zijn eigen huis, Soes-
terbergsestraat 17, gaan wonen.
Quelle heeft het postagentschap
overgenomen en zo is het naar de
Gallenkamp Pelsweg gegaan.'
Hester Koning uit Soest verblijft
drie maanden als 'burgerwaar
nemer' van United Civiliansfor
Peace in Israël en de bezette Pa
lestijnse gebieden. Om de paar
weken doet ze per e-mail verslag
van haar ervaringen. Dit is de
vijfde aflevering.
Nog twee weken en dan kom ik
weer terug naar Nederland.
Het is moeilijk voor te stellen.
Ook zijn er hier dingen die ik
nog zou willen doen, mensen
die ik zou willen spreken. Soms
krijg ik een gevoel dat ik nog
niet weg moet gaan (nee, pap
en mam, ik kom wel weer te-
rug)-
Afgelopen zondagnacht zijn er een
paar Palestijnse families uit hun
huis gezet in de buurt van de
YWCA (waar ik verblijf). Met an
deren van het UCP team had ik de
families verschillende malen be
zocht. Het bevel tot ontruiming
was ingegaan op de donderdag er
voor. Ik werd hierover geïnfor
meerd door ICAHD (een Israëli
sche organisatie tegen de vernie
ling van huizen). In de dagen die
volgden bleven verschillende Is
raëliërs en buitenlanders bij de fa
milies slapen. Ook liepen er nog
procedures via de rechtbank.
Een Joodse Sefardische gemeen
schap claimt dat zij de eigenaar
van de grond is. Zij hebben kopie
ën vanuit de Ottomaanse periode
(van voor het Britse mandaat Pa
lestina). De Palestijnse families
wonen er al meer dan 40 jaar. Zij
zijn daar komen wonen na de oor
log van 1948. De UNRWA (De
organisatie van de Verenigde Na
ties die voor en met Palestijnse
vluchtelingen werkt) had een con
tract afgesloten met Jordanië. Na
de oorlog van 1967, toen Israël
Oost-Jeruzalem, de Westelijke Jor-
daanoever en de Gazastrook be
zette, is dit contract niet overgezet
naar Israël.
In de nacht kwamen ongeveer 150
Israëlische soldaten en politie
agenten naar de Palestijnse wijk
Sheikh Jarra. Ze sloten de weg af.
Ik was op dat moment bij een
vriendin, maar ik werd opgebeld.
Toen ik bij de YWCA kwam werd
ik tegengehouden door Israëlische
soldaten: ik mocht er niet door.
Omdat ik vertelde dat ik in de
YWCA verbleef werd ik doorgela
ten. Ik bleef buiten staan bij een
aantal van het UCP-team en ande
re buitenlanders.
Er werd ons door een Israëlische
soldaat verteld dat het gebied een
militair gesloten zone was. We
vroegen een aantal keren wat er
aan de hand was. We kregen hier
op het antwoord dat dit niet onze
zaak was. Terwijl we machteloos
stonden toe te kijken hoe de Pales
tijnse families uit hun huis werden
gezet, moesten we zien hoe een
aantal Israëlische soldaten met el
kaar grapjes stonden te maken. Op
een bepaald moment werd ons
opgedragen om verder naar achte
ren te gaan. Op de opmerking dat
de militair gesloten zone verderop
was werden we door een aantal
soldaten naar achteren geduwd.
Er is nu nog onduidelijkheid over
een uitgelezen brunchbuffet.
En aan een extraatje voor
de moeders is ook gedacht.
Als alle jaren bent u nu
ook weer welkom om 4
moeder een dag in het
zonnetje te zetten.
Van 11.30 uur tot 15.00 uur
kunt u voor 22,46 (f 49,50)
4 weer uitgebreid genieten van 4
Koude gerechten
Gerookte heilbot bedekt
met tomaten tapenade,
Combinatie van gerookte
en gemarineerde zalm
met zalmsalade,
Vis terrine
met saffraan mayonaise,
Carpaccio van gerookte
entrecote met olijfolie
en oude kaas,
Combinatie van diverse
salami's,
Panchetta met
gefrituurde aardappelchips,
Waldorfsalade, Huzaren
salade en gemengde salade
Warme gerechten
Gestoofde zeeduivel
met witte wijnsaus,
Saté van gamba's
met ketjapsaus,
Gebakken kalfsreepjes
met roomsaus,
Indische rundvleesschotel,
Frietjes en risotto
Nagerecht
Dessertbuffet
Bel voor reserveringen
035-6012706
Soesterbergsestraat 122 - Soest
de eigendomsrechten in de Pales
tijnse wijk Sheikh Jarra. De casus
van de Palestijnse families moet
nog in het Hoger Gerechtshof
voorkomen. Toch zijn de Palestijn
se families al uit hun huis gezet.
Andere Palestijnse families in de
buurt zijn bang dat hetzelfde hen
kan treffen. Een andere probleem
is dat er al een aantal Israëlische
kolonisten in de wijk wonen. Zij
zouden kunnen inbreken in de hui
zen en erin trekken. Als dat ge
beurt - en dit is al op verschillen
de plaatsen in Oost-Jeruzalem ge
beurd - dan is het heel moeilijk
om ze eruit te krijgen.
Afgelopen dinsdag ben ik ook
weer naar Ramallah gegaan. Ram-
allah is bezet geweest voor een
periode van bijna 4 weken. Het Is
raëlische leger heeft de stad nu
voor een deel verlaten. Het be
vindt zich nog om het kantoren
complex van Arafat en aan de ran
den van de stad. De weg van Jeru
zalem naar Ramallah bracht me
langs twee Israëlische controlepos
ten. Dit betekende voor mij drie
keer in een andere taxi stappen en
een keer mijn paspoort laten zien.
Voor de Palestijnen die van Jeru
zalem naar Ramallah gaan bete
kent dit lang in de rij staan voor de
controleposten en wachten tot de
Israëlische soldaten zo vriendelijk
zijn om ze door te laten. Op de
weg van Ramallah naar Jeruzalem
worden de vrouwen van de man
nen gescheiden. De vrouwen moe
ten door een hokje gaan, waarin ze
hun buik moeten laten zien aan
een soldaat die door een gat kijkt.
De mannen moeten buiten laten
zien dat ze geen bom op hun
lichaam hebben. Bij de laatste con
trolepost (vlakbij Kalandiya vluch
telingenkamp) waar ik doorheen
ging, hing een doodse stilte. Het
was zo stil dat het gewoon eng
was. Niemand praatte, geen enkele
auto claxonneerde. Zou dat de stil
te zijn voor nog een volgende
storm?
In Ramallah gekomen zag ik de
vernielingen die door het Israëli
sche leger waren aangericht. Het is
moeilijk om voor te stellen dat het
Israël hier om veiligheid gaat. Zelfs
een schoenenwinkel was opgebla
zen! Er zijn veel kantoren over
hoop gehaald, computers zijn ver
nield, waardevolle spullen zijn ge
stolen, papieren zijn verbrand, een
rotzooi was achtergelaten door het
Israëlische leger. Sommige Pales
tijnen liepen verdwaasd over
straat. Anderen waren actief bezig
om de schade te repareren en
schoon te maken. Mensen waren
Een controlepost in Ramallah.
bang dat het Israëlische leger elk
moment weer terug zou kunnen
komen. Mensen waren veront
waardigd vanwege de vele vernie
lingen. Verschillende mensen ga
ven aan dat het in Ramallah erg
was, maar dat het in Jenin en Na
blus veel erger was geweest.
Het is een zeer grote klap geweest,
deze laatste bezetting door het Is
raëlische leger. Ik hoor van veel
Palestijnen dat ze nooit verwacht
hadden dat zoiets verschrikkelijks
kon gebeuren. Ik vraag me af wat
'de Israëlische soldaten met zichzelf
Een Israëlische soldaat onder
zoek de tas van Hester.
meenemen naar huis. Vorige week
vrijdag vroeg ik een soldaat wat hij
ervan vond dat mensen moesten
bidden op straat (Palestijnse man
nen onder de 40 jaar was niet toe
gestaan om de Oude Stad in Jeru
zalem in te gaan). Hij antwoordde:
'Ik denk niet te veel tijdens mijn
werk. Ik krijg bevelen.' Hij gaf toe
dat hij wel thuis dacht. 'Ik kan hier
niet zeggen wat ik denk'.
Jachthoornblaasgroep Eem
land uit Soest heeft afgelopen
zaterdag 27 april in het stadje
Bronkhorst na een onderbre
king van een half jaar goud ge
haald en daarmee opnieuw de
titel kampioen van Nederland
bij het nationale concours al
daar.
Werden zij in 1999 en 2000 ook
eerste in hun klasse, in 2001 kwam
men niet verder dan een vierde
plaats, behalve dan bij het Europe
se blazerstreffen in Duitsland, waar
zij ook een eerste plaats behaal
den. Nu zijn zij er opnieuw in ge
slaagd de felbegeerde Bertus de
Bronkblazer-wisselprijs mee naar
huis te nemen.
Aan dit jaarlijks concours deden
10 groepen uit heel Nederland
mee in de klasse bes en vier in es.
In de klasse waarin Eemland uit
kwam, de bes, moest men twee
verplicht jachtsignalen en drie mu
ziekstukken, waaronder een ver
plichte stuk spelen. Bij elkaar be
haalde Eemland 900 punten en
versloeg de kampioen van 2001, St
Bavo uit Selfkant/Wehr met 18
punten verschil. De groep bestaat
uit 19 leden uit de hele regio, dit
alles onder leiding van de Laarder
Cees Bus die regelmatig ook mu
ziek schrijft voor de blazers'.
Het is opvallend dat ongeluk
ken met zweefvliegtuigen vaak
goed aflopen. Dit was ook afge
lopen weekend het geval toen
zo'n toestel een voortijdige lan
ding maakte en met een klap
midden op de Verlengde Palt-
zerweg viel. Niet alleen kwam
de piloot er zonder kleerscheu
ren af, ook het toestel liep naar
verhouding weinig schade op.
Een bewijs dat de zweefvlieg
tuigen solider zijn dat ze er
misschien op het eerste gezicht
uitzien.
Ze zijn in ieder geval veiliger dan
de toestellen uit de beginperiode
van de luchtvaart. De vliegtuigen
van tegenwoordig zijn niet te ver
gelijken met de toestellen waarmee
in het begin van de vorige eeuw de
pioniers, die als waaghalzen wer
den beschouwd, de lucht in gingen.
De eerste toestellen bestonden
immers uit niet veel meer dan dra
den, hout en doek. Er was dan ook
niet veel voor nodig om de contro
le over een toestel te verliezen.
Geen wonder dus dat er veel on
gelukken gebeurden, al liepen die
in veel gevallen relatief goed af.
Dat was vooral het gevolg van het
feit dat er niet op grote hoogte
werd gevlogen. Bovendien werd de
piloot zelden bedolven onder de
wrakstukken, eenvoudig omdat het
toestel van zeer licht materiaal was.
De Luchtvaartafdeling (LVA), de
voorloper van de Koninklijke
Luchtmacht, werd op 1 juli 1913
officieel opgericht en had toen de
beschikking over slechts een vlieg
tuig dat toen nog niet eens rijksei
gendom was! Pas op 6 september
werd de Brik, met als registratie
LA-1, gebouwd door Marinus van
Meel, het eerste toestel van de
LVA. Een jaar later, een dag na de
eerste veij aardag van de LVA op 2
juli 1914, gebeurde het eerste
vliegongeluk met dodelijke afloop.
Op Soesterberg, waar hij een op
leiding tot vlieger volgde, veronge
lukte luitenant G.D. Spandaw.
Camera's
Door het gebruik van film- en vi
deocamera's, die de fotocamera
grotendeels hebben verdrongen,
zijn de laatste jaren tal van onge
lukken met vliegtuigen vastgelegd
op het moment dat die gebeurd en,
vooral bij vliegshows. Vroeger wa
ren zulke (foto)beelden zeldzaam,
helemaal als die het moment van
een crash weergeven. Zoals de
botsing tussen twee toestellen bo
ven de vliegbasis Soesterberg in
het voorjaar van 1918. Het is een
unieke foto, die beslist voor een
prijs in de categorie 'nieuwsfoto's'
in aanmerking zou zijn gekomen.
Zou het zelfs in deze tijd nog een
unieke opname zijn, vroeger was
dat helemaal iets uitzonderlijks.
weiaen van de meeste
vliegtuigongelukken wel foto's ge
maakt, maar dan altijd van de
wrakstukken op de grond. Vaak
vroeg men zich af hoe het moge
lijk was dat daarbij geen gewonden
of zelfs doden waren gevallen. Het
hoogtepunt van verbazing werd
wel bereikt bij het zien van de foto
van de botsing boven Soesterberg.
Uiteraard was de foto een toevals
treffer. Er was een fotograaf aan
wezig, hij had zijn camera ingesteld
en gericht op een van de toestellen,
en hij had de tegenwoordigheid
van geest om op het juiste moment
af te drukken. Dat was het mo
ment waarop beide toestellen fron
taal met elkaar in botsing kwamen.
Beide toestellen stortten neer,
maar de vliegers bleven onge
deerd. Het maandblad Het Vlieg
veld, officieel orgaan van de Ko
ninklijke Nederlandsche Vereeni-
ging voor Luchtvaart, besteedde
aandacht aan dit curieuze ongeval:
'Hoewel de lezer zal begrijpen dat
de kans op botsingen nooit is uit
gesloten waar zooveel toestellen in
het rond vliegen boven een be
grensd terrein als het Vliegkamp
Soc^erberg, vooral als het uitzicht
door nevel is beperkt.'
Volgens het blad 'weten de be
stuurders zich niet meer te herin
neren hoe het precies is gekomen.
De toeschouwers zagen echter de
K 4 (koioniën) en de LA-12 (een
toestel van de landmacht) tegelij
kertijd doch tegen elkaar in star
ten. Op circa 80 meter had een
verschrikkelijke botsing plaats. De
toestellen waren recht tegen elkaar
aangevlogen. Een fractie van een
seconde schenen ze stil te staan in
de lucht, toen kantelden beide toe
stellen om en kwamen tezamen
draaiende om hun verbindings
punt omlaag. Tijdens deze eigen
aardige 'volplanee' moet een der
bestuurders een of ander roer heb
ben bewogen. De draaiing nam
tenminste plotseling weer af en
beide toestellen kwamen, de laat
ste 3 of 4 meter loodrecht omlaag
vallende, op den grond neer, vrij
wel in den stand als door de bot
sing ontstaan en door de foto aan
getoond. Van de K 4, een Farman,
raakte de staart onklaar, de LA-12
had slechts een kromme as te be
treuren. Men begrijpt welke bange
ogenblikken de bestuurders moe
ten hebben doorgemaakt.'
De redactie van het blad geeft ver
volgens een wiskundige uitleg met
tal van berekeningen waarom de
toestellen op deze manier naar
beneden zijn gekomen, waarom de
schade niet groter was en waaraan
de aviateurs hun leven hadden te
danken. Veel interessanter was
Een unieke opname van een
vliegtuigbotsing in het voorjaar■-
van 1918 boven Soesterberg. Rechts
de K 4, een Farman, links de LA-1
12. Beide aviateurs kropen zonder'
kleerscheuren uit de wrakstukken.
Bron: Eemland Pers.,
echter de opname van het moment
van de botsing, tot op de dag van
vandaag een unicum in de fotogra
fie.
Geïnteresseerden in verhalen en
gegevens over oud-Soest ontvan
gen door lid te worden van de
Historische Vereniging Soest-
Soesterberg ieder kwartaal het
maandblad 'Van Zoys tot
Soest', vol wetenswaardigheden
over Soest-toen. Informatie:
Juul van de Poll, 886017065.
De Soester Courant zoekt met spoed
voor diverse wijken.
Heb je op woensdagmiddag wat tijd
over om een krantenwijk te lopen?
Bel snel 035-6014152 voor meer informatie.
Ook invalbezorgers zijn van harte welkom.
