José Kodden: 'Ik begon me steeds meer
als een vis op het droge te voelen'
rs
ar mee.
Prins en prinses op Ludgerus
Schildersgroep O G
gestart aan Oostergracht
Bauers diner-voor-twee voor
Virgil's Drankenspeciaalzaak
^Dogterom
7 VARIA t
Stork Metaal maakt deuren
voor Westerscheldetunnel
RAD O
%4§SCCN
PAGINA
WOENSDAG 26 FEBRUARI 2003
SOESTER COURANT
tardij!
Pastor verruilt Soest voor St. Miehelsgestel
PAGINA 9
I VLEE
Landschappen
van Europa
575.000.- k.k.
Praktijk Asmita
f biedt heling voor
mens en dier
Volgens zeer strenge brandveiligheidseisen
Optocht door omgeving van school aan Vosseveldlaan
Voor schilderwerk en wandafwerking
AUTOSCHADE
Geste naar logo-adverteerders
Huisartsenpost?
Nee, nee, nee!
Meningen j
van lezers
<leurenbrochure die
hijnwerpers zet, biedt
ingrediënten voor
'opl Bel voor een
axatie 035-6016251.
treft u voldoende
ik deze vrijstaande woning
van de voorzijde maar een
g is recent zeer fraai uitge-
agade een ruim 20 meter
:y! De heerlijk lichte woning
ing met sfeervolle schouw,
t in de serre met doorgang
leze woonkeuken is in 1999
m kookeiland en inbouw-
t het wonen zeer tuingericht
keuken heeft u toegang tot
ijverpartij, volière en multi-
egane grond treft u in het
1 een slaap-/studeerkamer
de voorzijde en is evt. weer
a een bordestrap bereikt u
grote en 1 kleinere slaapka-
:olderverdieping. Inhoud ca,
Komende zondag - 2 maart -
neemt pastor José Kodden in
dq viering in de Petrus en Pau-
luskerk (10:00 uur) officieel
ifscheid van Soest. Ze doet dat
:egelijk met collega Hans van
de Schepop, met wie ze bijna
tegelijk in Soest arriveerde. De
;elovigen in Soest zullen hem
>verigens nog vaak te zien krij-
;en, want hij blijft hier wonen
n gaat ongetwijfeld nog dik-
ijls voor in de vieringen. Van
dat in dit artikel het licht
ietname gericht wordt op
osé Kodden.
Sinds ze de parochies in Soest,
[Soesterberg en Baarn liet weten in
paart weg te zullen gaan, wordt
sé Kodden iedere dag met haar
[fscheid geconfronteerd. Het heeft
blij verrast hoeveel mensen
Baar hebben laten weten dat ze het
heel jammer vinden, maar 't wel
snappen. Daar werd ze stil van, die
bereidheid van mensen om hun ei
gen verlangen en belangen 'te par
keren' ter wille van ruimte voor
zelf, om haar eigen weg te
nogen gaan. Zelf had ze er, toen
ze in augustus 1998 als pastor-
Ëteamleidster voor Soest werd be
noemd, helemaal niet op gerekend
binnen vijfjaar al weg te gaan. En
[zeker niet om het parochiepasto-
t vaarwel te zeggen. Dat is wél
wat ze gaat doen: José wordt pas-
bij Viataal (voorheen het Ne-
derlands Instituut voor Doven) in
ISt. Miehelsgestel. Reden hiervoor
lis dat de kloof tussen haar ideaal
I (pastoraal mensen nabij te kunnen
zijn) en de werkelijkheid (uitbrei-
ding van het werkgebied door een
tekort aan pastores) groot gewor-
L den is, voor haar te groot, ze kan
1 er niet mee uit de voeten.
Soest telt vier parochies en het
I team bestond vorig jaar januari
nog maar uit twee pastores: Hans
van de Schepop, die eind decem
ber met emeritaat is gegaan, en
José. Gelukkig kwam in juni Frans
Overbeek het team versterken,
maar tegelijk werd het gebied gro
ter omdat Soesterberg en de Ma
ria Koningin-parochie in Baarn er
bij kwamen. 'Zelf kwam ik door
allerlei coördinatietaken en vor
men van overleg in zes parochies
meer en meer achter het bureau en
vergadertafels terecht. Ik begon me
steeds meer als een vis op het dro
ge te voelen. Ik kwam tijd en in
nerlijke rust te kort om met open
handen naar mensen toe te gaan
om te luisteren naar waar zij stil
van worden of juist niet over uit
gepraat raken. Aan 'lege' uren
(zonder doel ergens naar toe gaan
of opstaan zonder ingevuld pro
gramma) kwam ik helemaal niet
meer toe.'
Gelukservaring
José: 'Als parochiepastor kom je
vaak in aanraking met grenssitua
ties. Op die momenten doen men
sen geregeld een beroep op je. Om
me te ontspannen, bijvoorbeeld na
een uitvaart of een gesprek met
iemand die ongeneeslijk ziek is, of
voor iemand die om raad komt
vragen omdat zijn zoon de weg
door het leven helemaal kwijt is,
ga ik graag wandelen of een uur
tje sporten. Pastor mogen zijn van
en voor mensen beleef ik vaak als
een gelukservaring. Gelukkig val
ik daar niet helemaal mee samen.
Ik voel me rijk dat ik ook andere
rollen mag vervullen: als zus,
dochter, vriendin, tante, en als reis
genote van de zusters in Maarssen.
Voor ik slapen ga zit ik bij een
kaarsje en drie roosjes in mijn stil
tekamertje. Dan trekt de dag ach
terstevoren aan mij voorbij en kom
ik tot rust. Iemand heeft eens ge
zegd: "Als het stil wordt hoor je
iets. Als wij oor worden kan de
werkelijkheid tot ons gaan spreken
en kan God - om zo te zeggen -
stem worden." Luisterend in het
leven staan, beleef ik als een voor
waarde om te kunnen leven in ge
loof. Bij voorbereidingen op vie
ringen laat ik me, bij het lezen van
verhalen uit de bijbel, voeden door
de kracht van stilte en door ont
moetingen met mensen. In die zin
ligt het evangelie voor mij op
straat. Toen verantwoordelijkhe
den almaar toenamen en perspec
tief op versterking van het pasto
rale team uitbleef, lukte het mij
steeds minder om vanuit een glim
lach te ieven en te bewegen.'
Noodsituatie
De gezamenlijke besturen en de
pastores hadden eerder al aan het
bisdom duidelijk gemaakt dat er
een noodsituatie zou ontstaan als
er voor de zes, straks zeven paro
chies niet spoedig een team op
volle sterkte (minstens vier pasto
res) zou worden gevormd. Tot haar
teleurstelling heeft José ondervon
den dat het bisdom hier niet echt
op inging. 'We willen best samen
werken en er zitten krachtige be
stuursleden, dat weet het bisdom.
Ook zijn er hier een aantal emeri
ti die ons van harte de helpende
hand bieden en veel enthousiaste
en talentrijke vrijwilligers. Op 30
juni kwam pastor Frans Overbeek
erbij. De personeelschef noemt
zich terecht een "verdeler van
schaarste". Want is ook bij ver
schillende andere parochies in ons
bisdom sprake is van een noodsi
tuatie. Wellicht zijn we hier slacht
offer geworden van onze eigen
kracht en kwaliteit, en is daardoor
bij het bisdom het beeld wat ver
sluierd geraakt. Gelukkig heeft het
bisdom inmiddels toegegeven dat
het onze nood heeft onderschat en
doet men nu z'n best om de ont
stane vacatures zo snel mogelijk op
te vullen. Ik hoor hierover positie
ve berichten en dat is voor mij,
voor Hans van de Schepop, voor
de besturen, voor alle vrijwilligers
en niet te vergeten alle parochia
nen en vooral ook voor Frans
Overbeek een hele geruststelling,
want hij blijft van het huidige team
voorlopig als enige over.' naar
verluidt worden hierover op 2
maart mededelingen gedaan).
Juist die akelige situatie, dat er bij
haar vertrek drie vacatures in het
team zouden ontstaan, en ook dat
er dan (hopelijk tijdelijk) geen en
kele vrouwelijke pastor meer zou
zijn, was voor José, ook in haar
functie als teamleidster, reden om
het op wilskracht nog een tijd vol
te houden. Ze heeft haar beslissing
lang overwogen. 'Maar mijn nek
en schouders gaven de doorslag.
Zelf raad ik anderen, als ze me
zeggen dat ze ergens pijn hebben,
altijd aan om daarnaar te luisteren.
Ik zou ongeloofwaardig worden
voor mezelf en dus ook voor mijn
omgeving als ik me doof zou hou
den voor signalen van mijn
lichaam. Ik wil niet wachten tot het
"stille" gefluister overgaat in
schreeuwend lawaai...'
Grens van het ambt
Het punt waarom José Kodden
niet alleen Soest en omgeving
maar het parochiepastoraat hele
maal gaat verlaten, is 'de grens van
het ambt'. Als vrouw mag ze geen
sacramenten bedienen (zoals bij
voorbeeld eucharistie, huwelijk,
ziekenzalving). Door de kloof die
ze voelt tussen roeping voelen en
daar geen gehoor aan mogen ge
ven, krijgt ze spierpijn en verliest
ze energie. Overal worden paro
chieverbanden groter gemaakt
vanwege schaarste aan pastores,
vooral vanwege een tekort aan
priesters, om die zo eerlijk moge
lijk te verdelen over alle parochies.
Volgens José is er geen priesterte
kort, wel 'een tekort aan wijding'.
'Pastor worden van en voor men
sen beleef ik als een levenskeuze.
Het grappige is dat ik door het
behalen van mijn typediploma op
dit spoor gezet ben. Ik wilde graag
mijn vingervlugheid bewaren.
Daarom ging ik voor de pastoraal
werker in de parochie waarin ik
ben opgegroeid zijn scriptie typen.
Ik heb daar vele uren gezeten. In
de theepauzes kon ik letterlijk in
de keuken van de parochie kijken.
Wat ik zag en hoorde sprak me zo
geweldig aan dat ik eenentwintig
jaar geleden in Utrecht theologie
ben gaan studeren. Vijf jaar later,
in 1986, verbleef ik als een stage,,
een jaar in Noord-Oost Brazilië. Ik
woonde daar in een plaatsje in de
halfwoestijn. Door wat ik daar ge
zien heb, ben ik gevoeliger gewor
den voor lijden door onrecht, ar
moede en geweld. Sindsdien vind
ik in het leven heel weinig vanzelf
sprekend. In Brazilië zag ik ontel
baar veel kinderen onnodig ster
ven, onnodig, omdat voedsel ter
plaatse niet werd verdeeld. Zo
raakt het me hier als mensen pijn
lijden aan verliés, waarover ze in
hun naaste omgeving en in de kerk
niet kunnen of durven praten.'
Misschien ontroerde het haar daar
om wel zo wat er laatst in een vie
ring gebeurde, toen een meisje van
7 of 8 jaar deed alsof ze Jezus was.
Een ander speelde de rol van ie
mand die met ogen niet kan zien.
Het meisje - als Jezus - vroeg aan
die 'blinde': 'Hoe kan ik je hel
pen?'
Kaarsen
Als parochiepastor heeft ze het
hier vaak zien gebeuren. Zodra
mensen elkaar.die vraag durven
stellen 'hoe kan ik je helpen?' ge
beuren er wonderen. Bijvoorbeeld
als ouders die beweging maken
naar hun kinderen. Of andersom.
Of parochianen naar elkaar. 'Wat
heb jij nodig?' Als het lukt om te
luisteren en die ander helemaal te
laten uit praten en het gehoorde in
je op te nemen, zonder in gedach
ten of hardop je eigen mening of
een oplossing er naast te leggen, of
in de verdediging te schieten om
dat je je aangevallen voelt of je
geen raad weet met wat er gezegd
1
ScAatut rtotucvwleeri I
tuut eiyeu.
Pastor José Kodden verdwijnt
voorlopig uit het zicht, maar vast
niet voorgoed.
Foto: Soester Courant
wordt, ontstaat er ruimte voor con
tact van hart tot hart. Ontmoetin
gen waarin José mensen naar el
kaar toe, als het ware in kaarsen
zag veranderen. Zo warm, licht en
helder. Zoals die ene keer in het
verpleeghuis toen ze iemand aan
een nieuwe bewoonster hoorde
vragen: 'Wat mis je hier?', in plaats
van wat die mevrouw zo vaak te
horen kreeg: 'Ben je al een beetje
gewend?'
Als dovenpastor zal José Kodden
op reis gaan door een land waarin
ze de weg niet kent.- Ze verheugt
zich op het leren van gebarentaal
en om als pastor vanuit verbeel
dingskracht en weer dicht bij men
sen te kunnen werken. Maar na
het afscheid, komende zondag in
de Petrus en Pauluskerk, gaat ze
eerst sabbatverlof opnemen. Ze is
dankbaar voor die adempauze,
want 'afscheid nemen duurt lan
ger dan mensen een hand geven'.
Exclusief vlees per pakket van
I 12,5-25 kg of meer (voor uw vriezer)
B.S£.vrij
GERDA TUPKER
TEL. 035-6016991
I www.schoonnatuurvlees.nl
Stichting
De Soester Kring I
r Secretariaat:
Krommeweg 5
Tel. 035-6014403
Op woensdag 5 maart vertoont
Arnold v.d. Ark uit Zeist voor De
Soester Kring dia's onder de titel
'Landschappen van Europa'. De
beelden tonen vele uitgelezen pa
noramische opnamen van minder
bekende landstreken in o.a. Italië
en Frankrijk en van de fjordenge-
bieden in Noorwegen. Een scala
van bekende en minder bekende
bloemen en planten uit deze stre
ken trekken, in gecultiveerde staat
in tuinen en parken, of vrij woeke
rend in het wild, aan het oog voor
bij. Ook ons eigen Zuid-Limburg,
een stukje 'buitenland' binnen
onze landsgrenzen, heeft veel te
bieden aan landschappelijk
schoon, met een kenmerkende ve
getatie die alleen in dit gebied
voorkomt. Arnold v.d. Ark geeft
bij de getoonde diabeelden interes
sante en verhelderende toelichtin
gen.
De bijeenkomst wordt gehouden
op woensdag 5 maart in de zaal
van de Nederlandse Protestanten
Bond, ingang parkeerterrein aan
de Pieter de Hooghlaan. Aanvang
10:00 uur, zaal open om 9:30 uur
met koffie of thee. Bijdrage in de
kosten: 3,00 p.p.
it-Zuid en uitvalswegen gelegen half-
n van een fraaie voor- en achtertuin.
?00mJ. Inhoud: ca. 550 m3. Ind.: voor-
tuinzijde met w.a., woonk. 42 m2.1e
ie, 2e toilet en dubbele wastafel. 2e
werkplek, cv kefelopsf., vierde slaap-
dakkapel aangebracht. Aanvaarding
roonhuis met grote garage en royale
rivacy. Geheel gerenoveerd. Ind.: hal,
■net haardkanaal en openslaande deu-
suken in vernieuwde aanbouw (22 m2)
arslaapkamer met balkon. Vernieuwde
\lgemeen: kapisolatie, alarminstalla-
zing, recent uitgevoerd schilderwerk.
5 595.000.- k.k.
|hB
r 5
foort.
ndaal
In Praktijk Asmita biedt Maria van
Dongen behandeling en onder
steuning aan bij klachten op het
fysieke, emotionele en/of menta
le vlak. De hulp wordt gegeven
door middel van o.a. esoterische
healing, bloesemremedies, homeo
pathie, reiki, gesprekken en medi-
I tatie.
De ervaring wijst uit dat een kort
durende behandeling een zodani-
ge bewustwording/heling kan ge
ven dat men daarna met nieuwe
energie weer zijn weg kan vervol-
J gen. Een deel van Maria's 'cliën-
j ten' bestaat uit huisdieren met ge
dragsproblemen; ze kunnen bijv.
angstig, agressief of verward zijn
en lijden daar evenzeer onder als
hun 'baasjes'. Dieren zijn zeer ge
voelig voor bovenstaande behan
delwijzen en kunnen daarom veel
I baat hebben bij deze aanpak.
Maria van Dongen is begonnen als
I psychiatrisch verpleegkundige. Ze
was al jong geïnteresseerd in de
I hulpverlening aan mensen in psy-
l chische nood. Later merkte ze dat
I de reguliere aanpak niet toereikend
I was en zo raakte ze geboeid door
I alternatieve behandelingsmetho-
I den. Vervolgens volgde ze o.a. op-
leidingen op dat gebied.
i Wie geïnteresseerd is of vragen
I heeft kan bellen naar £86025869
[(maandag en vrijdag 9:30-10:00
S uur; maandag t/m vrijdag 18:30-
19:00 uur).
Gebr. Stork Metaal uit Soest is
een van de bedrijven die nauw
betrokken is geweest bij de tot
standkoming van de Wester
scheldetunnel. Het bedrijf le
verde en plaatste de 56 deuren
van de nooduitgangen in de
tunnel die een rechtstreekse
verbinding vormt tussen Zuid-
Beveland en Zeeuws Vlaande-
De Westerscheldetunnel, die op 14
maart wordt geopend door H.M.
koningin Beatrix, is ontworpen
onder de strengst mogelijke veilig
heidseisen. Deze zware eisen zijn
mede gebaseerd op de vrij recen
te ernstige tunnelongelukken in de
alpenlanden.
De tunnel bestaat uit twee buizen
die om de 250 meter met elkaar in
verbinding staan, zodat mensen
kunnen vluchten in geval van eén
calamiteit in een van de twee bui
zen. De deuren van deze verbin
dingsbuizen moeten tenminste
twee uur lang een hitte van 1100
graden Celsius kunnen doorstaan,
zodat vluchtende mensen de tijd
hebben zich uit de voeten te ma
ken zonder dat het vuur overslaat
naar de andere buis. Uiteraard
kunnen ook de hulpdiensten ge
bruik maken van de deuren om op
de eventuele plek des onheils te
komen.
Stork werd enkele jaren geleden
benaderd met het verzoek om mee
te denken en te ontwikkelen. Een
combinatie van slimme techniek en
Soester koopmanschap leidde er
volgens directeur Piet van
Schalkwijk toe, dat de keuze op
het Soester bedrijf viel. 'In strak
overleg met aannemer, ontwikke
laar en controlerende instanties
hebben wij een plan van aanpak
op papier gezet, waarin nauwgezet
elke stap op elk detail werd be
schreven.'
Aan de hand daarvan werd een
vloeiend, vastomlijnd procédé ge
volgd. De medewerkers van Stork,
voornamelijk Soesters, gingen aan
de slag en na een uitgebreide
TNO-test op brandwerendheid
konden de specialisten beginnen
aan de serieproductie. Het spreekt,
aldus Van Schalkwijk, voor zich
dat de materialen allemaal vol
doende zijn gecertificeerd.
Twee jaar lang werd gewerkt aan
de ontwikkeling en productie en
onlangs werden de gepatenteerde
deuren geplaatst en gemonteerd
door Stork. Van Schalkwijk: 'Voor
veilig en goed functioneren van de
tunnel als geheel is er uiteraard
meer nodig dan alleen de deuren
van Stork, maar ze leveren een
doordachte bijdrage aan de zeker
heid van de miljoenen mensen die
door de tunnelbuizen zullen rijden
én aan zorgeloos onderhoud voor
de tunnelbeheerder.'
Vrijwel alle bijna driehonderd leerlingen van de Lud-
gerusschool hebben vrijdagmorgen een opvallend uit
stapje gemaakt. In een bonte stoet trokken ze door de
omgeving van het schoolgebouw aan de Vosseveldlaan
voor een heuse carnavalsoptocht. Voor deze gelegen
heid had de rooms-katholieke basisschool zelfs een
prins en een prinses carnaval gekozen. Dat zijn Nico-
lay van Breukelen en Rianne van Male die, vooraf
gaande aan de parade door Soest-Zuid, persoonlijk
Switzerland
VJF DIAMANTAIRS - JUWELIER
Laanstraat 18, Baarn, Tel: 035 - 541 59 37
Onlangs is aan de Oostergracht
13-15 - het nieuwe industrie
terrein van Soest - een nieuw
Soester bedrijf van start ge
gaan: de Schildersgroep O G.
De zaak staat onder leiding van
projectleider Cees K. Moenis.
Moenis beschikt over een enorme,
all-round ervaring op het gebied
van schilderwerk in de ruimste zin
van het woord. Hij werkt al meer
dan veertig jaar in deze bedrijfstak.
De Schildersgroep beperkt zich
overigens niet tot schilderen, maar
voert ook - grote en kleine - pro
jecten uit op het gebied van wand
afwerking, zowel binnen als buiten
en voor zowel particulieren als be
drijven.
Op 1 februari is de zaak officieel
van start gegaan. Moenis kan be
schikken over een ploeg van vier
eveneens ervaren medewerkers,
die de 'fijne kneepjes' kennen en
alle aspecten van het vak beheer
sen. Voor groot- of kleinschalige
klussen gaan ze niet opzij. De por
tefeuille is, zo kort na de start, al
zeer goed gevuld. 'We hebben -
ondanks onze relatieve onbekend-
Projectleider Cees K. Moenis van
Schildersgroep O en G.
Foto: Soester Courant.
heid - heel positieve verwachtin
gen; de groei zit er al duidelijk in,'
aldus Moenis.
Voor meer informatie kan men
contact opnemen met Schilders
groep O G, Oostergracht 13-15,
3763 LX Soest (postbus 445,
3760 AK Soest), ®035-5239238
of 06-52333810, fax 035-
5239243, e-mail:
schildersgroepog@tiscali-biz.nl.
konden kennismaken met Prins Niek I Nico van den
Berg) en zijn gevolg. De prins van De Narre Knollen
kwam naar de school toe, hield een toespraak en deelde
natuurlijk de onvermijdelijke onderscheidingen uit.
Daarna namen Nicolay en Rianne plaats op de versier
de tractor om met hun eigen gevolg een ronde te ma
ken. Het lange lint van leerlingen werd begeleid door
25 volwassenen, alvorens iedereen de krokusvakantie
indook. Foto: Herman van Dam
STALENHOEF SOEST
NIEUWE GRACHT 29 - TEL. 035 - 602 27 44
Op 19 februari stond - voor
het vijfde jaar - de Soester
Logopuzzel in deze krant. Heel
Soest is weer fanatiek aan het
speuren om logo en naam van
Soesterbergse zaken bij elkaar
te zoeken en zo een riante prijs
in de wacht te slepen.
Als dank aan alle logo-adverteer
ders die deze puzzelactie mogelijk
maakten werd onder hen een di-
ner-voor-twee verloot, aangeboden
door restaurant Bauers, Burge
meester Grothestraat 55. Thera
Tak van Bauers trok het winnende
lootje uit de champagnekoeler, en
dat bleek op naam te staan van
Virgil's Drankenspeciaalzaak, ge
vestigd in het winkelcentrum
Overhees.
Hartelijk gefeliciteerd en smakelijk
eten gewenst namens restaurant
Olga Goezinnen -Slagter{Logo
puzzel) en Thera Tak (Bauers)
trekken het winnende lot.
Foto: Soester Courant.
Bauers, de Soester Courant en uit
geverij Goezinnen (organisator van
de Soester logopuzzel). Alle ande
re logo-adverteerders, nogmaals
bedankt voor hun medewerking
aan deze echt Soester happening!
Zondagmiddag ongeveer 15:00
uur ging ik theezetten, toen ik op
onverklaarbare wijze met mijn zij
op de punt van de vensterbank te
rechtkwam. Dat deed goed pijn,
maar wat is pijn. Dus toch kopje
thee gezet en gedronken. Ik dacht
aan gekneusde ribben. Om half zes
toch maar naar bed gegaan.
Omdat de pijn heviger werd, heeft
mijn man toch maar Huisartsen
post Eemland gebeld. Dat was
18:15 uur. Onze dochters arriveer
den, van wie de oudste om 19:30
uur eindelijk contact had met de
huisartsenpost. Er werden diverse
vragen gesteld met betrekking tot
medicijngebruik en ik moest ze
drie keer spellen. Hoezo dokters
assistente als je van medicijnen
geen kaas hebt gegeten? Op de
vraag of wij zelf konden komen,
heeft mijn dochter geantwoord dat
ik niet aanspreekbaar was. Daar
werd niet op gereageerd en het viel
m'n dochter op, dat er niet werd
geïnformeerd wat er nu werkelijk
was gebeurd.
Toen mijn dochter aangaf, dat als
het nog langer zou duren, we zelf
wel 112 zouden bellen, werd ver
bolgen gereageerd. Uiteindelijk
werd er overlegd of er een arts kon
komen. Deze kwam om 20:45 uur.
Ik werd onderzocht en de dokter
vond mijn bloeddruk (100-60) erg
mooi, mijn protest negerend, want
normaal heb ik een hoge bloed
druk en neem ik daar twee tablet
ten per dag tegen. Vervolgens
heeft de dokter mijn longen beluis
terd om te concluderen dat hij
niets kon vinden. Uit de houding
van mijn dochters kon hij wel op
maken, dat zij hem niet zouden
laten gaan. Zij kennen hun moe
der. De dokter vond mij er toch
wat witjes uitzien en vroeg of ik
het goed vond dat er in het zieken
huis naar mij gekeken werd. Mijn
antwoord: ja.
De dokter belde de ambulance en
vertrok. De ambulance was zeer
snel ter plaatse en op de vraag van
mijn dochters met welke melding
ik binnenkwam, zeiden ze ge
scheurde long. Over het ambulan
cepersoneel niets dan lof. Zij we
ten van handelen. Terwijl ze bin
nenkwamen, had ik nog een on
derdruk van 28. Zij hebben in eer
ste instantie er alles aan gedaan
om mij in leven te houden! In het
ziekenhuis, waar het door het am
bulancepersoneel gealarmeerde
operatieteam klaarstond, was de
diagnose snel gesteld: gescheurde
milt. De doktoren waren van me
ning dat het echt niet langer had
moeten duren. Ik was in shocktoe
stand en had inwendig 2 liter ver
loren.
Dankzij het ambulancepersoneel
(en de doktoren) leef ik nog. He
laas weet ik de namen van deze
mannen niet, maar mochten zij dit
in de krant lezen: bedankt!
Suggestie: Afgestudeerde dokto
ren die nog geen praktijk kunnen
overnemen, inzetten voor de huis
artsenpost, zodat ze ervaring kun
nen opdoen en geld verdienen
voor een praktijk. Hebben we bin
nenkort geen huisartsentekort.
Misschien ook iets voor het kabi
net?!
H. Walvisch-Webster
BANKETBAKKERIJ
Voor u zelf of voor een ander
geef 't gebak
met liefde aan elkander
Soesterbergsestraat 53, Soest
Telefoon 035-6012050
