Soester Courant | 2003 | 18 juni 2003 | pagina 11

Fietsboot geen compensatie
voor verdwenen attracties

Eemeroord met WPE dagje uit

Soest 50 jaar geleden)

Groot Gaesbeeker Gilde bij
Sint Jansprocessie in Laren

'Van heidehut tot residence'

IQPSOEST r

Uit de historie van Soest(erberg)

^XgÏnaTo WQENSDAG 18 JUNI 2003

SOESTER COURANT

ERKENDE
VERHUIZERS

Veel vrijwilligers maken het voor de 20e maal weer waar

PAGINA 11

Voor al uw Verzekeringen,

Financiële Diensten,
Hypotheken en Pensioenen

Uit de Soester Courant van Vrijdag 4 Februari 1951

Van der Goen

Melchior

Hl

Kompleet verzorgde
verhuizingen

Nationaal en
internationaal

Tijdelijke opslag

Overzeeverhuizingen

Projectverhuizingen

ff B£LGRATIS-.

I[0800.022.31.91

3, enkele met

ng mef

kamer op

nrs en een toi

te bereiken

systeem

I Dertien koetsjes sierden zater-
I dag het straatbeeld van Soest
1 op. De wagens waren geladen
I met een bijzonder enthousiast
I gezelschap uit Baarn. 36 Ge-
I handicapten met 16 begelei-
I ders van Eemeroord waren op-
I gehaald door leden van Warm-
I bloed Paardenfokvereniging
I Eemland (WPE) voor een
I heerlijk dagje uit.

I De rit voerde naar de Soester Eng,
I waar een broodmaaltijd werd aan-
I geboden op het terrein van Jan
I Smeeing die al 10 jaar gastheer is
I van de gasten uit Baarn. Smeeing:
'Wat zo belangrijk aan dit jaarlijks
I terugkerend festijn is, is het vrijwil-
I ligerswerk, de paarden, de muziek,
I de begeleiding, kortom alles ge-
I beurt gewoon gratis.'

I Intussen genoten de gasten van de
I maaltijd, die muzikaal werd omlijst
I door twee leden van de Boeren-
I dansclub, die een vrolijke noot uit
I hun harmonica's te voorschijn

toverden. De zestien vrijwillige
begeleiders genoten zichtbaar mee.
Één van de twee beroepsmatige
verzorgsters Olga Fakkeldij 'Ja
voor ons is dit ook een leuke dag,
maar tevens ook de makkelijkste
dag, want wij zitten in ons jaarlijk
se kampeerweekend, en daar valt
deze rit altijd in. Het thema is dan
ook altijd 'tenten, paarden, zwem
men', want morgen gaan we
zwemmen. We kamperen in groe
pen van vier patiënten met even
veel begeleiders, zodat iedereen
voldoende aandacht krijgt. Het is
mooi werk, als je die blijde gezich
ten ziet, dan krijg je er toch wat
voor terug.'

En blijde gezichten waren er te
zien op de Eng, Een bijzonder en
thousiaste voorzitter Cees Vos:
'We bestaan alweer 26 jaar. En het
is nu al de 20c maal dat we deze rit
organiseren. Het idee is spontaan
tijdens een bestuursvergadering
ontstaan, een lid van de vereniging
had familie die op Eemeroord
werkte, en die vroeg gewoon:
waarom rijden jullie ons niet een

Foto: Foto Bell

[e-mail] SoCStfif
Soesterbergsestraat 26, Soest. 035 - 6029060 Ond©rlïilfl©

keertje?. En dat is een traditie ge
worden die we met veel plezier
willen voortzetten, het is nu al zo
vanzelfsprekend geworden dat Ee
meroord al niet eens meer belt of
het nog door gaat, ze rekent er ge
woon op. Ook onze leden houden
er gewoon met hun agenda reke
ning mee, dat er ergens in juni
wordt gereden, daarbij van harte
gesteund door hun achterban. Het
was overigens wel spannend dit
jaar in verband met de vogelpest.
We hebben pas afgelopen donder
dag te horen gekregen dat we met
de .paarden de weg op mochten.
Maar de rit was ten alle tijden
doorgegaan, want we hadden al
tractors en Jan Plezier wagens
klaarstaan. Als de dag voorbij is,
hebben wij allemaal een warm ge
voel over wat we als vereniging
gedaan hebben'.

De 71 jarige koetsier Jan de Bruin
denkt het er zijne van: 'Het is
dankbaar werk om deze mensen
gelukkig te maken, ik doe het dan
ook graag. Maar als ik deze men
sen bekijk, dan denk ik dat wij niet
mogen klagen* en dat we dankbaar
moeten zijn dat we elke ochtend
weer gezond opstaan'. Even later
werden de paarden weer ingespan
nen en de gasten stapten hier en
daar geholpen weer in rijtuigen,
om de rit terug naar Baarn te aan
vaarden. Een van oor tot oor glun
derende Cees Vos: 'Wat is dit toch
mooi, kijk die man daar met die
sigaar, die is er al 20 jaar bij, mooi
hé?'

STRAALJAGERS VIELEN OP
ZOMERS BUITEN.

Zaterdagmiddag werd nabij "Zo
mers Buiten" te Soestduincn een
grote oefening gehouden door de
Soester afdelingen van het Rode
Kruis en de twee E.H.B.O.-vere-
nigingen.

Te 3 uur waren Rode Kruisleden
in uniform en E.H.B.O.-Ieden
voorzien van E.H.B.O.-armband
op het terrein van de "ramp". Ver
ondersteld werd, dat twee straalja
gers waren neergestort nadat zij
bommen hadden laten vallen.

Niet minder dan 36 slachtoffers
waren bij de ramp betrokken en
behalve Soester helpers waren ook
aanwezig Rode Kruisleden uit
Amersfoort en Baarn, alsmede
E.H.B.O.-Ieden uit Baarn.
De afdeling Amersfoort kwam
met groot materiaal, waaronder 5
grote tenten en een keukenwagen.
Op het zeer ongelijke terrein en in
de huisjes van Zomers Buiten ver
leenden de E.H.B.O-leden de eer
ste hulp aan de slachtoffers, waar
voor padvinders en leerlingen van
Ulo-scholen fungeerden.

In snel tempo en met volledige
overgave werd deze oefening uit
gevoerd. Het Rode Kruis zorgde
voor een veilig transport van de
slachtoffers naar de aankomst- en
sorteringstent, waar de verleende
eerste hulp werd gecontroleerd en
de administratie werd verricht.
Vandaar gingen de gewonden naar
de operatie-tent, waar zij verder
werden behandeld en o.m. bloed-
transfunsie werd toegepast.

Deze oefening stond onder leiding
van de Colonne-Commandant van
het Rode Kruis afdeling Soest-
Soesterberg, dr. J. Rip, die werd
bijgestaan door de Commandan
ten van de afd. Baarn en Amers
foort, de artsen De Hartog, De
Bruin en Treffers, terwijl de Eerste
Hulp Centrale in haden was van
dr. Donker en dr. Splinter. In de
tenten berustte de medische zorg
voor de slachtoffers bij dr. Zijlstra,
terwijl Zuster Nel de leiding had
over de helpsters van het Rode
Kruis, die in deze tenten hun werk
verrichten.

Op het terrein van de ramp bevon
den zich de Burgemeester, het be
stuur van het Rode Kruis en de
Kring-Commandant van de B.B.
de heer v.d. Werff te Zeist.
Dr. P. Donker en dr. Hartog be
spraken na afloop het werk van de
Eerste Hulp en het Rode Kruis
met de respectievelijke leden.
WIE TAPTE HET BESTE BIER.
Het bier is niet alleen weer best,
doch het moet ook goed getapt
worden, wil het de goedkeuring

van de kenners wegdragen. Om
het vakmanschap te testen schre
ven de Bierbrouwerijen een wed
strijd uit voor kasteleins en hun
personeel, om te zien wie het bes
te bier het best kon tappen.
Vrijdagmiddag werd op 40 plaat
sen van ons land een dergelijke
wedstrijd gehouden, waaronder
een te Hilversum, waar de vak
mensen uit Hilversum, Bussum,
Scherpeqzeel, Loosdrecht, Maar
tensdijk, Baarn, Laren en Soest el
kaar de loef af staken.

Van de 14 deelnemende Soesten-
aren waren er vier die een prijs be
haalden. De tweede prijs werd ge
wonnen door de heren R. v.d. Lin
den (Agent Amstel Brouwerij)
met de heer G.J.H. Kuiper (Café
Royal) en de vierde prijs door de
heren A.J. Verkerk (Café Cen
traal) met de heer M. Bergers
(Hotel "Bosch en Duin").
De tweede prijs bestond uit een
geldsbedrag van f 100,-, terwijl de
vierde prijs f 50,- bedroeg.
UITBREIDINGSPLAN RIJKS
WEG.

Het hoofd van het Gemeentebe
stuur van Soest brengt ter openba
re kennis, dat Gedeputeerde Sta
ten van Utrecht, bij hun besluit van
1 Juni 1953, 5° afd., nr. 852/502,
hebben goedgekeurd het besluit
van de Raad der gemeente Soest,
d.d. 28 Mei 1952, afd. I. nr. 744,
gewijzigd bij raadsbesluit van 20
Maart 1953 strekkende tot intrek
king van de verordening, inhou
dende voorschriften, bedoeld in
artikel 43 der Woningwet, en tot
vaststelling van een uitbreidings
plan regelende de bestemming in
onderdelen voor de gronden gele
gen langs de Rijksweg (Burgem.
Grothestraat, Van Weedestraat,
Steenhoffstraat en Middelwijk
straat).

Bij voormeld besluit van Gedepu
teerde Staten werd de goedkeuring
onthouden aan die onderdelen van
het plan welke op de bijbehoren
de kaart zijn aangegeven met een
zwarte kruisarcering en een rode
gestippelde begrenzinglij n, alsme
de aan artikel 12, lid 2, van de bij
het plan behorende bebouwings
voorschriften.

Genoemd plan ligt ter gemeente
secretarie voor een ieder ter inza-

Tegen bovenbedoelde goedkeuring
kunnen belanghebbenden, die be
zwaren tegen het plan bij de Raad
hebben ingediend, binnen een
maand na dagtekening dezer be
kendmaking bij H.M. de Koningin
beroep instellen.

Soest, 16 Juni 1953.

Op zondag 22 juni zal in Laren
de traditionele Sint Janspro
cessie worden gehouden. Jaar
lijks nemen vele honderden be
langstellenden daaraan deel.
In processie lopen is een vorm
van bidden en geloofsuiting en
ook het Soester Groot Gae
sbeeker Gilde doet mee.

De laatste jaren is er weer steeds
meer belangstelling voor dit soort
geloofsuitingen. In de processie
gaan ook verschillende muziek
groepen mee, die tijdens de pro
cessie het zingen ondersteunen.
Dit jaar zal ook het tamboer-,
hoornblazèr-, Schutters- en vendel
korps van het Gilde op uitnodiging
aan de processie deelnemen. Deze
deelname bevestigt de band tussen
het gilde en de r.k. gemeenschap,
maar ook de belangstelling die er
ook vanuit Soest al heel lang is
voor deze processie in Laren,. Vele
tientallen Soesters nemen aan de
processie deel, terwijl een veel
voud daarvan de processie vanaf
de zijkant gadeslaat.

Het thema van het Sint Jansfeest,
waarvan de processie onderdeel
uitmaakt, luidt: 'Getuigen met hart
en ziel', afgeleid van het thema dat
werd gebruikt bij de viering van
het 150-jarig jubileum van het zo
geheten herstel van de bisschoppe
lijk hiërarchie.

Om 11:00 uur zal de processie ver
trekken vanaf de basiliek in de
richting van het kerkhof, waar om
12:00 uur een eucharistieviering is.
Tijdens deze viering zal het Soes
ter gilde zich eveneens presenteren
en tijdens de consecratie een vaan-
delgroet brengen. Hoofdcelebrant
bij deze viering is mgr. F. Bacqué,
de Apostolisch Nuntius, terwijl de

bisschop van Haarlem, mgr. J.M.
Punt, de predikatie zal verzorgen.

Om 13:00 uur vertrekt vervolgens
de sacramentsprocessie vanaf het
kerkhof naar de Basiliek. Daar
wordt dc processie afgesloten met
het zingen van het Te Deum, het
Tantum Ergo cn de Zegen. Op de
Brink zal het gildekorps vervolgens
een muzikale en vendeldemonstra
tie verzorgen, waaronder het ver
zorgen van het vendelgebed.

Het gilde en de Broederschap van
Sint Jan Laren hopen dat er dit
jaar vanuit Soest een grotere deel
name aan deze processie zal zijn.
Belangstellenden kunnen deelne
men aan de processie door om
10:40 uur aanwezig te zijn op het
plein voor de Basiliek, waar de
stoet wordt geformeerd. Zij kun-
nen invoegen in groepnummer 10
en gaan daarmee het Soester gilde
vooruit. Het gilde is namelijk num
mer 11 in de processie.

Zoals bekend houdt de landelijke
en ook internationaal befaamde ad
vocaat mr. Bob van der Goen kan
toor in Soest. Zijn praktijk kent na
tuurlijk ook kleine, menselijke ge
beurtenissen die niet direct in het
nieuws komen, maar toch vermel
denswaard zijn. Hierover schrijft hij
in zijn maandelijkse column in de
Soester Courant. Wilt u vorige co
lumns nog even nalezen, zie dan
www.vandergoen.nl.

'Melchior was een prachtige, trotse
haan. Het leek wel of hij telkens
ons grasveld aan het opmeten was,
zo zorgvuldig en bedachtzaam zag
je hem er rondstappen. Twaalf was
hij al. Tamelijk oud voor een haan.
Hansje had hem van zijn geboorte
af gekend en kon zich niet heugen
dat hij anders gewekt was dan door
Melchiors gekraai. Tegen de avond
zat hij altijd hoog in een van de bo
men achter in de tuin. Om hem
daar uit te krijgen was de taak van
Hansje. Hij rammelde met het
voerbakje en dan kwam Melchior

makelaars.nl

Soest krijgt er een attractie bij,
de fietsboot. Het is dan wel
geen echt Soester attractie,
[i maar de opstapplaats aan de
I Eem ter hoogte van de Ver-
f lengde Hooiweg betekent dat
deze toeristische lijndienst
I over de Eem naar het Eem-
meer Soest in de meest letterlij-
ke zin niet links laat liggen.
iToch is deze trekker maar een

geringe compensatie voor de
j legio die er in het verleden ver-
Idwenenzijn.

lOm er een paar te noemen: de
I wielerbaan Hard gaat-ie aan de
ÏKoninginnelaan; het theehuis
■Soesterdal in Soesterberg; het on-
Idergrondse (letterlijk, in een voor-
Imalige Duitse bunker op de Eng)
■cabaret De Molshoop; de uitzicht-
I toren als restant van molen De
■Vlijt aan de Kerkstraat; het vlieg-
I tuigenrestaurant Avio Resto aan

de Amersfoortsestraat in Soester-
Iberg; het robotorkest The Robot
I Musicals in het eveneens verdwe-
Inen hotel Eemland; het vogelpark
Avifora (nu serviceflat De Soester-
I duinen aan de Soesterberg-
lsestraat); het Soester Natuurbad
Pen het Spreuckenhuijsje aan het

Kerkpad Zuidzijde.

[Beperken we ons in deze afleve-
i ring tot het Spreuckenhuijsje. Het
[mag dan geen huis zijn geweest -
f al was het dat misschien van oor-
Isprong wel- al hing het dan ook
■scheef en oogde het ingevallen dak
■enigszins hol, achteraf kun je je
I afvragen of de paar huizen die

er in 1971 voor in de plaats zijn
■gekomen de afbraak van het
Spreuckenhuijsje aan het Kerkpad
zuidzijde wel rechtvaardigden.
Soest verloor daardoor een unieke
j toeristische attractie, die bezoekers

uit de hele wereld trok. Zij die het
nog hebben gekend, zullen met
weemoed terugdenken aan het
sprookjesachtige gebouwtje, waar
van de cementen voor- en zijgevel
waren versierd met talloze bordjes
met spreuken in verschillende ta
len.

Een ieder die dit huis aanschouwt
laetaf van uwen drukken kout
en rust een wijl om te geraken
tot lezen dezer dwazen zaken.

't Zij boer of burger, heer of knecht,
elk vindt hier iets voor hem gezegd
en trekt hij soms een scheve snoet
de waerheid is slechts zelden zoet.

Wijsheid en spot van alle tijden
zij zijn het die de geest verblijden
zo zullen allen, alle dagen
van 't Soester Spreuckenhuijs
gewagen.

Dit gedicht stond in oud-Holland
se letters op de gevel van het ge
bouw, de fietsenmakerij Henk van
Hengstum, waar het Spreucken
huijsje tegenaan geleund stond,
alsof het zonder die steun allang
de geest zou hebben gegeven. In
de zijmuur van het Spreucken
huijsje zelf was een grijze siertegel
ingemetseld. 'Hoefsmederij' stond
er in fraaie sierletters op. Hij her
innerde aan de tijd dat het ge
bouwtje een heel andere bestem
ming had. Een tijd die in een ver
verleden lag, want het gebouwtje
dateerde vermoedelijk uit 1654.
Dat ontdekte men toen de zwarte
pannen op het dak werden vervan
gen. Bij die gelegenheid werd in
rode pannen het jaartal 1790 ge
vormd, omdat men niet beter wist
dan dat het gebouw uit dat jaar
stamde. Men heeft dat maar zo
gelaten, hoewel bij latere naspeu
ringen duidelijk werd dat het veel

ouder was en zelfs tot de oudste in
Soest gerekend moest worden.
Dat het, ondanks de aanduiding
op de tegel in de zijmuur, geen
hoefsmederij meer was, daarover
kon geen twijfel bestaan. Daarvoor
had de pottenbakkerij De Vlieguut
van wijlen de heer D.J. Bouwens
bijna letterlijk teveel aan de weg
getimmerd door in de muren
spreukenbordjes in te metselen.

Zakgeld

Dat ging niet van de ene dag op de
andere. Bordjes die niet goed ge
noeg waren voor de verkoop, wer
den in het begin weggegooid. Bui
ten, achter het gebouwtje, kwamen
ze op. een hoop terecht. Eens in de
paar weken werd die bordenberg
opgeruimd. De jeugd uit de buurt
hield dat scherp in de gaten. Als
de duisternis was ingevallen, was
er altijd wel iemand die over het
hek klom en in de afvalberg ging
zoeken naar bordjes die wonder
boven wonder heel waren geble
ven. Er moeten op die manier heel
wat clandestiene verzamelingen
zijn aangelegd. Waarschijnlijker is
het dat de jeugd de bordjes voor

een paar stuivers aan familie en
kennissen verkocht om wat meer
zakgeld te hebben.

Nadat het idee was geboren om de
bordjes als versiering van de mu
ren te gebruiken en de eerste wa
ren ingemetseld, werden de afge
keurde exemplaren voortaan opzij
gelegd. Aan het eind van de dag of
de week werden ze bij de andere
gevoegd in één van de muren. Zo
ontstond een kleurrijk en lezens
waardig geheel en sneed het mes
aan twee kanten: Soest had een
bezienswaardigheid van de eerste
orde, en geen enkele reclame had
De Vlieguut meer bekendheid en
klandizie kunnen opleveren dan de
aantrekkingskracht die van het
Spreuckenhuijsje uitging.
Vanzelfsprekend ontbrak die be
kendheid in het begin, toen me
vrouw Bouwens met haar broer
een kleine pottenbakkerij in Bus
sum begon. Haar broer, die teken
leraar was, beschilderde in zijn
vrije tijd de voorwerpen die zijn
zuster uit vormloze bonken klei
maakte. Vlak voor de oorlog ver
huisde mevrouw Bouwens naar
Amsterdam, waar zij haar potten
bakkerij in haar centje voortzette.
De oorlog verschafte haar weinig
werk. In die periode leerde zij haar
echtgenoot kennen. Hij werd haar
leerling en maakte zich de kunst
van. het pottenbakken ook eigen.
Samen zetten ze een eigen bedrijfje
op. Omdat de rust van een dorp
hun voorkeur had boven de druk
te van de stad, zochten ze in de
omgeving van Amsterdam een ge
schikte plek voor de Vestiging van
hun pottenbakkerij. Die vonden ze
in Soest. 'De Vlieguut' verhuisde
naar het Kerkpad.

Het was een stokoud gebouwtje
waar ze hun kunstzinnige werk
voortzetten. Niet alleen de steun
van het gebouw ernaast leek het
voor omvallen cn instorten te be
hoeden, er waren ook enkele

Duizenden bordjes met spreuken
waren ingemetseld in de muren van
het Spreuckenhuijsje met z 'n dak
dat golfde als een korenveld in de
wind. tekst8>Bron Eemland Pers

bouwtechnische voorzieningen
noodzakelijk om het overeind te
houden. Het is al die jaren blijven
staan. Het overleefde alle stormen
en andere weersinvloeden, maar
tegen de slopershamer was het niet
opgewassen.

Bij toeval

Eigenlijk is het Spreuckenhuijsje er
bij toeval gekomen. Toen in het
begin van de jaren vijftig het pot
tenbakkersechtpaar Bouwens zich
vanuit Amsterdam in Soest vestig
de en voor de productie van de
spreukenbordjes het oog op het
oude gebouwtje aan het Kerkpad
zuidzijde liet vallen, was er nog
geen sprake van een 'spreuken
huisje'. Dat idee kreeg de heer
Bouwens pas toen in een gesprek
de toenmalige directeur van de
VVV zich liet ontvallen dat naar
zijn mening Soest zo weinig attrac
ties rijk was. Bouwens knoopte dat
in zijn oren en wilde er iets aan
doen. Zo ontstond het idee om de
kale gevels van zijn fabriekje op te
vrolijken met eigen producten. Die
bleken zich tot een zeer decoratie
ve versiering te lenen. Bovendien
was er het aspect van 'leringhc
ende vermaeck' voor iedereen die
er met enige aandacht naar wilde
kijken.

Al de eerste, nog onvolledige uit
voering van het idee bracht zoveel
mensen op het smalle Kerkpad op
de been, dat de politie eraan te pas
moest komen om het verkeer in
ordelijke banen te leiden, want op
zoveel toeloop was het pad niet
berekend. Sindsdien bleef de be
langstelling voor het Spreucken
huijsje alleen maar toenemen, al
werd de interesse wat meer ge
spreid getoond.

Export

In de loop van de jaren werden
vele duizenden bordjes geëxpor
teerd, in het begin vooral naar

Voorjaar 1971. Desloop van het
Spreuckenhuijsje is in volle gang.
Soest raakt een toeristische attrac
tie van de eerste orde kwijt.
tekst8>Foto archief Eemland Pers

Amerika. Vanzelfsprekend waren
de bordjes dan van Engelstalige
spreuken voorzien. Later kwamen
er ook Duits- en Franstalige spreu
ken bij. De verkoop van de spreu
kenbordjes beleefde gouden tijden.
Iedereen die ze onder ogen kreeg,
vond er altijd wel een tekst bij die
op iets of iemand uit z'n familie-
of kennissenkring van toepassing
was.

Het Spreuckenhuijsje was een be
grip in Soest. Iedere geboren en
getogen Soester kon bezoekers van
buiten die ernaar op zoek waren
feilloos de weg wijzen. Het is tot
het laatst toe een trekpleister van
de eerste orde geweest, ook toen
het gebouwtje niet langer als pot
tenbakkerij werd gebruikt. Door
.een tragisch ongeluk van één van
de medewerkers raakte het echt
paar Bouwens zo aangeslagen, dat
het eenvoudig de kracht niet meer
kon opbrengen om door te gaan.
De productie werd gestopt, stof
nam bezit van het interieur, de
deuren werden definitief gesloten.
Ze gingen pas weer open toen in
het voorjaar van 1971 de slopers
kwamen. Eerst ging het Spreu
ckenhuijsje eraan, later volgde ook
de fietsenmakerij ernaast.
Daarmee kwam definitief een eind
aan het vertrouwde beeld van
mensen, jong en oud, die in uitge
rekte of gebukte houding de aard
werkbordjes bekeken. Bordjes met
spreuken en waarheden die niet

aan een tijd gebonden zijn. Oude
en nieuwe spreuken, bekende en
minder bekende, ernstige en ironi
sche, maar altijd tot nadenken
stemmend. Er was voor 'elck wat
wils' zo liet het gedicht op de muur
van de fietsenmakerij ernaast we
ten: 't Zij boer of burger, heer of
knecht, elk vindt hier iets voor
hem gezegd'.

Nu herinnert niets meer aan dat
schitterende gebouwtje dat als
voorbeeld had kunnen dienen voor
platen met afbeeldingen uit vroe
ger jaren of de tekeningen van
Anton Pieck. Wie slechts 25 jaar
niet in Soest is geweest, zal ver
wonderd zijn of zelfs schrikken als
hij hoort wat er allemaal niet meer
is. Het enige dat rest zijn dc an
sichtkaarten van de talloze verdwe
nen plekjes. Ze hebben niet alleen
een tijdsbeeld bewaard, maar ge
ven bovendien een beeld van de
ontwikkeling van Soest. Een beeld,
waarvan men zich kan afvragen of
de Soester van toen dat wel heeft
gewild cn of de Soester van nu,
geconfronteerd met die oude an
sichtkaarten, dat niet in hoge mate
betreurt.

Voor het Spreuckenhuijsje, dat op
dc Oude Kerk na waarschijnlijk
het oudste gebouwtje was in Soest,
ouder nog dan het nu oudste
woonhuis (het veerhuis aan dc
Kleine Melm, 1681) was blijkbaar
geen redding meer mogelijk! Voor
de generatic' van nu is dat een
waarschuwing om het weinige echt
oude dat in Soest (anno 1029) nog
rest, te koesteren en te bewaren.
Opdat de generatie na ons niet al
leen aan dc hand van ansichtkaar
ten iets over het oude Soest te we
ten kan komen.

Geïnteresseerden in verhalen en
gegevens over oud-Soest ontvan
gen door lid te worden van de
Historische Vereniging Soest-
Soesterberg ieder kwartaal het
maandblad 'Van Zoys tot
Soest', vol wetenswaardigheden
over Soest-toen. Informatie:
Juul van dé Poll, 6017065.

aanzetten. Alle kippen gingen ach
ter hem aan het hok in, waar Hans
je nog wat maïskorrels strooide.
Afgelopen woensdagmiddag begon
het met de helikopter die rakelings
over het dak scheerdeHansje was
de tuin ingelopen om hem beter te
kunnen zien. De helikopter bleef
rondjes draaien boven het huis en
Hansje zwaaide. Nog nooit had hij
er een zo laag zien overkomen. Di
rect nadat deze verdwenen was,
stopten er wel vijf auto's voor het
huis. Er sprongen mannen uit die
het huis begonnen te omsingelen.
Hansje zag hun koppen verschijnen
boven de schutting waar ze over
heen klommen toen er niet snel ge
noeg werd opengedaan. Een man
met een rood hoofd van de inspan
ning gaf de anderen aanwijzingen
om de kippen te vangen. Die ze te
pakken kregen werden doodge
maakt en in een bak gegooid.
'Als jullie niet ophouden haal ik de
politie!'riep Hansje.

'Wij zijn de politie,zei een man
met een pet op. 'Hoeveel kippen
hebben jullie?'

De man met het rode hoofd kwam
naar hem toe. 'Ik ben de dieren
arts, zei hij. 'Ik houd toezicht dat
alles goed gaat.

'Melchior is niet ziek,' zei Hansje.
'En de kippen ook niet.

'Daar gaat het nu niet om,zei de
dierenarts en draaide zich om.
Waar was Melchior? Die was een
boom ingevlogen. 'Die krijgen wê
wel te pakken,zei een man die in
het groen gekleed was. Hansje zag
nu pas dat hij een geweer bij zich
had. Hij legde aan en schoot. Mel
chior tuimelde uit de boom. Hij
was niet gelijk dood en sleepte zich
voort in een spoor van bloed. De
dierenarts liep erop af en draaide
hem de nek om. Het kadaver wierp
hij in de bak.

'Wil je dit formulier aan je vader
geven?' zei hij en overhandigde
Hansje een papier. Toen ik thuis
kwam gaf hij het mij. Als we het
formulier goed invulden kregen we
7,50 per kip en voor Melchior
€8,50.

Gisternacht stond hij aan m 'n bed.
'Ik hoorde Melchior,zei Hansje.
'Ik hoorde hem kraaien.

'Dat kan niet,zei ik, 'ga slapen.
Melchior is dood. Maar als dit over
is kopen we een nieuwe haan. En

die noemen we net zo.

'Hij wil ons waarschuwen. Kunnen
ze ook 's nachts binnenvallen?
Hoor je hem dan niet?'

Ik belde de dokter, maar die wilde
niet komen want hij had geen
koorts. Sorry dat ik u dit allemaal
vertel. Dingen waar u als advocaat
natuurlijk niets mee kunt.
Mr. Just had aandachtig geluisterd.
Al had hij, sinds hij de vogelpest-
c/aims behandelde, dit soort verha
len de laatste tijd al zo vaak ge
hoord. 'Waar ik me schuldig over
voel', vervolgde zijn cliënt, 'is dat ik
Hansje verkeerd heb opgevoed.
Had ik hem maar eerder bijge
bracht dat ze elk moment je huis
kunnen binnenvallen. Datje mach
teloos staat ook al is bewezen dat
wat ze doen zinloos is. Maar er be
staat nu eenmaal geen beweging te
gen zinloos overheidsgeweld. Al
krijgen we er Melchior niet mee te
rug, wilt u ook namens ons die pro
cedure tegen de staat voortzetten?
Want een overheid die zo met die
ren omspringt zal, zodra zich een
geschikt moment voordoet, ook
mensen niet ontzien.

I