Opgelucht juichen op Bosstraat-Oost
Aanvalszucht VYZ'49 pakt goed uit
Kapitein Arjan Roest in rol van assistent
>esfe/l
5.NL
Slotfase hockeyers beslissend
W\ f
Ervaren spelers Hees laten
ditmaal een steekje vallen
SEC ondanks tegenvallers
in evenwicht met Nieuwland
vHHHHHPIi
WOENSDAG 17 SEPTEMBER 2003
SOESTER COURANT
PAGINA 13
est
W
WEKEN
Eerste thuiszege sinds 854 dagen bevrijding voor Soest
Uitstekende competitiestart tegen HCSC: 4-1
VOETBAL- zaterdag
ïaBm
VOETBAL- zondag
VOE'TB AL- zaterdag
Strafcorners helpen MHC aan 2e zege; dames nog zoekende
HOCKEY
VOETBAL- zondag
I Smeeing/BDC met minder bagage loodzware competitie in
HANDBAL
Smeeing/BDC
activiteiten.
KORTING
GEGARANDEERD
NERGENS
GOEDKOPER
KORTING
iPGENS
CSEDKOPER
KORTING
KORTING
|De supporters hebben er lang
f op moeten wachten, maar zon-
dag boekte Soest sinds 13 mei
V2001 eindelijk weer eens een
■thuisoverwinning. FC De Bilt
moest eraan geloven: 4-2. 'Het
nieuwe clubgebouw was net ge-
K opend en dus konden wij dan
ook maar een ding doen van-
jg: winnen', aldus trainer
I jHansdeWit.
I Het was voor de ruim 400 toe-
schouwers een aantrekkelijke wed-
I strijd met alles er op en er aan. De
blauwwitten trokken van meet af
ten aanval, en dat leverde kansen
I op voor Gerdo Kuenen en Jordi
Brouwer. De laatste speelde zon
der te scoren een zeer goede wed-
1 strijd. 'Ik had vandaag heel wat
werk te verrichten, en heb aardig
wat kilometers gemaakt'.
Keeper Reyer Ran van Soest
kwam in de 8C minuut te laat uit
zijn doel, maar de lob verdween
over zijn heiligdom. De thuisclub
drong wel aan, maar kon niet echt
een vuist maken. En zo viel de te-
gengoal. In de 21° minuut kon
Rene Nelemaat volkomen vrij in
koppen. En dat was een stan
daardsituatie waar trainer De Wit
zich druk om maakte. 'Daar trai
nen we nou de hele week op, en
toch gebeurt het weer, onbegrijpe
lijk'.
Maar deze tegentreffer had een
gunstig effect op de Soesters. In
eens werd er beter gecombineerd
1 en in de 31c minuut had dit resul
taat. Ton Edelbroek trof de lat en
in de rebound bestookte Brouwer
de doelman die alleen maar kon
I stompen. Vervolgens stond Ri-
chard Pietersen klaar ofn de 1-1
binnen te knallen. Het spel werd
grimmiger en de eerste gele kaart
was voor ex-FC Utrecht speler
Edwin de Kruyff, na een smerige
overtreding op Mark van der Lee.
De beginfase van de tweede helft
was duidelijk voor de gastheren en
in de 55c minuut werd Brouwer
door de Biltse doelman onderuit
gehaald op de doellijn, maar tot
een ieders verbazing gaf scheids
rechter Balder een vrije trap in het
doelgebied in plaats van een straf
schop. De vrije trap van Pietersen
strandde in de muur, maar Michel
Broodkoorn prikte de afgeslagen
bal weer naar Pietersen die voor de
tweede keer het Biltse net liet bol
len: 2-1.
Onzekerheden
Hoewel Soest de klus toen had
moeten klaren, begonnen de onze
kerheden in de verdediging van de
blauwwitten zich op te stapelen.
Menig supporter zal met angst aan
vorig seizoen gedacht hebben, toen
de punten ook vaak wegglipten in
de slotfase. En hun angst werd
aanvankelijk bewaarheid. Peter de
Wit speelde verkeerd terug op
doelman Ran die op zijn beurt te
laat reageerde, en het kwaad was
geschied (2-2).
Maar eindelijk zat het Soest eens
mee, want nog geen 30 seconden
later stond het alweer voor. Jeffrey
Toonen van De Bilt trof eigen doel
en werd ironisch genoeg afgestraft
voor zijn laffe daden (hij schoot
twee maal de bal tegen een geb
lesseerde speler aan).
De genadeklap voor de gasten
werd ingeleid door Pietersen die
Gerdo Kuenen perfect bediende:
4-2. Er vielen ook nog wat kaar
ten, geel voor Michel Broodkoorn,,
en de tweede voor Jaap ten Haaf
(wat rood betekende). Maar de
lang verwachte zege kwam niet
meer in gevaar, en alles wat Soest
een warm hart toe droeg, maakte
een hele mooie vreugdesprong bij
het eindsignaal. Daar hadden ze
dan ook ruim twee jaar op kunnen
oefenen.
Trainer De Wit was duidelijk op
gelucht: 'Er is een pak van mij en
de groep afgevallen, dit hebben we
echt nodig voor de basis om door
te gaanWe hebben vooral de eer
ste helft redelijk tot goed gespeeld
eri verdiend gewonnen, en volgens
mij was het voor publiek een aan
trekkelijke pot voetbal. De tweede
Omdat een tegenstander op
ruimt, komt Mich el Broodkoorn
ditmaal niet aan de bal. Uiteinde
lijk was het toch Soest dat eindelijk
weer eens op eigen veld aan het
langste eind trok.
Foto: Foto Bell
helft was wat minder, maar je moet
wel twee ploegen hebben die wil
len voetballen om er iets leuks van
te maken. Ook vond ik dat het
duel te hard was, maar dat vind ik
wel het enigste minpunt van. van-
Het waren zaterdag niet de jon
kies, maar juist de ervaren spe
lers van Hees die een steekje
lieten vallen. Daardoor kon
Renswoude, dat twee jaar gele
den ook een verjonging van de
selectie doorvoerde, de winst
in eigen zak steken: 3-1.
Zoals afgesproken begonnen -de
roodwitten afwachtend aan het
duel, maar nadat ze het eerste
kwart ongeschonden waren door
gekomen, gingen ze meevoetballen
en hadden Danny Brandenburg en
Bas van de Broek de score kunnen
openen. Dat gebeurde evenwel in
de 38e minuut bij een uitval van
Renswoude, waarbij Sander Rinjah
knullig de fout inging: 1-0. Nog
voor rust kwam Hees op een rui
mere achterstand, toen de thuis
ploeg een vrije trap verzilverde.
Jan Bos greep in, haalde linksback
Rutger van Luijtelaar naar de kant
en versterkte de voorhoede met
Bunyamin Baskaya. Renswoude
werd daarna bijkans van de mat
gespeeld en nadat Erik van Mou-
rik de marge had verkleind, hing
de 2-2 in de lucht. Zeker toen bij
Renswoude een speler werd weg
gestuurd, maar dat moment bete
kende de ommekeer in het duel. In
plaats van een tandje bij te zetten,
opereerde Hees ineens weifelend
en libero Robert Schadee weiger
de door te schuiven en hief zo
doende het theoretische voordeel
op het middenveld bij voorbaat op.
De aanwijzingen van Bos werden
niet opgevolgd en tot overmaat
van ramp scoorde Renswoude na
een counter, waardoor Hees ten
minste een punt en wellicht drie
punten onnodig achterliet.
Verdedigen is dit seizoen het
motto van WZ'49 om zo het
verblijf in de eerste klasse eens
een keer langer dan een jaar te
laten duren. Maar deze ge
dachte was zaterdag niet te
merken aan de Eemweg, waar
HSCS met 4-1 aan de kant
werd gezet. Trainer Ronald
Heerschop: 'mijn jongens
moeten nog wennen aan het
verdedigend spel, ze zoeken
liever de aanval, nou dat pakte
vandaag aardig uit.'
Met Robert Hagen in het doel be
gonnen de Soesters de wedstrijd
tegen HCSC uit Den Helder aan
vallend. Dat leverde kansen op
voor Stephan de Koning, maar die
stond nog niet scherp. Toch ont
snapte de thuisclub aan een achter
stand. In de 8C minuut kopte Eloy
Kok de bal op de doellijn weg, na
dat Hagen was gepasseerd.
Vijf minuten later was het raak
voor de Soester ploeg, Gijs Schaap
was niet zelfzuchtig én schoof de
bal bekeken door naar De Koning
die de Helderse doelman ver
schalkte: 1-0. Terwijl iedereen op
gelucht achterover leunde op
sportpark Zonnegloren, besloot
Robert Hagen de spanning in de
wedstrijd terug te brengen. Onno
dig haalde hij de spits van HCSC
neer. De goed leidende arbiter
Kees van Ewijk wees gedecideerd
naar de stip. Daarna maakte Ro
bert zijn fout goed om geen hoek
te gokken, maar gewoon naar de
bal te blijven kijken en de zwakke
strafschop te pakken.
Na deze opsteker liet de thuisclub
zich niet van de aanval weerhou
den, en het doel van HCSC werd
stevig onder druk gezet. Er kwa
men mogelijkheden voor een rui
me voorsprong met de rust. Maar
de spitsen misten de zuiverheid.
Na rust werd nieuwkomer Mauri-
ce Eijpe in het veld gebracht voor
De Koning die weer last kreeg van
oude liesblessure. Terwijl hij nog
onder de douche stond, had
Schaap in de 2® minuut de bal al in
het vijandige doel getorpedeerd,
met een vrije trap a la Platini, krul
de hij de bal tegen het net: 2-0.
Deze treffer betekende het einde
van het verzet van de bezoekers.
De verdediging van HCSC nam
een lachwekkende vorm aan, en
het was Bas van Doorn die na
goed doorkoppen van Paul Hil-
horst de 3-0 liet aantekenen.
.Heerschop bracht Saddy de Ko
ning in voor Hilhorst en die wissel
maakte duidelijk, dat er niet voor
verdedigen werd gekozen. Saddy
miste gelijk een dot van een kans
na een assist van weer Schaap die
lekker in de wedstrijd zat en be
hoorlijk scherp was. De 4-0 werd
gescoord door Eijpe. 'Ja dat was
een leuk begin, scoren in mijn eer
ste wedstrijd voor VYZ'49, ik heb
vandaag maar één helft gespeeld,
ik ben net van vakantie terug en
heb nog wat conditieachterstand'.
Maar 'natuurlijk' bleef de traditio
nele tegentreffer niet uit. Frans
Coppoolse kon ongehinderd sco
ren: 4-1. Na deze treffer was het
gedaan met de wedstrijd. Peter
Wolfsen verving nog Gerard
Becker en Kok kon zich even niet
beheersen en gooide de bal in de
nek van een tegenstander, wat hem
in de overigens sportieve wedstrijd
op een gele kaart kwam te staan.
Na afloop een zeer tevreden Ro
nald Heerschop: 'Eigenlijk is het
een droomstart voor mij, ik heb
nog nooit op het niveau van de
eerste klasse geacteerd, en dan ge
lijk zo'n overwinning. Maar ik baal
wel weer van die tegentreffer, we
verslappen te vaak bij een voor
sprong. We krijgen vast wel zwaar
dere tegenstanders, en dan zuilen
we toch moeten leren om te blijven
verdedigen, maar dat valt voor
deze jongens niet mee, ze willen zo
graag naar voren.'
Op de resultaten van de heren
van MHC Soest valt tot dusver
niets aan te merken. Ook de
tweede wedstrijd, uit tegen
Spandersbosch, werd in winst
omgezet (1-3) en dus staat de
formatie van Paul Jonker fier
bovenaan in de tweede klasse.
De tevreden coach kan echter
nog niet achterover gaan leu
nen.
Hij verwacht sowieso nog meër
oppositie en vihdt dat zijn ploeg
tot nu toe niet vreselijk veel beter
was dan de tegenstanders. 'We ver
vallen nog te veel in het eenvoudig
inleveren van de bal. De kansen
van de tegenstanders worden
meestal voorafgegaan door fouten
van ons. Als ik dat eruit kan krij
gen, zijn we een heel eind, maar ik
durf nog geen uitspraken naar bo
ven toe te doen', aldus Jonker die
overigens wel progressie waar
neemt in het hockey.
Wat dat betreft was het duel met
Spandersbosch een uitstekend
voorbeeld. Tot vlak voor tijd kon
het alle kanten op gaan. Soest was
na een counter via Rogier van der
Meer op 0-1 gekomen, maar uit
een strafbal werd het 1-1. Er was
sprake van een gelijkopgaande
wedstrijd met kansen over een
weer. Pas in de slotfase viel de be
slissing.
In de 65e minuut rondde Garreld
Klaucke een strafcorner af, vlak
daarna legde Spandersbosch aan.
De bal verdween in de richting van
de plank, maar op de lijn bracht,
Aarnout Boehmer redding. De
eindstand kreeg een overdreven
tintje door toedoen van Justin van
de Born. Hij was in de laatste mi
nuut succesvol bij een strafcorner.
Opnieuw werden de dames van
MHC met duidelijke cijfers opzij
gezet. Na de 1-5 tegen Hilversum,
won Myra zondag met 5-0. Van
een afstraffing wilde Soest evenwel
niets weten. Myra bleek vooral bij
de strafcorners meer variaties te
hebben ingestudeerd én te beheer
sen, en scoorde driemaal uit een
dergelijke situatie. De competitie
op de kunstvelden is nog zo vers
als het gras dat in het voorjaar
voor het eerst wordt gemaaid en
daarom maakt Chris Marije Sud-
meijer zich allerminst zorgen. 'Er
kan nog veel veranderen, we zijn
net een diesel die langzaam op
gang moet komen. Het is allemaal
nog even wennen met een nieuwe
coach, een gewijzigde samenstel
ling en een ander systeem.'
Of de defensie er ten koste van het
viermansmiddenveld een dame bij
krijgt, is nog even afwachten bij de
ploeg die door Hans Kroon een
aanvallender cöncept is opgelegd.
Grote tegenvaller was dat midden
velder Gonda van Noppen met
een geblesseerde pols uitviel en
mogelijk een of twee duels aan de
kant moet blijven.
Kraaien, dat eveneens tweemaal
verloor en een slechter doelsaldo
heeft dan MHC, komt zondag
langs. Wellicht dat de Soesters dan
de eerste stap voorwaarts kunnen
zetten.
Hoewel op het personele vlak
veel tegenvallers geslikt wer
den, sleepte SEC-zondag een
gelijkspel uit het vuur tegen
Nieuwland. De Amersfoorters
die zichzelf tot favoriet hadden
uitgeroepen, hadden voor rust
(1-0) het betere van het spel,
daarna maakte SEC de dienst
uit: 1-1.
Vanuit de dug-out moest René
Ribberink voortdurend wijzigingen
in de opstelling aanbrengen. Na
vijf minuten viel Marcel Dorrestein
met een naar het zich laat aanzien
zware knieblessure uit. Even was
er sprake van chaos in de Soester
gelederen en Nieuwland profiteer
de daar vrij snel van. Bovendien
raakte SEC in de persoon van San-
der Veenendaal nog een midden
velder kwijt. Kort na rust kon We-
sley Ribberink evenmin verder.
Omdat SEC in de tweede helft uit
een ander vaatje tapte, legde het
de gastheren ondanks de omzettin
gen zijn wil op. De gelijkmaker
van Jeffrey van den Hoed, na een
fraaie actie van Michael van de
Laan, was dan ook meer dan ver
diend. Vlak voor tijd was de doel
puntenmaker de aangever, maar
kwam Van de Laan een tel te laat
om de beslissende tik uit te delen.
In overleg met zijn collega Ron
Daselaar van Baarn zette Ribbe
rink daarna meteen een streep
door het oefenduel dat gisteravond
zou worden afgewerkt. Het ziet
ernaar uit dat de Soester trainer
voorlopig geen beroep kan doen
op Dorrestein. In de ziekenboeg
zitten ook al Antek Wojtkowski en
Raymond Hoed. Bovendien hangt
Ramon Heijnen een schorsing bo
ven het hoofd na de rode kaart
lag 8.00-20.00
ag 8.00-18.00
ijzigingen en/of zetfouten voorbehouden
Zaterdagavond begint Smeeing/
IBDC aan de nieuwe competi-
|tie. Voor het eerst sinds 1985
zonder Arjan Roest. Goed, de
handballer bleef vorig seizoen
vaak aan de kant, nadat hij tot
tweemaal toe zijn knie bless-
jperde, maar toen dacht de 38-
jarige Roest nog aan een rent
ree. Tot deze zomer, toen een
kijkoperatie uitwees dat de
kruisband van zijn linker knie
naar de Filistijnen is.
['Dan zit je ineens thuis met je
pootje omhoog. In eerste instantie
wil je er helemaal niet aan toege
ven en hoop je dat je met een bra-
ce verder kunt. Op therapie heb
ben ze snel duidelijk gemaakt dat
p ik dat uit mijn hoofd kon zetten.
I Pas dan dringt het besef door dat
le divisjf: Aalsmeer 2, Anmio,
Atomium'61, BDC/Breakers,
DES'72, De Gazellen, Gemini,
Groene Ster, Htirry Up,
Smeeing/BDC, Swift, UDSV,
Quintus 2, Volendam 2.
Trainer/coach: Paul van den
Deijssel.
Assistenten: Cleem Diëiners,
Arjan Roest, Edwin Zoetelief.
Selectie: Manasse Wisse, Ro
bert Wijnen, Pieter de Vries,
Bas Tolboom, Michel Roest,
Bob san den Bergen, Willem-
Jan Ruder, Jos: Lans, Patrick
Versteegh, Charles van Korde-
laar, Koen Smeeing, Guus
Tourné, Richard van den Hoef,
Wouter Jacobs, Remco Hofste
de, Dennis Dieniers, Jordie
Kemme, Cleem Diemers.
sporten met een bal er niet meer in
zit. Dat is wel even slikken.'
Na maandenlang noodgedwongen
stil te hebben gezeten, ging Roest
op advies van de orthopeed weer
aan de gang om zijn spieren ster
ker te maken, zodat hij in ieder
geval 'iets' zou kunnen doen. Bo
vendien, de vakantiefoto's bewe
zen het: de sporter in hart en nie
ren had een 'zwembandje' gekre
gen. Omdat het resultaat van de
inspanningen tegenviel, begon de
Soester aan een operatie te den
ken. De positieve ervaringen daar
mee van lotgenoten en de wil om
toch te kunnen sporten gaven de
doorslag.
Op 7 oktober wordt een pees uit
zijn hamstring gehaald en op de
plek van de kruisband aange
bracht. De lange herstelperiode
neemt hij op de koop toe. 'Als
contactsport zal handbal wel te
veel zijn, maar ik wil straks weer
kunnen tennissen en in het bos
hardlopen, zonder het risico dat ik
door mijn knie ga.'
De gedrevenheid en het doorzet
tingsvermogen die hij als handbal
ler had, zullen hem van pas ko
men. 'Een jongen als Van Nistel-
rooij is een halfjaar lang elke dag
bezig geweest in Zeist. Zeg dat ik
driemaal in de week fysiotherapie
doe, dan moet je rekenen op negen
maanden tot een jaar. Van de or
thopeed hoorde ik dat zeven van
de tien mensen dat na zo'n opera
tie niet volhouden. Je bent veel tijd
kwijt en het is heel belangrijk dat
je het kunt opbrengen. Ik ben ge
wend om drie keer per week te
sporten, dus wat dat betreft ben ik
blij dat ik straks hard zal moeten
trainen.'
Assistent
Helemaal verloren is Roest niet
voor Smeeing/BDC. Trainer/
coach Paul van den Deijssel strik
te hem, na de onheilstijding, als
assistent voor de begeleidingstaf.
Roest gaat zijn techniek, tactische
kennis en ervaring in individuele
trainingen overdragen op anderen
en wordt coach van het tweede
herenteam.
'Al die jaren heb ik mogen spelen
in het eerste, waarvoor de club
veel moest regelen. Nu komt de
tijd dat ik iets terug kan geven. Het
komend jaar moet ik zelf veel her
steltrainingen doen, maar mis
schien dat ik volgend seizoen een
jeugdgroep ga trainen. Dat heb ik
al eerder gedaan. Coachen is
nieuw voor mij. Dan komen er
hele andere dingen op je af dan
wanneer je als speler in het veld
staat. Dit wordt voor mij een
mooie gelegenheid om te kijken
hoe het is', zegt Roest die voorals
nog geen pretenties heeft om
hoofdcoach te worden.
Die optie heeft nog niet zijn pad
gekruist, maar het idee dat hij dan
naar een andere vereniging zou
moeten gaan, spreekt hem niet
aan. In het verleden sloeg hij als
speler tot tweemaal toe een aan
bod van een eredivisieclub af. Lek
ker in de buurt bij zijn eigen 'klup-
pie', verder reikt zijn sportieve
ambitie niet. Mede daarom ligt het-
voor de hand dat hij ooit trainer/
coach van het eerste van Smeeing/
BDC gaat worden. Ook al, omdat
hij in het verleden vaak de hon
neurs waarnam van trainers die
ziek waren en de boel op sleep
touw nam als er even geen oefen-
meester was. Aan de orde is deze
mogelijkheid echter nog niet ge
weest. 'Ik heb veel trainers meege
maakt en van allemaal 'steek je iets
op. Qua techniek en inzicht zit ik
zeker niet aan de onderkant van
het trainersgilde', meent Roest in
het algemeen.
Vertrouwen
Voorlopig is er onder leiding van
Van den Deijssel voor hem, Cleem
Diemers en keeperstrainer Edwin
Zoetelief (een trainersstaf met een
divisie-ervaring van ongeveer 70
jaar!) voldoende werk aan de win
kel. Smeeing/BDC heeft ervaring
en kwaliteit ingeleverd en met
name de vier junioren die aan de
selectie zijn toegevoegd, zullen een
grote stap moeten maken. Roest
heeft er alle vertrouwen in. 'Als je
bijvoorbeeld Dennis Diemers ziet.
Hij heeft een jaar meegetraind en
heel veel bijgeleerd', aldus Roest
die weet dat het komend seizoen
'geen makkie' zal worden. En dat
is misschien wel een understate
ment.
'Zeker voorin is het moeizaam.
Daar lagen vorig seizoen al proble
men en het is er zeker niet gemak
kelijker op geworden. Vorig sei
zoen waren de krachtsverhoudin
gen minimaal. Vier onnodige ne
derlagen minder en we waren vier
de geworden. Nu moeten we maar
zien, dat we weer twaalfde wor
den. Sta je twee doelpunten voor
en een of twee spelers verliezen
hun kop, dan verlies je. Dat ge
beurde vorig seizoen ook al met
ervaren spelers en dus moeten we
kijken hoe het nu met de jongeren
gaat. De rust bewaren als het no
dig is en geen doldriest balverlies
lijden, daar gaat het vaak om', do
ceert Roest in het wedstrijdhokje
van B"eukendal, terwijl de selectie
beneden in de zaal aan de war-
ming-up bezig is.
Naast leren en ervaring opdoen is
'enthousiasme' dit handbaljaar het
sleutelwoord bij de handbalselec
tie. 'Dat is wat we al sinds mei na
streven. Er wordt met plezier ge
traind en dan kan iedereen veel
van elkaar hebben.'
Gewenning
De spelersgroep is gewijzigd en
heeft een periode van gewenning
nodig, zowel binnen als buiten de
lijnen. Ook al omdat een aantal
spelers op een andere positie gaat
spelen. Rechter opbouwer Charles
van Kordelaar schuift door naar
het midden om de rol van Roest
over te nemen. Koen Smeeing
neemt dan diens plek in, zodat
Bob van den Bergen een plek
krijgt in de rechter hoek. De ande
re basisspelers, zo verklapt Van
den Deijssel, zijn Robert Wijnen
(linker opbouw), Jos Lans (linker
hoek), Remco Hofstede (de opvol
ger van cirkelloper Richard van
den Hoef) en doelman Manasse
Wisse die de aanvoerdersband om
zijn arm krijgt. Maar verder wordt
van iedereen verwacht dat hij zo
wel in het eerste als in het tweede
inzetbaar is. Want in de wedstrij
den, waarin Van den Deijssel zijn
team reële winstkansen toedicht,
zal de coach een beroep doen op
de ervaring van Michel Roest, Van
den Hoef, Guus Tourné en Wil
lem-Jan Ruder. Zelfs veteraan en
assistent-trainer Cleem Diemers is
speelgerechtigd. Omwille van de
beschikbaarheid van de 'reserves'
worden alle thuiswedstrijden
voortaan op zaterdagavond ge
speeld, in Beukendal en Spleasu-
re Centrum en zelfs eenmaal in de
Banninghal. Komende zaterdag
opent Smeeing/BDC de reeks om
20:10 uur in Beukendal tegen
BDC/Breakers, achter titelfavoriet
UDSV een van de sterkere ploe
gen.
De gedegen voorbereiding voedt
Van den Deijssel met goede moed.
'We hebben veel tegen divisiege
noten gespeeld, sommige wedstrij
den gewonnen en zijn geen een
keer weggespeeld.'
Ook volgens Roest zijn de voorte
kenen gunstig. 'Het is nog geen
eenheid, maar er straalt enthou
siasme uit en daarin wordt ieder
een meegetrokken. Iedereen is er
van doordrongen dat we het met
deze groep moeten doen.'
Autoriteit
Hij heeft inmiddels volledig geac
cepteerd dat hij niet meer als spe
ler zal terugkeren bij Smeeing/
BDC, waar hij bijna een hele ge
neratie als spelmaker, organisator
in de defensie, mentor van jonge
ren en aanvoerder een onbetwiste
leidende rol en een voorbeeldfunc-
Arjan Roest (rechts) in een nieuwe rol als assistent
trainer. Op 7 oktober wordt de kapotte kruisband van
zijn linker knie vervangen door een pees uitzijn ham
string. Voor het herstel staan minimaal negen maan
den, maar in de technische staf van Smeeing/BDC zal
hij toch zijn steentje kunnen bijdragen. Doelstelling van
de gewijzigde en deels verjongde ploeg: handhaving in
de eerste divisie. Foto: Herman van Dam
tie had. Twee degradaties uit en
net zo veel promoties naar de eer
ste divisie maakte hij mee. Grof
weg tweeduizend doelpunten
scoorde hij voor de hoofdmacht.
Aijan Roest was een sporter die
naar de buitenwacht toe misschien
door zijn bescheidenheid soms de
uitstraling miste van de autoriteit
die hij binnen de selectie was. Toch
zal het moeilijk zijn om in Soest
iemand te vinden, die als actieve
sporter zo'n staat van dienst op
bouwde. Hij zag speler^ en trainers
komen en gaan. Nu is hij aan de
•beurt, al is het hem niet gegund
'het moment van afscheid zelf te
bepalen. Er zijn de herinneringen
aan een fraaie carrière met hoog
te- en dieptepunten, maar in'de
actualiteit rest alleen groot respect
voor wat hij presteerde.
'Chagrijnig? Nee, daar is niemand
bij gebaat, ik zelf ook niet. Aan de
ene kant ben ik er vrij nuchter on
der. Altijd heb ik gedacht: zo lang
het goed gaat, blijf ik spelen. Ei
genlijk ben ik allang blij dat dit niet
is gebeurd, toen ik begin 20 was.
Nu telt mijn herstel. Het gaat erom
dat ik weer kan sporten en met
mijn dochtertje tegen een shuttle
kunnen slaan, zonder te moeten
oppassen. Ik sla me er wel door
heen, al is het maar om mijn
zwembandje kwijt te raken.'
ft
