Geen geld GS voor intocht prinselijk paar
Kerststal bij 't Vaarderhoogt
Soest 50 jaar geleden
Kinderboek 'De Tatoeage'
van Mouissie prikkelt
Yolkskerstzang Soest
op zondag 14 december
Alle partijen als winnaar uit
rechtzaal door 'mediation'
'Van heidehut tot residence'
Uit de historie van Soest(erberg)
PAGINAJO I WOENSDAG 3 DECEMBER 2003
SOESTER COURANT
PAGINA 11
'Levende' traditie voor jong en oud
$ɧSwl
'Ik wil mooi schrijven, niet de les lezen'
In Petrus en Pauluskerk
i SPULLENHULP
f338.000.-
komt Soest in
1954 te kort.
'Bemiddelen' naast rechtspraak blijkt succes
1.25
>n, 100 gramO.69
5t 100 grO.79
1.29
Of het nu sneeuwt of niet, bij
tuinadviescentrum 't Vaarder
hoogt is het kerstgevoel volop
aanwezig. Buiten staat weer
een grote collectie kerstbomen
in alle soorten en maten, die
door onze vakmensen speciaal
op kwaliteit zijn uitgezocht.
Binnen is een prachtig kerst
kasteel gebouwd, sfeervol ver-
I licht en met kerstartikelen te
kust en te keur.
En natuurlijk zou Kerstmis bi] 't
Vaarderhoogt niet compleet zijn
zonder de traditionele levende
kerststal. Dit jaar alweer voor de
33e keer! Heel wat Soesters die
vroeger als klein jochie of meisje
aan de hand van papa en mama
naar de levende kerststal kwamen
kijken, komen nu als volwassenen
met hun eigen kinderen. Jong en
oud in Soest en omgeving vinden
ook dit jaar weer hun weg naar de
Dorresteinweg om de dieren te
bekijken en ze te aaien.
Een bijzondere aandachttrekker in
de levende kerststal is dit keer de
prachtige nieuwe kerstgroep, met
poppen die gemaakt zijn door nie
mand minder dan Ria Oudijk. Zij
is een autoriteit op het gebied van
poppen en kleifiguren, en heeft
ook al een aantal boeken op haar
naam staan. Stuk voor stuk is elke
pop in de kerstgroep een klein
meesterwerk.
De driedaagse kerstmarkt bij 't
Vaarderhoogt vindt dit jaar plaats
op vrijdag 12, zaterdag 13 en zon
dag 14 december. Daarover kunt u
meer lezen in de Soester Courant
van volgende week.
Kerkstraat 5 3764 CR Soest
Tel.: 035-6030303 - Fax: 035-6029995
'Wat heb je daar nou?' Zachtjes
gleed mijn vinger over de vage
contouren van drie kromme
strepen in een vierkant. 'Niet
doen, je kriebelt.' Grinnikend
trok ze haar arm naar zich toe.
'Maar wat is het?' Ze schokte
met haar schouders en lachte
een beetje verlegen. 'O, het is
een hok met gebroken tralies.
Het teken tegen dierproeven.'
Alweer die dieren. Ik streelde
haar arm en schouder alsof ik
daarmee de lelijke zwarte stre
pen weg kon vegen.
De Soesterse Saskia Mouissie
(1946) heeft het met haar vierde
kinderboek 'De Tatoeage' voor el
kaar gekregen, om naast een mooi
pakkend verhaal, haar lezers te
prikkelen tot nadenken. Hoe groot
is jouw wereld? Stilstaan bij een
eigen identiteit, persoonlijke rela
ties en ontwikkeling. 'Toch bevat
het boek geen boodschap en heb
ik het niet geschreven om kinderen
iets te leren. Op de eerste plaats
wil ik amuseren en gewoon een
mooi verhaal schrijven dat "pakt".
Het is mooi meegenomen als het
jonge mensen aanzet en prikkelt
tot nadenken.'
'Heb je geen spijt van dat ding?'
'Ja, en vooral van dat ik het door
zo'n amateur heb laten doen. Voor
mijn volgende tatoeage zoek ik een
echte vakman. Ik wil zo'n bandje
prikkeldraad om mijn arm of pols.'
Ik aaide over haar arm en huiver
de al bij het idee. 'Waarom prik
keldraad?' 'Zo voel ik me vaak.
Als een gevangene.'
Arend zit in z'n eindexamenjaar en
weet helemaal nog niet wat hij met
z'n toekomst wil. Het drijft z'n
ouders af en toe tot wanhoop. Het
liefst zou hij gaan reizen, maar dat
zullen zijn ouders waarschijnlijk
nooit goed vinden. Zijn oudere zus
Merel is al uit huis en heeft het
helemaal voor elkaar. Hij wordt er
vaak mee geconfronteerd. On
danks de moeilijke keuzes waar hij
voor staat en de botsingen die z'n
vraagtekens thuis met zich mee
brengen, heeft hij de tijd van z'n
leven. Het vriest dat het kraakt.
Zodra de schoolbel klinkt, vliegt
Arend naar het ijs. Samen met
vrienden maakt hij lange schaatst
ochten. Op een van deze dagen
ontmoet hij Félice, een meisje dat
heel anders is dan alle anderen. Hij
wordt op slag verliefd.
Na een paar weken is ze opeens
verdwenen. Arend gaat naar haar
op zoek en komt erachter dat ze
fanatiek lid is van het Dierenbe
vrijdingsfront. Hij is nog steeds
stapelgek op haar en zou alles voor
haar willen doen, maar toch wil hij
niet zo ver meegaan in haar idee
ën. Welke keuze moet hij maken?
Hoogste tijd
Saskia Mouissie heeft jarenlang
voor de klas gestaan op middelba
re en basisscholen. Ze schrijft al
vanaf jonge leeftijd, maar moest
door leerlingen en familie aange
spoord worden om ook andere
mensen te laten profiteren van
haar pen. Ze had er gewoon nog
nooit écht de tijd voor genomen.
Het was hoogste tijd om haar ver
halen eens aan een uitgeverij voor
te leggen.
'Ik heb toen een verhaal opge
stuurd naar een paar uitgevers. De
eerste vond "het niks, maar bij de
tweede (uitgeverij Van Goor) was
het raak. Zij brachten in 1995 mijn
eerste boek 'Op een zijspoor' uit,
later volgden er nog twee. Van
Goor is inmiddels opgegaan in uit
geverij Prometheus en dat is dan
ook de uitgeverij waar "De Ta
toeage" verschenen is.'
In haar boeken probeert de schrijf
ster beide kanten van het verhaal
te tonen. Zo leeft de lezer mee met
de hoofdpersoon, maar krijgt hij
ook begrip voor de andere partij.
Zo merkt de lezer in 'De Tatoeage'
bijvoorbeeld dat de ouders van
Arend het goed voor hebben met
hun zoon, ondanks dat hij daar zelf
anders over denkt. De motivatie
van zijn vader en moeder is goed,
de aanpak misschien wat minder.
Schrijfster Saskia Mouissie.
Menselijk tekort
Door te schrijven, kan Mouissie
ook over de opvoeding van haar
eigen kinderen nadenken. 'Ik heb
altijd geprobeerd mijn drie zoons
vrij te laten en erop te vertrouwen
dat ze van huis uit genoeg hebben
meegekregen om zich staande te
houden. Iedere ouder doet z'n best
en kan er niks vaak niks aan doen
als het fout gaat. Een menselijk
tekort valt nu eenmaal niet uit te
sluiten.'
In het schrijven heeft de Soester
auteur ook de mogelijkheid gevon
den om over haar eigen ontwikke
ling na te denken. 'Mijn ontwikke
ling staat niet stil, ik weet het nog
niet allemaal. Zo is het voor mij
bijvoorbeeld nog niet duidelijk wat
mijn standpunt over het Dierenbe
vrijdingsfront is. Ik weet dat ik te
gen bont ben, maar zou ik ook ve
getariër moeten zijn?'
Saskia Mouissie zit niet stil en
heeft al weer verschillende ideeën
voor een nieuw boek. Naast het
schrijven geeft ze ook workshops
en lezingen op scholen. Onlangs
was ze daarvoor nog op het
Baarnsch Lyceum. Ze weet dat
sommige leraren haar boeken ge
bruiken in de les. Zijn haar boeken
dan toch niet heel handig om kin
deren wat bij te leren?
'Het is leuk om naar scholen te
gaan en de reacties van de kinde
ren te zien. Ik ben blij als ik inder
daad met mijn verhalen kinderen
positief kan beïnvloeden, maar ik
schrijf niet om bij te brengen. Ik
schrijf om een mooi verhaal te krij
gen.'
De traditionele volkskerstzang in
Soest zal dit jaar worden gehouden
op zondag 14 december in de Pet
rus en Pauluskerk aan het Kerk
plein. Medewerking wordt ver
leend door het oecumenisch koor
'Toont Goed' onder leiding van
Frank Kooiman. Wethouder Bart
Krol leest, in zijn hoedanigheid als
loco-burgemeester, het kerstevan
gelie. Het orgel wordt bespeeld
door Reeuwert TYomp. De volks
kerstzang begint om 19:00 uur en
de toegang is vrij. Er is wel een
collecte ter bestrijding van de on
kosten.
kringloopcentrum
De Schans 20
3764 AX Soest
Tel. (035) 601 87 30
E-mail: spullenhulp@spullenhulp.nl
Alle bruikbare kleding, textiel
en schoenen kunnen naar
Spullenhulp gebracht worden.
Aflevertijden: dinsdag t/m
vrijdag van 9:00 tot 17:30 uur
zaterdag van 9:00 tot 12:00
uur.
Zie ook: wwwjspullenhulp.nl
Uit de Soester Courant van Vrijdag 4 December 1953
Bijna 7 Millioen gulden schuld.
Per inwoner f 283.-.
De ontwerpbegroting 1954 is aan
de gemeenteraad aangeboden,
evenals de bedrijfsbegrotingen en
de begrotingen van Maatschappe
lijk Hulpbetoon en hef Natuurbad.
De gemeentebegroting kon slechts
sluitend worden gemaakt door te
beschikken over een bedrag van
f 338.000.- uit de reserve van ba
tige saldi.
Bedoelde reserve bedroeg per 1
Januari 1953 f 878.595,92 en zal,
na beschikking ten behoeve van de
dienst 1953, per 1 Januari 1954
naar raming nog bedragen rond
f400.000,-.
Er resteert dus nog f 82.000,-.
Het, in vergelijking met de oor
spronkelijk vastgestelde begroting
1953, thans geraamde hogere te
kort van f 73.000,- vindt zijn oor
zaak in een stijging van uitgaven,
waarvan men als voornaamste
noemt: subsidie maatschappelijk
hulpbetoon f 54.700,-, kosten
krankzinnigenverpleging f 10.000.-
en bijdragen in de kosten van rijks
hogere burger scholen f 12.000.-.
DE LENINGSSCHULD.
De leningsschuld der gemeente
bedroeg pei 1 januari 1953:
f 8.581.802,98 of gemiddeld per
inwoner f 278,04.
Op deze schuld werd in 1953 af
gelost f 161.459,47,-, zodat aan le
ningsschuld nog overbleef
f8.400.343,51.
In 1953 werden nieuwe geldlenin
gen aangegaan tot een bedrag van
f 447.500,-, waarop inmiddels is
afgelost f 750,-.
De totale leningsschuld per 1 Ja
nuari 1954 bedraagt dus
f 6.847.093,51 of gemiddeld per
inwoner f 283,85,
Voor bijna f 1.226.000.- betreft de
leningsschuld leningen en voor
schotten op Woningbouwvereni
gingen.
De schuld ten behoeve van de
bouw van woningwetwoningen
door de gemeente bedraagt
f3.785.000,-.
WONINGBOUW.
Het aan onze gemeente toe te wij
zen gedeelte uit het landelijk con
tingent Woningbouw 1954 tot en
met 1956 is nog niet bekend. Ver
moedelijk zal voor de komende
drie jaren gerekend kunnen wor
den op een toewijzing van rond
300 woningen. Een gunstige factor
is, dat in het vervolg ook rekening
zal worden gehouden met de mi
gratie in en uit de gemeente. In de
daaruit eventueel voortkomende
grotere woningbehoefte zou dan
n.1. worden tegemoet gekomen
door extra toewijzingen van wo
ningen.
Bij de verdeling van het door Soest
te ontvangen contingent woningen
zal rekening dienen te worden ge
houden met de bestaande woning
behoeften, zo schrijven B. en W.
aan de raad. In beginsel zal deze
verdeling als volgt dienen te zijn:
60% arbeidswoningen, 30% mid
denstandswoningen en 10% duur
dere woningen.
Het college van B. en W. is de
overtuiging toegedaan, dat de ge
meentelijke bouw van woningen
een aanvullend karakter dient te
dragen. Niettemin menen zij, ge
zien de uitkomsten van diverse
aanbiedingen van bouwexploitan-
ten voor woningen gelijk aan wo
ningwetwoningen, waarbij zelfs
huurprijzen van f 9.- tot f 10.- wor
den berekend, dat in de eerstko
mende jaren de gemeente nog wel
het leeuwenaandeel van de arbei
derswoningen zal dienen te bou
wen.
Door gebrek aan geldmiddelen
enerzijds en de onvermijdelijkheid
van het verkrijgen van aanvaardba
re huren anderzijds zijn noodge
dwongen woningen ontstaan.
SCHOLENBOUW EN -VER
BOUW.
In 1954 is de bouw te verwachten
van een Chr. v.g.l.o.school en een
openbare lagere school te Soest-
Zuid, waartoe reeds is besloten.
Ingekomen is een aanvraag om
medewerking tot de bouw van een
R.K. Meisjesschool voor gewoon
later onderwijs te Soestdijk.
Besloten is de Chr. Ulo-school, de
R.K. Ulo-school te Soesterberg en
de R.K. lagere school te Soester
berg te verbouwen. Een verzoek
om medewerking is binnengeko
men tot de verbouw van de R.K.
Jongensschool voor g.l.o.
In de toekomst is nog te verwach
ten de bouw van een nieuwe R.K.
lagere school te Soest-Zuid, daar
de bestaande school overvol is en
reeds leerlingen moesten worden
afgewezen. Binnenkort zal ook een
beslissing genomen moeten wor
den betreffende de bouw van een
nieuwe Chr. lagere school te
Soesterberg. Aan de R.K. Ulo
school zal een nieuw gymnastiek
lokaal moeten worden gebouwd en
het bestaande lokaal zal dan leslo
kaal moeten worden. De mogelijk
heid tot verbouw van de Chr. la
gere school aan de Prins Bernhard-
laan (Da Costaschool) zal worden
bezien. Verder wordt nog verwacht
een verandering van inrichting van
de Chr. lagere school te Hees (ver
bouw lokaal). Er zal naar gestreefd
worden de meubilair-voorziening
voort te zetten, zoals deze in 1953
Het bedrag per leerling dient op
een verantwoord peil te blijven en
zodanig te zijn, dat de scholen (zo
wel openbare als bijzondere) be
hoorlijk kunnen functioneren.
Indien de muziekmiddagen op de
Ulo-scholen slagen, dan hopen B.
en W. ook in de komende cursus
jaren voorstellen te doen om de
Ulo-jeugd wat elementair muziek
begrip bij te brengen.
Gerechtelijke geschillen met
buren, aannemers of verzeke
ringsmaatschappijen zijn vaak
jarenlange strubbelingen met
uiteindelijk twee verliezers. Nu
al is het mogelijk om tijdens de
procedure alsnog tot een oplos
sing te komen naast de recht
spraak. Door 'mediation' (be
middeling) kan er een gulden
middenweg worden gekozen,
waarbij met alle belangen reke
ning wordt gehouden. Zo kan
het voorkomen dat de twee
partijen beiden als winnaar uit
de 'strijd' naar voren komen én
elkaar weer recht in de ogen
kunnen kijken.
Zelfs de beste relaties houden geen
stand als er niet meer gepraat
wordt. Vraag het een willekeurige
therapeut of psycholoog, hij zal
bevestigend antwoorden. Als men
niet meer met elkaar praat, kunnen
misverstanden en verkeerde inter
pretaties zelfs tot rechtzaken lei
den. De mogelijkheid tot een laat
ste 'verzoeningsgesprek' voordat
de partijen de gerechtelijke proce
dure in gang zetten, is niet nieuw.
Mediation wordt al jaren gebruikt
als laagdrempelig alternatief, voor
dat de weg naar de rechter wordt
verkozen. Eenmaal in de rechtzaal
was er echter geen weg meer terug.
Dit is dus veranderd.
Mediation is een soort bemidde
ling tussen de twee partijen (vaak
met hun advocaat als coach) met
een mediator, waarbij ook naar
andere belangrijke aspecten van
het conflict wordt gekeken. Hoe is
deze ruzie ontstaan? Zijn er nog
andere misverstanden of menings
verschillen? De twee partijen zoe
ken zelf, onder leiding van de me
diator, naar een oplossing. De me
diator beslist niet, maar helpt par
tijen tot een goede oplossing te
komen. Soms ligt die dichterbij
dan de betrokkenen denken. Dit is
gebleken in zes proefprojecten bij
vijf rechtbanken en een gerechts
hof.
De projecten zijn in 2000 gestart
bij de rechtbanken van Assen,
Amsterdam, Zwolle, Utrecht en
Arnhem. In de Gelderse stad deed
ook het gerechtshof mee. Project
leider mr. M. Spliet van 'mediation
naast rechtspraak' in de Utrechtse
rechtbank spreekt van een algeheel
succes. 'Het landelijke slagingsper
centage lag op 61%. De rechtbank
in Utrecht heeft zich tijdens de
projectperiode gericht op civiele
en financiële familiezaken. Van de
400 zaken die daar zijn verwezen
naar mediation, is er bij 59% tot
een oplossing gekomen.'
Zelfkritiek
Daarbij dient wel te worden opge
merkt dat een zaak pas in aanmer
king komt voor mediation als bei
de partijen willen praten en dat
ook hebben laten blijken. Daar
naast moeten ze ook kritisch naar
zichzelf kunnen kijken. Voordat er
tot mediation over wordt gegaan
moeten de rechter en de advocaten
de positieve afloop een goede kans
kunnen toedichten.
De mediator speelt een grote rol in
het geheel. Hoewel hij officieel al
leen potentiële openingen zoekt en
aangeeft, is hij ook een tussenper
soon die door zijn neutrale rol een
gesprek kan stimuleren. Tijdens de
bijeenkomsten helpt hij bij terug
redeneren. Dit is voor alle partijen
nodig om de situatie wat duidelij
ker te kunnen bekijken en te besef
fen waar en waarom het mis is ge
gaan. Af en toe komen hierdoor
misverstanden en verkeerd getrok
ken conclusies naar boven. Deze
zijn vaak veel makkelijker op te
lossen dan het gerechtelijke geschil
dat daar een uitloper van is.
Om een beter beeld te krijgen van
mediation als succesvol middel
naast de rechtspraak is een bemid
deling tussen twee broers tijdens
het project een goed voorbeeld.
'Broederstrijd'
Totdat hij op jonge leeftijd veron
gelukt, is vader Harms eigenaar
van een groot landbouwbedrijf.
Moeder blijft met negen kinderen
achter. Diederik (20) is de oudste
zoon en neemt de 'vaderrol' over.
Hij gaat samen met zijn moeder
het bedrijf runnen. Als de jongste
zoon Johan oud genoeg is, zet hij
samen met Diederik het bedrijf
voort. De twee krijgen echter ru
zie en Johan besluit om voor zich
zelf te beginnen. Als moeder over
lijdt ontstaat er een probleem als
de erfenis moet.worden verdeeld.
Door allerlei moeilijke constructies
en aspecten waar rekening mee
gehouden dient te worden is de si
tuatie gecompliceerd. De partijen
belanden bij het gerechtshof en
daarnaast lopen er nog procedures
bij de rechtbank. Nadat een schik
kingsvoorstel is mislukt en twee
tussenarresten zijn gewezen, stelt
de raadsheer van het hof media
tion voor. Omdat de situatie in
middels totaal is geëscaleerd en de
advocaten van beiden voorspellen
dat doorprocederen nog jaren kan
duren, staan ze hier meteen posi
tief tegenover. Ze willen af van de
kwestie.
Tijdens het eerste gesprek met
twee mediators doen de twee,
ronduit vijandig, hun verhaal. Die
derik zou een beloofd bedrag niet
aan Johan hebben uitbetaald. Alle
andere broers en zussen schaarden
zich daarna achter Johan, omdat
Diederik alleen op zelfverrijking
uit zou zijn. Het gevolg was een
isolement van Diederik binnen de
familie.
Tactiek
De mediators besluiten om een
Projectleider mr. Madeleine
Spliet van 'mediation naast recht
spraak'in de Utrechtse rechtbank.
rechtstreekse tactiek toe te passen:
'Voelt u zich tekort gedaan door
de positie waar u in de familie zit?'
is de vraag aan Diederik. 'Ik heb
jarenlang een vaderrol vervuld en
keihard voor ze gewerkt. Nu heb ik
het gedaan en krijg ik stank voor
dank.'
'Er zit u iets dwars?' is de vraag
aan Johan. 'Jaren geleden trof ik
mijn vriendin dood aan in mijn
boerderij. Ze had zelfmoord ge
pleegd, omdat ze de spanningen in
de familie niet meer aan kon. Ik
heb Diederik toen een rouwkaart-
je gestuurd, maar hij heeft nooit
iets ondernomen. Zelfs een condo-
leancebriefje kon er niet van af.'
Diederik antwoordt verslagen. 'Ik
was zo geschokt door de dood van
Linda, echt waar Johan. Ik wist
niet wat ik er mee aan moest. An
deren hebben mij het advies gege
ven om niets van me te laten ho
ren. Dat zou volgens hen de lont in
het kruidvat ontsteken.'
In de volgende vier gesprekken
bleven steeds dezelfde thema's te
rugkeren: het verdriet om het over
lijden van de ouders, de tweespalt
in de familie en de zelfmoord van
Linda.
Door de enorme inzet van de twee
broers, hun advocaten en de me
diators is het uiteindelijk tot een
oplossing gekomen....buiten de
rechtspraak.
Op dit moment is mediation nog
niet overal mogelijk, maar in de
komende jaren zal de mogelijkheid
waarschijnlijk op steeds meer
rechtbanken aanwezig zijn. Ook
zullen steeds meer soorten van za
ken het alternatief kennen. Media
tion maakt het mogelijk om tot een
betere oplossing op maat te komen
dan in een rechtstrijd mogelijk is
en is in veel gevallen ook vlugger.
Voor meer succesverhalen en
informatie over mediation:
www.rechtspraak.nl
De kracht van de reclame
ligt in de herhaling
Volgend jaar staat Soest in het
teken van het 975-jarig be
staan. Dat is voldoende reden
om, evenals 25 jaar gelden bij
950 jaar Soest allerlei feeste
lijkheden op touw te zetten.
Hier en daar zijn de voorberei
dingen al in volle gang. De ini
tiatieven zullen vooral van par
ticulieren moeten komen, want
zoals altijd als het eens om 'leu
ke dingen voor de mensen'
gaat, zijn er mensen die vinden
dat het bedrag dat de gemeen
te hiervoor beschikbaar stelt,
beter aan nuttiger zaken be
steed kan worden.
Dat was bepaald niet het geval in
1937 bij een andere gelegenheid,
de intocht van prinses Juliana en
prins Bernhard in Soest op 15
april, als kennismakingsbezoek
omdat ze op paleis Soestdijk gin
gen wonen, in hetzelfde jaar waar
in ze in het huwelijk waren getre
den. Deze gebeurtenissen waren
aanleiding voor groot feest in het
hele land. In Soest werden Juliana
en Bernhard door vele duizenden
enthousiast ingehaald en geestdrif
tig toegejuicht. Toch viel er twee
keer een schaduw over de intocht.
De eerste vooraf, toen gedeputeer
de staten (GS) het krediet schrap
ten dat de gemeenteraad van Soest
beschikbaar had gesteld voor het
organiseren van de intocht. De
tweede, direct na de officiële ver
welkoming van het prinselijk paar
op het gemeentehuis werd burge
meester mr. Govert Deketh onwel.
Hij overleed enkele dagen later.
De schok die zijn heengaan in
Soest veroorzaakte was uiteraard
vele malen groter dan het besluit
van GS. Maar de inwoners van
Soest lieten het er niet bij zitten.
Bij de vele initiatieven die ze zelf
al hadden ontplooid, werd er in
allerijl nog een aan toegevoegd:
een loterij. Deze was zo'n succes,
dat door de opbrengst ervan het
geplande programma helemaal
kon worden uitgevoerd. De dorps-
dichter Eduard van Eeden, die ook
een speciaal welkomstlied voor
prinses en prins had geschreven,
deed vooraf in dichtvorm een be
roep op de inwoners. Hij schreef
onder meer:
't Wordt een feest om van te smullen
Soest steekt zich in bruiloftskleed.
Heel wat guldens en rijksdaalders
Zijn inmiddels al besteed.
Edoch, voordat alles klaar is,
Valt er nog heel veel te doen.
Feest kost geld, U zult dat snappen,
En daar wringt nu juist de schoen,
't Comité van voorbereiding
Der ontvangst van 't Prinsenpaar
Zit als nimmer nog tevoren
Met de handen in het haar.
Bij Gedeputeerde Staten
Is het Soester raadsbesluit
Om de gelden te voteren
Op bezwaren afgestuit.
Als een donderslag bij zonlicht
Kwam 't bericht bij 't comité.
Wie had dat nu kunnen denken?
Zitten wij daar even mee!
Handen aan de ploeg geslagen
Flink de handen uit de mouw.
Ondanks deze geldmisère
Blijven wij Oranjetrouw.
Als GS niet mee wil helpen,
Worden wij juist dubbel fel.
Héél Soest is van goeden wille,
Dus die feesten slagen wel!
Van Eeden had het bij het rechte
eind. De inwoners van Soest droe
gen financieel een steentje bij door
massaal mee te doen aan een lote
rij. Daardoor konden toch nog alle
voorgenomen programma-onder
delen, zoals een concert, een fak
keloptocht en een vuurwerk, door
gaan. De toeloop naar Soest was
overweldigend. Dat was voorzien,
reden waarom de Soester politie
werd versterkt met tweehonderd
rijksveldwachters en een afdeling
motorpolitie.
Feestelijk klokgelui, herauten te
paard en vreugdeschoten kondig
den het officiële bezoek aan. Hoe
wel de dokter hem met klem had
afgeraden bij de intocht aanwezig
te zijn, gaf burgemeester Deketh
acte de présence. Hij haalde prin
ses en prins bij het paleis op. Zij
namen plaats in een met vier paar
den bespannen koets. Onderweg
werd een paar keer halt gehouden,
waarna het prinselijk paar bij het
gemeentehuis aankwam. De bur-
Chrisje Batenburg en Corrievan
Veeren mochten bij de intocht van
het prinselijk paar prinses Juliana
bloemen aanbieden. Rechts van
hen burgemeester mr. Govert De
keth, die kort daarna onwel werd en
vijf dagen later overleed.
(Foto archief Eemland Pers).
gemeester hield een gloedvolle
toespraak. Hij sprak van een ge
denkwaardige dag, "omdat wij
Soesters, naar het welbehagen van
Uwe Koninklijke Hoogheden,
thans in de gelegenheid worden
gesteld waar te maken de woorden
van ik meen Felix Dahn: 'Nur wo
die Liebe blüht, da reift die wahre
Treue'.
In ons hart bloeit de warmte van
de liefde jegens u," aldus de bur
gemeester. "Het kan ook niet an
ders. Aan het luisterend hart van
een Oranje heeft het Nederland-
sche volk steeds en ten allen tijde
mogen en kunnen neerleggen al
"■zijn twijfelen, al zijne smarten, en
Oranje schonk aandacht". Aan het
eind van zijn toespraak zei de bur
gemeester "dat na de woorden van
het oudere geslacht thans de beurt
is aan het jonge, toekomende ge
slacht, dat er zoo vurig naar ver
langt in een lied, aan Uwe Konink
lijke Hoogheden gewijd, uit te zin
gen de aan hem bezielende groote
vreugde. Niet alleen van deze dag,
doch ook dat het in de zoo onmid
dellijke nabijheid van onze ge
meente gelegen Paleis Soestdijk
wederom en thans door Uwe Ko
ninklijke Hoogheden wordt be
woond".
Kort daarna, juist toen de stoet
zich weer in beweging zette, werd
burgemeester Deketh onwel. Hij
werd met de ziekenauto naar huis
gebracht, waar hij vijf dagen later
overleed.
Toch leek zijn toestand aanvanke
lijk niet zo zorgwekkend. Daarom
werd de rest van het programma
gewoon afgewerkt. Het prinselijk
paar maakte een ware triomftocht
door Soest. De feestelijkheden
werden 's avonds besloten met een
enorm vuurwerk van liefst 59 grote
stukken, waarvan enkele de woor
den 'welkom' en 'leve de prins en
de prinses' vormden.
Soest kon, dankzij de eigen bevol
king die in zo ruime mate in finan
cieel opzicht haar steentje had bij
gedragen, terugzien op een feeste
lijke dag, een hernieuwde kennis
making met de Oranjes nadat het
paleis sinds het overlijden van ko
ningin-moeder Emma onbewoond
was geweest. Sindsdien zijn Julia
na en Bernhard het blijven bewo
nen, nu al ruim vijfenzestig jaar
lang.
Veel foto's herinneren aan hun
feestelijke intocht in Soest in 1937.
Het besluit van Gedeputeerde Sta
ten om het geld voor de intocht te
schrappen, is allang vergeten. On
danks het feit dat ook de gemeente
steeds minder geld te besteden
heeft, zal het krediet van 80.000
euro dat ze voor de viering van
950 jaar Soest heeft uitgetrokken,
welbesteed kunnen worden. En zo
niet, om welke reden dan ook: een
loterij kan altijd nog uitkomst
brengen!
