'Overtuigde solisten' stappen samen op
Zwerfkeien oudste monumenten van Soest
r\
vrij,
'Van heidehut tot residence'
Wm,m&edi
SPOED
^Dogteïom
Huisartsen Van Dorssen en Walter beëindigen praktijk tegelijk
Uit de historie van Soest(erberg)
Let's talk Christmas Fishl'
RUUD SMIT
_PAGlN|4
DINSDAG 23 DECEMBER 2003
SOESTER COURANT
PAGINA 11
-
In e-mail s.v.p.
foto's/plaatjes
apart houden
Computercursus
voor beginners (55+)
Pa
mi
□doo.nl
rtners seksueel
misbruikten m/v
LUSIEF:
Sjaloom
Voor al uw parket
De Soester Courant
zoekt met spoed
BEZORGERS
Rommelmarkt
De Visspecialist met de koksmuts
Voorgerechten o.a.:
Hoofdgerechten o.a.:
Tussengerechten o.a.:
en nog veel meer voor geslaagde kerstdagen!!!
visspecialiteiten
Van tijd tot tijd bereiken ons via
de e-mail persberichten en aan
kondigingen waarvan de tekst
ook foto's of andere plaatjes
bevat. In het algemeen is het
lastig, soms zelfs onmogelijk
om die te lezen. Ons dringend
verzoek aan de 'leveranciers' is
dan ook om foto's/plaatjes (bij
voorkeur in jpg-formaat) voor
taan apart te houden van de
tekst (liefst in Word) en ze als
losse bijlage mee te sturen. Wij
rekenen graag op ieders mede
werking.
Redactie
relaties en
eestdagen en
ig 2004.
;n- en bednjfsnjimten
- Tel. 035 - 602 69 72
In het Internetcafé van woonzorg
centrum Mariënburg wordt bin
nenkort voor 55-plussers een In-
ternetcursus voor beginners ge
start. In deze cursus van 4 lessen
maken de cursisten kennis met het
Internet. Ze leren te werken met
een eenvoudige tekstverwerker die
hen in staat stelt brieven te schrij
ven, uit te printen e.d. De opzet is
eenvoudig van aard en bedoeld
voor mensen die nog nooit met de
computer gewerkt hebben.
Kosten: 20,00 voor 4 lessen (in
clusief naslagwerkje), te voldoen
op de eerste les. Aanmelden bij de
receptie van Mariënburg (88
6022044). Eerste les: woensdag 7
januari om 10:00 uur in het Inter
netcafé.
www.rabobankonline.com
t
Partner zijn van iemand die sek
sueel is misbruikt (bijvoorbeeld
incest, aanranding, verkrachting) is
niet altijd makkelijk. Vaak gaat alle
ndacht uit naar hulp aan het
iachtoffer, maar ook de partner
heeft met verschillende emoties te
ken. Voor partners van seksueel
nisbruikte mannen/vrouwen orga-
ïiseren Altrecht, Stade/FIOM en
Riagg Amersfoort Omstreken
een bijeenkomst op donderdag 15
januari, van 19:30 tot 21:00 uur.
lijdens deze bijeenkomst zal onder
'meer aandacht besteed worden
aan de volgende onderwerpen: de
r gevoelens en dilemma's waar part
ners mee te maken kunnen krijgen.
Hierbij gaat het bijvoorbeeld over
jezelf wegcijferen om de partner te
leunen en het omgaan met intimi
teit. Tevens wordt informatie gege-
ren over hulpverlening aan man
nen en vrouwen die slachtoffer zijn
;eweest) van seksueel misbruik
en ons groepsaanbod speciaal voor
lartners. Er is ook gelegenheid
'oor discussie en uitwisseling van
irvaringen.
•e avond wordt verzorgd door
evr. H. Rijsenbilt, psychothera-
leut, en W. Mathijssen, sociaal
isychiatrisch verpleegkundige bij
iagg Amersfoort Omstreken,
e bijeenkomst vindt plaats in het
;ebouw van het Riagg, Westsingel
1 te Amersfoort. Partners uit de
ele provincie en stad Utrecht zijn
an harte welkom. De bijeenkomst
is kosteloos. Informatie/aanmed-
ng: Riagg Amersfoort Omstre-
;en, mevr. F. Mulder, 033
■603500.
Per 1 januari telt Soest twee
huisartsen minder. Tegelijk
beëindigen H.D. (Dick) van
Dorssen en P.H. (Paul) Walter
hun praktijk, resp. aan de Ger-
rit van der Veenstraat in Klaar-
uater en aan de Varenstraat in
het Smitsveen. Formeel ge
sproken hebben ze niet zo veel
met elkaar te maken, maar in
de loop der jaren is er tussen
beiden een zeer vriendschap
pelijke verstandhouding ont
staan. Dat heeft er mede toe
geleid dat ze op hetzelfde tijd
stip stoppen en hun beide prak
tijken - dan samengevoegd -
overdragen aan drie 'nieuwko
mers'.
De 'overtuigde solisten', zoals ze
zichzelf omschrijven, hebben op
het oog nooit veel gemeen gehad.
Ze zouden allebei ook niet hebben
moeten dénken aan een gezamen
lijke praktijk, zoals velen van hun
collega's in Soest en elders. 'We
accorderen uitstekend,' aldus Wal
ter, 'ook al omdat we in de loop
der jaren, op zo korte afstand van
elkaar, eikaars 'natuurlijke' waar
nemers zijn geworden.' De opvol
gers - de jonge artsen Eelco Bun-
te, Igor Zweers (geboren Soester)
en Caro Bakker - zullen zich t.z.t.
met z'n drieën vestigen in de prak
tijk van Walter, naast de Wolverlei-
apotheek. Dat wordt dan wél een
zgn. HOED-praktijk (Huisartsen
Onder Eén Dak). Maar eerst moet
er nog een ingrijpende verbouwing
plaatsvinden, reden waarom
Zweers straks voorlopig nog zijn
intrek neemt in de praktijk van
Van Dorssen. Het duurt nog wel
even voordat het nieuwe onderko
men gereed is.
Voor henzelf, maar ook voor de
meeste van hun patiënten, kan het
vertrek van Van Dorssen en Wal
ter wel het einde van een tijdperk
genoemd worden. Van Dorssen
(inmiddels 57) begon in 1972 aan
de Wiardi Beckmanstraat; Walter
(64) was al eerder, in 1969, gestart
aan de Ereprijsstraat. Beiden heb
ben de groei van het Veen - zoals
Klaarwater en Smitsveen samen
genoemd worden - volop meege
maakt, die tegelijk ook zorgde
voor de aanwas van hun eigen
'klantenkring'. Walters wortels lig
gen in Nederlands Indië; hij werd
in Semarang geboren. Van Dors
sen is een geboren Soester en aan
schouwde het levenslicht aan de
Eigendomweg, waar zijn vader
(ook al) als huisarts gevestigd was.
Pas later zou hij diens praktijk bij
de zijne voegen, maar een aantal
jaren zijn er dus zelfs twee huisart
sen-Van Dorssen in Soest werk
zaam geweest. In totaal is er pre
cies zestig jaar lang (vanaf 1943)
een Van Dorssen als huisarts in
Soest werkzaam geweest.
Contact
Samenwerken, dat ging Van Dors
sen en Walter prima af, maar zo
als gezegd: onder één dak werken
zou niets voor hen zijn geweest.
Niet zozeer omdat ze zich niet
graag door de ander op de vingers
zouden willen laten kijken, maar
vooral omdat ze er nooit veel voor
hebben gevoeld om allerlei dingen
en kleine verrichtingen uit handen
te geven waar ze zelf altijd veel
plezier in hadden. 'Bloed afnemen,
bloeddruk meten, uitstrijkjes ma
ken - in een grote praktijk kom je
daar niet meer aan toe, dan moet
je dat aan de praktijk-assistente
overlaten,' aldus Van Dorssen.
'Dan zie je algauw driekwart van je
patiënten niet meer zelf...' En juist
dat directe, persoonlijke contact
met de patiënt hebben ze allebei
altijd van het grootste belang ge
vonden, al was het maar om eens
een gesprekje aan te knopen dat
wat meer achtergrondinformatie
opleverde. 'Dan hoor je waarom
het thuis niet boterde, of hoe het
ervoor stond met opa of de klein
kinderen...'
Solo-praktijken hebben de wind
tegen, constateren ze. Afgezien
van het platteland, waar er natuur
lijk geen ontkomen aan is, werken
de meeste huisartsen tegenwoordig
liever gezamenlijk. Maar volgens
Walter leidt dat toch tot een prak
tijk met 'mastodontische' kenmer
ken. Van Dorssen is het ermee
eens; hoewel jonger dan Walter -
en dus nog niet echt aan zijn pen
sioen toe - vond hij het afscheid
van zijn vriend en collega ook voor
zichzelf een goede aanleiding om
te stoppen.
Ruïneus
Zo makkelijk stapt een huisarts
tegenwoordig overigens niet uit het
vak. Er is nogal wat druk van bui
tenaf om langer door te gaan, ge
zien het nog steeds bestaande art
sentekort. Dat is, zoals beiden be
nadrukken, de politiek aan te reke
nen, die immers in 1993 besloot de
toestroom tot de artsenopleiding te
beperken (numerus fixus). 'Dat is
ruïneus geweest,' aldus Walter,
'want het leidde ook tot de sluiting
van allerlei faciliteiten.' Van Dors
sen wijst daarnaast op een andere
tendens: 'Er zijn te weinig jonge
mensen die huisarts willen worden.
Er zijn wel plaatsen vrij, maar geen
kandidaten genoeg. Óf ze willen
alleen maar parttime werken...'
Zouden ze zélf nog wel huisarts
willen worden, als ze opnieuw voor
die keus zouden staan? 'Ik zou er
echt een hard hoofd in hebben,'
antwoordt Walter. 'Het vak wordt
ook zó gemachinaliseerd...' Ook
Van Dorssen zou er nog eens diep
over na moeten denken. 'Het is
moeilijk te zeggen, maar als ik wist
wat ik nu weet, gezien de ontwik
kelingen, denk ik het toch niet...'
Maar niettemin, het is een prach
tig vak, vindt hij. 'Je bent je eigen
baas ('althans dat gevóel heb je',
werpt Walter tussen), 'je neemt je
eigen beslissingen en elke dag weer
gebeuren er allerlei leuke dingen.'
Deelgenoot
De ene of de andere patiënt, dat
kan een boel uitmaken, beamen ze
allebei. 'Je hebt patiënten met wie
je een bepaald soort overdracht
hebt,' legt Walter uit. 'Je kent el
kaar, je deelt eikaars gevoel voor
humor, je kent ook de wederzijd
se zwakheden. Mensen beleven
soms van alles, waarvan ze jou dan
deelgenoot maken. Zulke ontmoe
tingen, dat maakt het plezierig.
Dan gaat het ook eens over wat
anders dan alleen maar hun kwaal,
en dan hoor je soms leuke verha
len.'
Het huisarts-zijn in Soest voegt
aan de aantrekkelijkheden van het
vak nog een dimensie toe, zo
blijkt. Beide artsen genieten graag
van de omgeving, de verstandhou
ding met de collega's is hier altijd
plezierig geweest, en bovendien:
Soest is - relatief - een heel rus
tige gemeente. 'Extreme proble
men kom je hier eigenlijk niet te
gen, zoals in de grote steden. Ieder
arts is onderhuids altijd een beet
je bang voor de verstoring van z'n
dagelijkse ritme. Als er van alles
om je heen gebeurt en je moet tel
kens weer ergens gauw opdraven,
dan moeten je gewone patiënten
wachten en raak je zelf ook ge
stresst...'
Aan een van de leukste dingen van
de huisartsenpraktijk kwamen ze
de laatste jaren nooit meer toe:
bevallingen. 'Hartstikke leuk om te
doen,' aldus Van Dorssen, 'altijd
weer. Jammer dat we er afscheid
van hebben moeten nemen. Maar
als je er te weinig doet wordt 't te
zwaar; je moet ervaring zien te
houden.' Walter was vooral gesteld
op de grote gevarieerdheid van het
huisartsenwerk. 'Het heeft me al
tijd vreselijk geleken om alleen
naar oren of ogen te kijken...' Ook
het visite-rijden was nooit een op
gaaf, integendeel: 'Het was juist
altijd even een aardige "break"
tussen het werk door.'
Gedrevenheid
Sommige artsen zijn populairder
dan andere, dat staat wel vast.
Zowel Walter als Van Dorssen
hebben hun bewonderaars - en
dat zijn er (afgaande op de gigan
tische menigte tijdens de receptie
van Van Dorssen vorige week in
De Soester Duinen - voor Walter
moet dat moment nog komen)
heel wat. Goeie artsen dus, naar de
overtuiging van zeer velen. Moet je
daar nu een speciaal talent voor
hebben...? Walter: Ach welnee.
Iedereen kan het wel leren. IQ is
niet het belangrijkst. Maar je moet
toch ook een zekere gedrevenheid
hebben. En plezier in je werk.' Van
Dorssen: 'En je moet met mensen
kunnen omgaan, en goed kunnen
luisteren. En niet alleen je eigen
wijsheid verkondigen. Een 'fijne
neus' - het gevoel voor de juiste
diagnose - is natuurlijk ook van
belang. 'Maar dat kun je ook aan
leren. Intuïtie is belangrijk, maar
het duurt soms lang voordat je die
ontwikkeld hebt. In het begin zoek
je heel veel op, maar dan loop je
het gevaar dat je door de bomen
soms ook het bos niet meer ziet.'
Belangrijk is voor een arts ook dat
hij kan omgaan met de 'frustratie'
dat niet voor alle kwalen een op
lossing te vinden is. 'Soms wordt
dat de dokter wel kwalijk geno
men. Je ziet ook vaker de neiging
om collega-artsen te raadplegen
voor een second opinion. Maar al
te dikwijls kan dat toch de pijn niet
wegnemen. In het begin is het
zwaarder. Dan denk je toch steeds:
waarom kan ik dit of dat nou niet
oplossen, maar je leert daar op den
duur wel mee omgaan.'
'En vaak sta je als arts ook dicht bij
de dood, en ondanks dat je dan
vaak niet veel meer kunt doen is
het goed om dan bij iemand te
zijn, ook voor de mensen erom
heen. Ook dat is een onderdeel
van het vak dat altijd veel voldoe
ning geeft. Maar het ergste is als
kinderen doodgaan. Dan denk je
wel eens: ik wou dat ik wat anders
geworden was... Maar dat hoort er
óók bij. Het is nu eenmaal een vak
vol tegenstrijdigheden. Tegen
woordig worden aankomende
huisartsen daarin getraind; wij
moesten het allemaal in de praktijk
maar zien te leren.' Overigens vin
den ze allebei dat de nieuwe gene
ratie huisartsen niet beter of slech
ter is, 'maar wel totaal anders...'
'Bloedend hart'
Na 34 respectievelijk 31 jaar is
voor beiden de tijd gekomen om er
een punt achter te zetten. Ze doen
dat allebei in zekere zin met 'bloe
dend hart'. Ze hebben in die perio
de belangrijke ontwikkelingen
meegemaakt. Wat vroeger - ge
neeskundig gesproken - onmoge
lijk leek, wordt vandaag in de
praktijk gebracht. De medische
wetenschap heeft een hoge vlucht
genomen, en dat geldt ook voor de
fabricage van geneesmiddelen.
Ook de positie van de (huis)arts is
sterk veranderd. 'Staken? Dat was
vroeger vloeken in de kerk! Zoals
we in 2000 met een groepje artsen
uit Soest naar de RAI gingen om
te demonstreren, dat zou dertig
jaar geleden volstrekt uitgesloten
zijn geweest. Maar we zijn met de
hele samenleving mee-geëvolu-
eerd.'
De scheidende huisartsen Van
Dorssen (l.) en Walter.
Foto: Soester Courant.
Er gaat veel veranderen in hun le
ven, maar stilzitten - dat zit er niet
in. Zowel Walter als Van Dorssen
heeft met zijn vrije tijd wel raad
geweten: sport vooral, fietsen (ze
hebben allebei de Mont Ventoux
beklommen, zij het niet tegelijk),
marathon en parachute springen
(Walter), motorrijden en wed-
strijdfietsen (WK voor artsen,
waarbij ze elkaar 'uit de wind zet
ten', dus 'combine' reden), reizen
maken, schaatsen, en allebei gaan
ze (eindelijk) op schilderles. Wal
ter wil per se een instrument gaan
leren bespelen. Van Dorssen is een
toegewijd golfer en kan daar ein
delijk ook doordeweeks wat aan
gaan doen in plaats van alleen
maar op zaterdag, en natuurlijk
komen er ook zaken als vaker mu-
seumbezoek hoog op het program
ma te staan.
Vertrouwen
Er zijn dingen die ze heel erg gaan
missen, maar zeker niet de nacht
diensten waaraan ze bijna dertig
jaar lang ook menig slaapuurtje
hebben opgeofferd. In de beginja
ren draaide de praktijk zo'n beet
je dag-en-nacht door, spreekuur
op zaterdag, was ook nog lang, en
dan volgde ook altijd nog de visi
teronde. De tijd dat de echtgeno
tes 'automatisch' in de praktijk
meewerkten ligt gelukkig ver ach
ter hen (al is mevrouw Walter tot
1 januari degene die de'balie be
mant, een functie die bij Van
Dorssen tot dat tijdstip wordt ver
vuld door assistente Janny Tim
mermans, die ook afscheid
neemt). Voor beiden is het toch, al
met al, een hele stap. Maar niet
voor hen alleen, en dat zijn ze zich
heel goed bewust. 'Ook voor al die
mensen die ons al die jaren hun
vertrouwen hebben gegeven, die
soms zoveel geduld met ons heb
ben gehad en die bijna nooit ge
mekkerd hebben. Ze hebben ons
het belangrijkste toevertrouwd dat
ze hebben: hun gezondheid. We
zijn ze daar zeer erkentelijk voor.'
'■>v'.."v
IMS
KEIU CAIUSAS
g: 270 CM BREED
an het einde van de berijdba-
e weg stuiten we tegen het be
kende keienhuisje, gelegen op
net achtererf van de Ewijcks-
hoeve. Het heeft een rieten
dak, lichtblauwe blinden met
gele banden.' Dit is het enige
prat over het vorige week door
brand getroffen Keienhuisje
aan de Staalwijklaan staat ver
sneld in de 'Proeve van een in
ventarisatie' die de Werkgroep
Karakteristiek Soest van de
^estijds bestaande Soester Ge-
neenschap in 1978 presen-
lerde.
IrHet is een wel erg summiere be
schrijving van het qua vormgeving
[curieuze huisje, waarvan de vier
nuren zijn opgetrokken uit zwerf-
Bkeien die in de periode van de
iturfwinning in het Soesterveen uit
■de bodem zijn gehaald.
Hoe bijzonder het Keienhuisje ook
Iwas, het komt wonderlijk genoeg
I niet voor op de gemeentelijke of
een andere monumentenlijst.
Daarover is de heer J.J. Meerts van
I de Staalwijklaan en onderzoeker
van de geschiedenis van het gebied
Laag Hees (Pijnenburg) waar hij
woont, zeer verbaasd. Hij vindt dat
het Keienhuisje wel degelijk als
een monument moet worden be
schouwd, alleen al omdat het
uniek is in Nederland. Voor zover
hij heeft kunnen achterhalen, is er
nergens anders een vergelijkbaar
bouwwerk te vinden. Het is zijns
inziens dan ook 'super waardevol'.
Het is bovendien een tastbaar
stukje cultuurhistorie van de
streek.
Veel is er niet bekend over de ge
schiedenis van het Keienhuisje, dus
ook niet wie het heeft gebouwd en
waarom. Afgaande op de oudste
van de twee gevelstenen in de zij
muren dateert het van 1659. Vast
staat wel dat voor de bouw zwerf
keien zijn gebruikt die tijdens de
turfwinning in het Soester
(hoog)veen zijn gevonden. Die
keien dateren uit de derde (voor
laatste) grote Lfstijd het Riss-gla-
ciaal, ruim 150.000 jaar geleden.
Ze werden met het landijs uit
Scandinavië aangevoerd. De grens
hiervan reikte inderdaad tot het
midden van ons land. In de omge
ving van Soest is deze stuwwal nog
goed te herkennen door de heuvel-
rij die zich van de Vlasakkers tot
Den Dolder uitstrekt en waarvan,
na de Ameröngse Berg, De Stom-
pert, als tweede hoogste 'berg' in
de provincie het duidelijkste over
blijfsel is. De noordelijke granieten
en andere steensoorten zijn na het
smelten van de ijskap in de Soes
ter bodem achtergebleven.
Turfwinning
Gedurende de periode dat in het
Soesterveen turf werd gewonnen,
zijn heel veel stenen uit de Ijstijd
aangetroffen. Afgaande op het
oudste jaartal (1659) in een van de
muren van het Keienhuisje is in de
zeventiende eeuw kennelijk ie
mand op het idee gekomen om er
muren van op te trekken. Het
Keienhuisje heeft die opmerkelijke
muren. Ze bestaan uit veelkleuri
ge keien in alle vormen en maten.
Bekend is dat vroeger het huisje
bewoond werd door arbeiders die
op de nabijgelegen Ewijckshoeve
werkzaam waren.
Hoewel het qua oppervlakte niet
groot is, woonden ze, sliepen ze en
kookten ze in het nagenoeg vier
kante huisje. In het midden ervan
stond de kachel met kookplaats.
De rook werd afgevoerd door een
hoge schoorsteen via het taps toe
lopende rieten dak. Doordat het
rieten dak en de verdieping door
de brand van vorige week afbrand
den, kwam de schoorsteen geheel
vrij te staan en moest hij worden
omgehaald.
De keien zijn dus oeroud en der
halve is de Soester kei van Scan
dinavisch graniet dat ook. Het
enorme steenblok, op een sokkel
geplaatst nabij het politiebureau
aan de Dalweg, is zonder enige
twijfel het oudste monument van
Soest. De kei werd in 1926 door
vijf vrienden opgegraven op een
terrein tussen de Anna Paulowna-
laan en de Bakkersweg. Nader on
derzoek bracht aan het licht dat
het een verdwaalde zwerfkei uit de
IJstijd is, zoals er wel meer in Soest
zijn gevonden.
Hoewel historici enkel waarde
hechten aan aantoonbaar juiste fei
ten, en gruwelen van gissingen en
veronderstellingen, is het verleide
lijk om te speculeren over de oor
spronkelijke functie van het Keien
huisje. Er is wel eens geopperd dat
het als follie is gebouwd, een
'bouwkundige dwaasheid als tuin
sieraad'. Ze werden opgezet door
mensen die hun creativiteit en
speelsheid de vrije loop lieten en
bouwsels ontwierpen en neerzet
ten die ingetogen of meer uitbun
dig uiting gaven aan hun fantasie,
maar die in feite geen enkel nut
dienden.
Het zou ook als tuin- of theehuis
je gebouwd kunnen zijn, een ro
mantische rustplaats voor hen die
te voet, te paard of per koets uit-
Geïnteresseerden in verhalen en
gegevens over oud-Soest ontvan
gen door lid te worden van de
Historische Vereniging Soest-
Soesterberg ieder kwartaal het
maandblad 'Van Zoys tot Soest',
vol wetenswaardigheden over
Soest-toen. Informatie; Juul van
de Poll, 886017065.
stapjes maakten in de bossen van
Soestdijk, Fijnenburg, Laag Hees
en De Paltz. Dit zijn echter louter
ideeën die -net als de follies zelf-
aan de fantasie zijn ontsproten.
Het is alleen verantwoord om ze
kerheden vast te leggen voor de
generaties na ons. En de enige ze
kerheid op dit punt is dat het
Keienhuig'e aan de Staalwijklaan is
gebouwd van Scandinavische
zwerfkeien uit de voorlaatste gro
te IJstijd. Het is dan ook een
uniek, in ieder geval een curieus
bouwwerk dat niet verloren mag
De oudste gevelsteen in het
Keienhuisje aan de Staalwijklaan,
opgetrokken van Scandinavische
zwerfkeien uit de voorlaatste IJs
tijd, vermeldt het jaartal 1659.
Foto: Eemland Pers
gaan en het verdient opnieuw op
gebouwd te worden. Er is in Soest
al te veel verloren gegaan dat his
torisch gezien waardevol was.
Maar historisch besef is in Neder
land, in tegenstelling tot veel ande
re landen, nu eenmaal nooit erg
ontwikkeld geweest
(kerstwens uit het vredige Soest)
Daar horen wij d'engelen zingen
hoe ruziet Jeruzalem,
hoe Israël, zijn kolonisten
landje-pik spelen rond de
kwetsbare kribbe van Bethlehem.
De muren, die mensen doen scheiden,
de getto's voor hen een fantoom,
der Ausweis, waaronder zij lijden,
O, d'Aartsvaders preken Sjaloom.
Nog enkel wat olie en de wereld vat vlam,
vermorzelt, vermaalt arm en rijk in de mangel,
als Israël niet, nu het even nog kan,
uit het eigen belang verwijdert de angel.
Jan M.
Houten (1(11111 Vloeren
Verlengde Oude Utrechtseweg 2
3766 MG SOEST
www.houtenvloerenpaleis.nl
tel: 035 - 65 64 024
Bel snel 035-6014152
Ook invalbezorgers
zijn welkom.
BANKETBAKKERIJ
Voor u zelf of voor een ander
geef 't gebak
met liefde aan elkander
Soesterbergsestraat 53, Soest
Telefoon 035-6012050
Nieuweweg 97 - Soest
Telefoon 035 - 58 804 72
Openingstijden: .1
W dinsdag t/m vrijdag
van 9.00 uur tot 19.00 uur
zaterdag van 9.00 uur tot 17.00 uur
Klarinet 39, tel. 6023139
23139 1
Uw totaalinstallateur
P.A. van den DIJSSEL bv
KWALITEIT SERVICE
bij al uw installatiewerk
LOODGIETER
SANITAIR
GASONDERHOUD
CENTRALE
VERWARMING
ELEKTRA
VERHUUR
GASTOESTELLEN
Tevens
Uneto-Vni O
Laanstraat 34a - Soest
Tel.: 035-601 24 72
Fax: 035 - 601 11 87
Op zaterdag 24 januari wordt in
ontmoetingscentrum De Klarinet
van 10:00 tot 13:00 uur een rom
melmarkt gehouden. De opbrengst
zal worden aangewend voor activi
teiten voor 55-plussers.
Wie spullen wil aanbieden voor de
markt, kan deze vanaf 5 januari op
maandag tot en met vrijdag (9:00-
12:00 en 13:30-17:00 uur) afgeven
bij de bar van het ontmoetingscen
trum aan de Klarinet. Welkom zijn
huisraad, boeken, platen en cd's,
spelletjes, speelgoed, kleding en
andere spullen, maar geen meubels
en witgoed.
Bingo
Op vrijdag 9 januari is er in de
Klarinet een sneeuwbingo voor
55-plussers. Gespeeld worden acht
ronden en tussendoor is er een ver
loting. De aanvang is 14:00 uur,
een speelkaart kost 3,00 per
stuk, inclusief thee/koffie.
Een klaveq'asmarathon voor 55-
plussers wordt gehouden op don
derdag 15 januari. De kaartliefheb-
bers kunnen om 10:00 uur aan
schuiven en zich tot 16:00 uur uit
leven. De zaal gaat om 9:00 uur
open. Deelname kost 3,50 in
clusief een lunch. Aanmelden voor
de klavrejasmaratjon kan tot en
met 8 januari aan de bar van het
ontmoetingscentrum, 88 6023139.
Carpaccio van zalm en tonijn
Bisque rol
Gerookte zalm Schots en Noors
Zalm en tonijn taart
Zeeuwse oesters
Japanse sushi en sashimi
Zalmfilet in dillemarinade
Zeeduivelfilets in roomsaus
Tongrolletjes gevuld met zalm
Tonijnsteaks
Vers gekookte kreeft
Visgourmet of fondue
Zalmfilets in braadzak
Italiaanse tonijnsalade
Zalm-dille feuilleté
Crabsalade
Warm gerookte zalm
div.Tapas
Scampi-look salade
van weedestraat 149 soest tel. 035 - 601 52 88
1
