STOP KINDERARBEID SOEST Dankzij die ene donor ben ik er nu nog Uiteindelijk heb ik zijn hart gevolgd Niet 6 goals, m Laat uw stem gelden! bierbare herinn Soesterberg aan Stop kinderarbeid! Laat uw stem gelden en teken de petitie op www.stonkinderarbeid.nl ot sms stoppen naar 7373 ffl Show- e financit Echtpaar De Harder-va Bemoedigende resultaten Onderwijs als wapen in de strijd Initiatief van Hivos 246 miljoen kindarbeiders X Onderwijs voor iedereen Kinderarbeid: Waar werken zij Donorwijzer NIGZ Opgenome Wereldwijd zijn er circa 250 miljoen kinderen die geen kind kunnen zijn. Kinderen vanaf 5 jaar die 14 uur per dag onbetaald of voor een schijntje werken. Geslagen en misbruikt door hardhandige werkgevers. Gedwongen te werken met zware en gevaarlijke apparatuur. Blootgesteld aan schadelijke gassen en chemicaliën. Nooit tijd om te spelen, nooit gewoon lekker kind zijn. Voor zo'n 250 miljoen kindarbeiders is het leven abso luut geen spelletje. Bijna 250 miljoen werkende kinderen die eigenlijk op school zouden moeten zitten. Kinderarbeid is echter geen onontkoombaar feit. Het is een probleem dat kan worden opgelost door gezamenlijk optreden, politieke wil en financiële middelen. De eerste resultaten tegen kinder arbeid zijn al geboekt. Bijvoorbeeld bij de MV Foundation (MVF). Deze Zuid- Indiase organisatie is sinds 1995 partner van Hivos. Door voorlich ting aan de ouders haalt de MVF kinderen uit het arbeidsproces, helpt de kinderen om naar school te gaan en begeleidt ouders en kind gedurende het proces. En niet /.onder succes'. Met deze aanpak heeft de MVF al meer dan een kwart miljoen kindarbeiders uit hun troosteloze situatie gehaald. De resultaten zijn bemoedigend en zijn hel waard massaal te worden gesteund. De MVF wordt sinds 1995 financieel gesteund door Hivos. Shantha Sin-ha zet zich als MVF- directeur in tegen kinder arbeid. MVK-directeur Shantha Sinha "Kinderen horen niet te werken, ze horen op school". Werken ont neemt kinderen hun jeugd en hun toekomstperspectief. Kinderarbeid bestaat omdat mensen geloven dat het niet anders kan. Het denk beeld in de westerse wereld over kinderarbeid moet veranderen. Shantha Sinha: "Het armoedear- gument leeft nog altijd onder donors en beleidsmakers op inter nationaal niveau. Door deze opvatting uit te bannen kunnen we het lot van kinderen uit alle ont wikkelingslanden veranderen". "Stop Kinderarbeid. Laat ze naar school gaan' is een campagne die ernaar streel t kinderarbeid geheel uit te bannen. Dit kan door dagonderwijs te bieden van goede kwaliteit. Onderwijs is het belangrijkste wapen in de strijd legen kinderarbeid. Zo ontstaan kansen voor kinderen om zich op school spelenderwijs te ont wikkelen. De campagne roept de Nederlandse en Europese overheid op om meer te doen aan het terug dringen van kinderarbeid. Het stre ven is dat tenminste 8% van het ont wikkelingsbudget moet worden besteed aan onderwijs en het steunen van programma's tegen alle vormen van kinderarbeid. Dat alleen jongens moeten werken is een misverstand. In Bangladesh maken meisjes van slechts acht jaar oud lange werkdagen in batterijfahrieken. De campagne 'Stop Kinderarbeid. Laat ze naar school gaan' is een initi atief van Hivos in samenwerking met de Algemene Onderwijsbond, de Landelijke India Werkgroep en FNV Mondiaal. Hivos is een Nederlandse organisatie die handelt vanuil huma nistische waarden. Hivos wil een bij drage leveren aan een vrije, eerlijke en duurzame wereld. Een wereld waarin alle burgers gelijke toegang hebben tot hulpbronnen, kansen en markten. Hivos streeft er verder naar dat iedereen gelijkwaardig kan deel nemen aan besluitvormingsprocessen die bepalend zijn voor hun eigen leven, maatschappij en toekomst. Hivos werkt ISO-gecertiliceerd en heeft het CBF-keurmerk. 186 miljoen lussen 5-14 jaar I 60 miljoen tussen 15-17 jaar In Pakistan werken meer dan miljoen kinderen. De meesten van hen zijn nog niet eens 10 jaar oud. Samen staan we sterk. Initiatiefnentende organisaties kunnen het niet alleen. U kunt ze daarbij helpen. Laat zien dat u ook van mening bent dat kinder arbeid eindelijk echt moet stop pen. Geef de bijna 250 miljoen kindarbeiders in ontwikkelings landen een kans op onderwijs, op persoonlijke ontwikkeling, op ontsnapping uit de armoede. Laat zien dat u tegen kinderarbeid bent en vóór dagonderwijs aan alle kinderen tot 14 jaar. Laat zien dat u ook vindt dat alle niet-schoolgaande kinderen naar school zouden moeten. En laat zien dat u ook wil dat naast jongens ook alle meisjes en jonge kinderen naar het gewone dagonder wijs mogen. Kortom, laat ze leren! Laat onze overheid zien dat u de campagne 'Stop kinderarbeid. Laat ze naar school gaan' steunt. Laat uw stem gelden en SMS 'stop pen' naar 7373 of ga naar www.stop- kinderarbeid.nl en teken de petitie. 3% Bouwmijnen/Steengroeven H 4% Transport SI 6% Huishoudelijkwerk H 8,3% Groothandel en detailhandel Ui 8,3% Industrie 70,4% Landbouw/Visserij/Jacht Meest gevaarlijke vormen van kinderarbeid. 5.7 miljoen in gedwongen arbeid 0,3 miljoen in gewapende conflicten 1.8 miljoen in kinderprostitutie/ -porno In april 2000 ontmoetten 185 regeringsvertegenwoordigers van over de hele wereld elkaar in Dakar, Senegal. Ze besloten dat in 2015 onderwijs voor alle kinderen een feit moet zijn. Het gaat hierbij om de volgende doelstellingen. In 2015 moeten alle kinderen ter wereld, in de basisschoolleeftijd, gra tis onderwijs kunnen krijgen van een redelijke kwaliteit. Sekse-ongelijkheid in het onder wijs moet in 2005 volledig zijn verdwenen. Het analfabetisme onder volwas senen moet voor 2015 worden gehalveerd. Er moet meer voorschoolse zorg en onderwijs komen voor alle jonge kin deren. Dc mogelijkheden voor jongeren en voor volwassenen om te studeren moeten sterk worden uitgebreid. Op alle scholen moet hard gewerkt worden aan verbetering van de nu nog slechte kwaliteit van het onder wijs. Yvette Draisma leeft al twaalf jaar met een donorlever Orgaandonatie is een belangrijk onderwerp dat ieder een aangaat. Want er is nog steeds een groot tekort aan donoren. Mede daardoor sterven er jaarlijks en kele honderden patiënten die op een transplantatie wachten. Voor Yvette Draisma was een donorlever van levensbelang. "Levercirrose...op mijn negen tiende jaar! Volgens de verpleeg kundige was dat meer iets voor een oudere vrouw, of iemand die dertig jaar gedronken heeft. Het was een volslagen raadsel hoe ik daar aan kwam", vertelt Yvette Draisma, nu 39 jaar en trotse moeder van een jongen van acht en een meisje van vijf jaar. Yvette kreeg medicijnen waar door ze zich iets beter voelde, maar uiteindelijk kwam ze op de wachtlijst voor transplantatie. "Ik bleef er laconiek onder. 'Ei genlijk heb ik zo'n lever helemaal niet nodig', zei ik stoer. Maar ik werd zo ziek en mijn leven viel zo stil, dat ik de kans met beide handen aangreep toen na twee jaar wachten een lever voor mij beschikbaar kwam." "Ik leef niet in geleende tijd" De nieuwe lever voelde meteen goed. Na een half jaar stond ze zelfs al weer op de tennisbaan en op de ski's. Yvette: "En ik kreeg twee supergezonde kinderen! Ik loop niet rond met het idee dat ik leef in geleende tijd. Die trans plantatie hoort bij mijn leven en ik leef het zonder reserves. Je kunt aan niets zien dat hier 'een getransplanteerde' rondloopt. Ik geniet intens van het leven en probeer uit te dragen hoe be langrijk het is dat mensen donor zijn, want dankzij die ene donor ben ik er nu nog!" De man van Annalies Ottolini is donor geweest Als u donor wilt worden, hoeft u alleen deze keuze te laten vastleggen in het centrale Donorregister. Dit doet u met een donor formulier. U kunt daarop aangeven welke weefsels en organen u eventueel niet wilt doneren. U kunt ook laten registreren dat uw nabestaanden of één bepaald iemand voor u de keuze moet maken. Donorformulieren kunt u aanvragen via: de antwoordcoupon www.donorvoorlichting.nl de informatielijn 0900 - 821 21 66 (€0,10 per minuut) U kunt het formulier ook ophalen bij post kantoor, bibliotheek, gemeente, huisarts of apotheek. Wat u moet weten over donorregistratie: U kunt uw registratie altijd veranderen door opnieuw een donorformulier in te vullen. Zo vaak u wilt. U hoeft geen pasje bij u te dragen. U kunt ook aangeven dat u géén donor wilt zijn. Als orgaandonor kan uW moeder levens redden Zou ze daartoe bereid zijn geWeesïP U mag bei zeggen Want er is helaas geen beslissing geregistreerd. '"^gezondheid DONOR WORDEN OF NIET BESLUIT HET ZELF BEL VOOR MEER INFORMATIE EN EEN DONORFORMULIER 0900 8 21 21 66 tco.iopimi») OF KIJK OP WWW.DONORVOORLICHTING.NL Als u uw besluit over donatie niet laat registreren, wordt de vraag 'wel of niet doneren?' aan uw nabe staanden voorgelegd. Annalies Ottolini (46) werd ge confronteerd met deze moeilijke, emotionele vraag. "Het is nu drie jaar geleden. Zo kroop hij 's ochtends nog even tegen me aan en zo was ik hem kwijt", vertelt An nalies Ottolini. Ondanks de snelle komst van twee am bulances en vier broeders. In het Alkmaarse ziekenhuis con stateerde de neuroloog dat haar toen 40-jarige man Ad Otto lini aan een hersenbloeding was overleden. Kapot van verdriet moest ze ook nog een verbijste rende vraag beantwoorden. Of de artsen bij Ad organen moch ten uitnemen, voor mensen die op transplantatie wachtten? "Nou, daar sta je dan...", vat Annalies Ottolini haar gevoelens J samen. Ze vroeg om bedenktijd. "Ik werd heen en weer geslin gerd en heb nog wel hevig zit ten twijfelen, maar veel tijd was er niet. Ons leven samen ging door me heen. Op zijn bekende laconieke manier had Ad wel eens geroepen: 'Je mag alles van me verdelen als ik dood ben.' Hij was geliefd hier in Noord- Holland. Hij organiseerde pop avonden en maakte mensen en thousiast voor muziek met zijn recensies in de krant. Iets moois aan anderen doorgeven, dat was Ad. En dat was meteen het antwoord!" Toonbaar Na de donoroperatie kwam Ad naar huis, waar hij een paar da gen in de achterkamer opge baard heeft gelegen. "Hij zag er normaal uit, behalve dan die typisch witte kleur van een overledene. Het is echt absoluut onzin dat een orgaandonor er niet toonbaar uitziet." Na een laatste groet en de begrafenis werd het stil. "Praat er met elkaar over" Haar trots op Ad houdt Anna lies op de been. Hij was een rocker in hart en nieren. En daar heeft hij letterlijk nog vijf anderen het leven mee kunnen redden. "Ik heb ervan geleerd dat je ook de minder prettige keuzes niet uit de weg moet gaan en met elkaar moet be spreken. Mijn zoon, die er nog niet over kan praten, heb ik een brief geschreven met daarin mijn donorbesluit. Die bewaart hij voorlopig onge opend. En verder heb ik mijn beslissing laten registreren in het Donorregister. Ik zeg altijd: praat erover met elkaar, laat weten wat je wilt. Dat kan je geliefden een traumatische er varing besparen..." Twijfelt u of u donor wilt worden of niet? Of hebt u daar nooit echt over nagedacht' Ga dan naar www.donorwijzer.nl en doe de test. Dan weet u meer over orgaan en weefseldonatie en welke donorkeuze het beste bij u past. Ja, ik neem een beslissing over orgaan- en weefseldonatie. Ik wil mijn besluit laten registreren. Stuurt u mij donorformulier(en) (aantal invullen svp) d Ik ontvang graag meer informatie over: Naam Adres mart/vrouw Postcode Woonplaats Geboortedatum inv.esteren in gezondheid Datum Deze antwoordkaart kunt u in een ongefrankeerde envelop sturen naar NIGZ-Donorvoorlichting Antwoordnummer 2210, 3440 VB Woerden Ook Soesterberg rouwt om de jood van prins Bernhard. Niet ,lleen hen die de prins enkel uit de pers kenden, maar voor- ,1 ook degenen die hem ooit iebben ontmoet. Dat was bij jeel gelegenheden in Soester- »rg mogelijk, met name op de jegbasis, in het Officierscasi- of in het Militaire Lucht- ,art Museum. Vlaar bijvoorbeeld ook bij de ont- lulling door de prins van de ge- lenkplaat in het Vrij hei dsmonu- nent aan het Odijkplein of aan het )Cgin van de fakkel-estafetteloop paleis Soestdijk naar Soester- ^rg, nadat de prins zelf de fakkel iad aangestoken. je fakkelloop, nu 25 jaar geleden, waS aan de vooravond van 30 april waarop koningin Juliana laar zeventigste verjaardag vierde. ]Ci comité K'79, dezelfde groep ie een jaar eerder de festiviteiten 00r Koninginnedag op touw had ezet, wilde een spectaculaire start het feest. Het kwam met 'een jjoot, onhaalbaar' idee, zoals het ivoren zei en het na 25 jaar nog eeds zo beschouwt: prins Bern- ard vragen de fakkel te ontsteken oor de estafette naar het Dorps- lein waar om middernacht een reugdevlam zou worden ontsto- en op het moment dat de veijaar- ag van de koningin inging. Tot erbijstering' van het comité vam er een positieve reactie van iet paleis. De prins vond het een >uk idee en wilde wel meewerken dit bijzondere begin van de erjaardag van de koningin. :ijna alle Soesterbergse verenigin- en deden mee door cstafettelo- lers af te vaardigen. De Koninklij- Luchtmacht zorgde voor ver voer, het gasbedrijf voor de aan- uiting van het gas, en Odeon ior een blazer bij het ontsteken van de vlam. Op 29 april 1979 ging een Soesterbergse delegatie naar het paleis. Omdat het Tegen- de, was de ontvangst door konin gin en prins binnen. Het was een igedwongen samenzijn met champagne voor de volwassenen en limonade voor de kinderen, loogtepunt was het ontsteken (oor de prins van de door de eer ste loopster, Petra van Maarseveen de tennisvereniging Soester- :rg, aangereikte fakkel. •aarna volgde de loop door Soest naar Soesterberg. Ondanks de re gen was er op het Dorpsplein veel publiek. Burgemeester mevrouw mr. Joke Corver-van Haaften ont stak de vlam. Het was de afsluiting van een door de medewerking van rins Bernhard zeer bijzondere dag )or met name de organisatoren, rider wie Henk Bakker, Frits en !ans Hagmeijer, Wil en Gerrit ekelenburg, Hanja Boone, Gert amers, Ron van Frayenhove en die velen die op welke manier dan ook een bijdrage hadden geleverd. Vrijheidsnionument Zeer veel Soesterbergers bewaren ook nog herinneringen aan de irins door de onthulling van de gedenkplaat in het Vrijheidsmonu ment op het Odijkplein op 4 mei 1984. Na toespraken door burge meester Paul Scholten en Frits fagmeijer van het Comité Her- lenkingsmonument, onthulde prins Bernhard de koperen ge denkplaat met de tekst 'Onthuld door Z.K.H. Prins Bernhard der Nederlanden. 4 mei 1984'. De plaat werd gel twee jeugdige i Soesterberg, Michel titia en Daniëlle v AGAVS. Na het officiële d> prins en een aant: voor een ontvangst tje, waar onder anc van het Comité He nument aan de prin: gesteld, G. Duermei per van het monume In afwachting van ling van de critei nieuwe passe-parl is het genieentebe hetshow-entwirltc berg tot dit systeem Daarmee is een gr deze onlangs zeil worden verenigin; men. Tot nu toe be kerheid over de toe de wegen van het muziekvereniging waarvan liet ond scheidden. De twirlstcrs hadden de voor hen te kleine tie van het Odeon-ge fenruiyite, maar zou der in de problemen geen definitief onde: den kunnen vinden, maken ze gebruik vai in het dorpshuis Bi huur daarvan is voor echter niet op te bren heeft het bestuur dc g zocht de vereniging t partoutsysteem toe tf Volgens de motiverii meente voldoen de at de vereniging aan de passe-partoutsysteen ling is een moderne mische gymnastiek, I met de onderdelen knotsen. Baton twirli tionaal georganiseer reldkocpelorganisatie bal en NBTA Europt De nieuwe Soesterbi ging, die overigens al staat, is -als 'Odeo: Ze komen oorspronkelijk uit Spakenburg, Antje van de Groep (83) en Klaas de Harder Pzn. (85), een hechte gemeen schap waar bovendien nog alle familie woont, maar ze hebben er nooit aan gedacht hun 'pa leis' aan de Plesmanstraat 98 'n Soesterberg te verlaten. Al helemaal niet als ze denken aan hun eerste woning aan de Oostniaat in Spakenburg met Maar één slaapkamer van drie hij drie nieter waar ze met hun dochtertje sliepen. Ze wonen nu 48 jaar in Soester berg, waar ze vandaag hun 60-ja- nge bruiloft vieren. Burgemeester jos Janssen en zijn echtgenote waren bij dc velen d men feliciteren. Hoewel ze voor die t de knopenfabriek w vier gulden in de w< cent voor het zieker den ze elkaar in 19' maar tijdens een wa nen. Dus ook niet b populaire 'kraai zoe zoek gaan naar meisj ouders niet thuis wa anderen oppas waren ter, op 8 december den ze. Vier jaar lanj in bij de vader van d< dat ze aan de Oostm huisje betrokken. Da Klaas de Harder en Groep in Soesterberg trouwd en beiden nog

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 2004 | | pagina 18