Amersfoort en Omstreken
1872.
No. 11.
voos
Zaterdag- 9 Maart.
Uitgever: A. M. SLOTHOUWER,
Uren van vertrek der algemeene Communicatie middelen voor Amersfoort.
Nederlandsciie Centraal-Spoorweg Diligence-dienst naar Maarsbergen en Barneveld.
Murk's Twaalfde.
II.
FEUILLETOISr.
Beelden uit Noorwegen.
WEEKBLAD
Dit Blad verschijnt des Zaterdags namiddag.
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 0.75.
Franco door het gehecle Kijk0.85.
Afzonderlijke nummers7Vo Cent.
Boekhandelaren en Postdirecteuren nemen bestellingen aan.
TE AMERSFOORT.
Advertcntiën van 15 regels ƒ0.50.
Iedere regel meer0.10.
Groote letters wurden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen door den belanghebbende in
persoon bezorgd0.25.
Vertrek van Amersfoort naar Utrecht 9.17, 1.42, 2.20, 8.6. Van Amersfoort naar MaarsbergenNaar Barneveld
2> i» Zwolle 9.14, 2.5, 4.19,8.25. 's morgens 6.45namiddag 4.30. des av. Sl/2 n, aanlc. d. laatste tr.
Onder al die waren toegeschoten om te
verhinderen of te zien dat Murk den
ongelukkigen heksluiter zou verdrinken;
onder al die nuchtere plisolosophen, die stok-
dragende politie-mannendie jammerende
vrouwen niet een die hulpe bood. Ja, eene
Eene non, eene liefdezuster erbarmt zich
over 't arme schaap, en neemt het mede
naar »'t gesticht."
>De eerste dagen van zijn verblijf in het
huis der liefdezusters, waren de paradijsda-
gen in het leven van Murks Twaalfde. Zei
ven gansch onschuldig aan zijn bestaan, vrij
van alle moederlijk zelfverwijt konden de
zusters onbelemmerd en in volle mate haar
liefde aan het kind wijden en eene soort van
geestelijke moederschap over hem uitoefenen,
die hem in allen deele goed te stade kwam.
Hij werd zacht gewiegd in hare vriendelijke
armen en op zijn' mond regende het kussen
van hare kuische lippen"»Zou het
niet mogelijk zijn, dat dit kind een heilige in
den dop was, bestemd om in de onheilige
wereld, waaruit het kwam, een of ander
groot werk te verrichten Men kan glim
lachen hij de eenzijdige, maar liefderijke en
vrome dweperij, doch ze dwingt eerbied
af. Nogtans, menschenliefde en schitterende
verwachtingen zijn niet altijd van langen
adem, en 't is lastig voor jonkvrouwelijke
zusters om steeds met den zelfden ijver een
kind groot te brengen, vooral als dat kind
een jongetje is't is moeilijk steeds een toe-
komstigen heilige te zien in een schepsel
dat zoo woelig is, zoo schreeuwt en zoon
slecht maagje heeft. Maar nog ietsde
scherpneuzige speurhonden van een Ge
nootschap tot bescherming en bevordering
van het Protestantisme" krijgen er den reuk
van, dat een kind van protestantsche ouders
door Katholieken welwillend wordt ver
pleegd. Hemel en aarde in beweging
Van dit oogenblik af is 't arme Murkje de
twistappel van alle mogelijke kerkgenoot
schappen, die elk voor zich aanspraak ma
ken op 't zieltje van den vondeling. Ieder
wil hem met zijn doopwater besprenkelen
naar zijn systeem heformulieren, naar zijne
geöctroieerde leerstellingen doen op- of ver
groeien.
Er worden door de verschillende partijen
rechtskundige adviezen ingewonnen, advie
zen met tweelicht, adviezen met licht en ad
viezen met in 't geheel geen licht. Er wordt
gepleit voor en tegen, twee langen, twee
hreeden. Eene meeting wordt gehouden;
sprekers van alle kleur en gehalte voeren het
woord; ook sprekers zonder kleur en zonder
gehalte. Er wordt geld bijeen gebracht, veel
geld voor Murk den Xlle, en de heeren, die
presidentje en secretarisje spelen, vermorsen
het met commissoxialen omslag en deftig
heid. Kortom, er wordt veel water over dik
gemaakt en komt dus tot geene klaarheid.
De schrijver van 't boek heeft in dit ge
deelte vele zijner landgenooten op de teenen
getrapt, wat zeer doet, vooral als men
likdoorns heeften menige schoen geeft hij
hun op keur, die ook menig Nederlander
zou kunnen aantrekken. Zijn woord is scherp
als een mes; en hij hanteert dit met de vast
heid van eenen heelmeester en snijdt ook
niet, waar geene ontsteking is.
Murkje! Hoe is 't met hem? De
gansche wereld werd over hem in rep en
roer gebragt, en men vergat hem, liet
hem verhongeren, verwaarloosde hem. Treu
rige waarheid, ook voor onsKerkleer
en redevoeringen zijn goedkooper dan brood
en zorgende liefde. De jongen, op nieuw
zijne ouders op 't dak gestuurd, andermaal te
vondeling gelegd, komt eindelijk onder de
hoede van eene club, waarvan Ministers,
Lords en Parlementsleden deel uitmaken.
Hier hooren wij, wat de hooge regeerings-
personen, die ieder hun eigen stokpaardje
beredenvan de toekomst van Murk's
Twaalfde (dat is hier niet een arme, maar al
de armende vierde stand) denken, en wat
zij meenen ervoor te moeten doen.
Ik wil alleen vermelden wat »een hervor
mer van den echten stempel" er van zei.
»Laat een millioen arbeiders naar andere
streken verhuizen, zoodat althans die on-
eene gevaarlijke vrijerij.
II.
Thore bleef 's Zondags te bed liggen, en
toen 't Maandag werd, voelde hij, dat er aan
opstaan nog niet te denken viel. Dinsdag
kwam; 't was een heerlijke dag. 't Had
's nachts geregend; 't gebergte zag er zoo
frisch groen uit, 't venster stond open, geu
ren drongen naar binnen, boven op de weide
klingelden de klokjes en zong er iemand
met heldere stemwaarlijk, als zijne
moeder niet in de kamer gezeten had, zijne
oogen waren vochtig geworden, 't Werd
Woensdag, en nog moest hij liggen blijven;
Donderdag begon hij er over te peinzen of
Lij Zaterdagavond niet weer ferm zou zijn,
en "V rijdags was hij weer op de beenen. Hij
dacht nu aan de woorden, die haar vader tot
hem gezegd had»Kunt gij den volgenden
Zaterdagavond bij haar bovenkomen, zonder
dat Knud en zijne jongen 't verhinderen
kunnen, zoo zult ge 't meisje hebben." Tel
ken male keek hij naar boven naar Husaby's
hoeve en dacht: »Het volgende kersfeest zal
ik wel niet beleven."
Er liep maar een pad naar de bergweide,
zooals verteld is, doch een rappe gast moest
toch ook buitendien wel naar boven kunnen
komen. Als hij b.v. de landtong omroeide en
aan de andere zijde aanlei, dan was 't mis
schien mogelijk, al was 't daar ook zoo steil,
dat de geiten ternauwernood konden opklau
teren en die zijn anders zoo bang niet op
't gebergte.
De Zaterdag was daar; 't was een heerlijke
dag, de zon scheen, dat er leven kwam in de
boschjes. Hoorngeschal en vroolijk gezang
klonk van de bergen. Thore zat voor zijne
huisdeur, toen de avond daalde, en een witte
nevel opsteeg naar 't gebergte. Hij zag op
waarts, 't was daar zoo stil; hij zag naar
Husaby's hoeve, toen sprong hij in de
boot en roeide de landtong om.
Voor de herdershut zat Aslaug en had haar
dagwerk volbracht; zij dacht daaraan, dat
Thore dezen avond niet zou kunnen komen,
doch hoe in zijne plaats wellicht nu verschei
dene anderen zouden verschijnen. Zij maakte
daarom den hond los en gaf zich aan hare
mijmeringen over. Ze plaatste zich zoo, dat
zij een uitzicht had over 't dal; doch daar
steeg de nevel op, alles geheimzinnig en
zwaarmoedig omhullend. Zij koos daarom
een ander plaatsje en, zonder er bij te denken,
ging ze zoo zitten, dat ze juistnaar den kant
heen zag, waar de fjord lag; ze gevoelde zich
zoo vredig in haar gemoed, als haar oog
over het water heendwaalde
Toen ze daar zoo zat, kwam ze in eene
stemming, waarin ze lust gevoelde om te
zingen, zij nam een weemoedig en langzaam
liedje, en ver weerklonk het over de bei-gen.